အာဏာရွင္စနစ္မွ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသို ့ (ျမန္မာဘာသာျပန္)။ ဒီေနရာမွာဖတ္ပါ၊
Wednesday, October 31, 2007
အာဏာရွင္စနစ္မွ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသို ့ (ျမန္မာဘာသာျပန္)။
ဘိန္းဘုရင္ ခြန္ဆာေသၿပီ
အာရွတလႊား အမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသူ တဦးျဖစ္ေသာ ဘိန္းဘုရင္ ခြန္ဆာသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္သြားျပီ ျဖစ္သည္။
အသက္ ၇၄ ႏွစ္အရြယ္ဘိန္းဘုရင္သည္ ေသြးတိုးေရာဂါ ခံစားေနခဲ့ရသည္ဟု သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့သည္။ သူသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ၾကာ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားျပီး အစိုးရကို ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ လက္နက္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္သြားခဲ့သည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံက အလိုရွိေနကာ ဖမ္းမိလွ်င္ ဆုေငြ ႏွစ္သန္းေပးမည္ဟု ထုတ္ျပန္ထားခံရေသာ္လည္း ျမန္မာ စစ္အစိုးရ၏ အကာအကြယ္ျဖင့္ ရန္ကုန္တြင္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ ေနထိုင္ခဲ့သည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံက အလိုရွိေနကာ ဖမ္းမိလွ်င္ ဆုေငြ ႏွစ္သန္းေပးမည္ဟု ထုတ္ျပန္ထားခံရေသာ္လည္း ျမန္မာ စစ္အစိုးရ၏ အကာအကြယ္ျဖင့္ ရန္ကုန္တြင္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ ေနထိုင္ခဲ့သည္။
Tuesday, October 30, 2007
စစ္တပ္ထဲမွာ ...
ကလိုေစးထူး(Mizzima ၀က္ဘ္ဆိုက္မွ ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္)၊ျမန္မာျပည္မွာ ယေန႔ ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနကို ေကာင္းမြန္တဲ့ အေနအထား တရပ္ဆီ ေရာက္လာေအာင္ ဘက္ေပါင္းစုံက စဥ္းစားၾကပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာကမွ စဥ္းစားမိၾကတာ တခုကေတာ့ `စစ္တပ္ကို ျပည္သူ႔ ဘက္ေတာ္သား ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတဲ့နည္း´ ပါပဲ။ စစ္တပ္သာ လူထုဘက္ ပါလာရင္ အာဏာရွင္ဟာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ရပ္တည္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ယုံၾကည္ ၾကပါတယ္။စစ္တပ္ကို ျပည္သူဘက္ ပါလာေအာင္ ႀကိဳးစားတာကို `စိတ္ကူးယဥ္တယ္´ လို႔ တခ်ိဳ႔က သတ္မွတ္ေကာင္း သတ္မွတ္ႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒါဟာ သိမ္ေမြ႔စြာ ႀကိဳးစားလုိ႔ ရႏိုင္တဲ့ အရာတခု ဆိုတာကုိ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္။လူတဖက္သားကို ကုိယ့္ဘက္ ပါလာေအာင္ စည္း႐ုံး ဆြဲေဆာင္တဲ့ ေနရာမွာ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြ ရိွႏိုင္မလဲ၊ သူ လက္ရိွ ခံစားေနရတာက ဘာေတြ ျဖစ္ႏိုင္မလဲ၊ သူ ျဖတ္သန္းခဲ့တာက ဘာေတြ ျဖစ္မလဲ ဆိုတာကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ အရင္ ေလ့လာဖုိ႔ လုိမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။
လူျမင္ကြင္းမွာေတာင္ မေရွာင္၊ ရက္ရက္စက္စက္ ပက္ပက္စက္စက္ ႐ုိက္ႏွက္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္အရာေတြက တြန္းအား ေပးေနခဲ့သလဲ…၊ သာမန္အားျဖင့္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား႐ုံနဲ႔ လုံေလာက္ေနတဲ့ ကိစၥကို အဲဒီလို အၿငိဳးတႀကီးပုံစံနဲ႔ ကန္ေက်ာက္ ႐ိုက္ႏွက္ရေလာက္ေအာင္ သူတို႔ရဲ့ စိတ္ေတြ ခက္ထန္ ၾကမ္းတမ္းေနရျခင္းရဲ့ အရင္းခံက ဘာေတြ ျဖစ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို က်ေနာ္ ဆန္းစစ္ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။အဲဒီလိုနဲ႔ `စစ္တပ္ထဲမွာ…´ ဆုိတဲ့ စစ္တပ္ထဲက အဆင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရပ္တည္ ရွင္သန္ရတဲ့ စစ္သားေတြရဲ့ ဘဝေတြ အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတာ၊ က်ေနာ္ ေလ့လာ သိရိွခဲ့ရတာေတြနဲ႔ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ စစ္သည္ေတာ္မ်ားရဲ့ ရင္ဖြင့္ခ်က္ေတြအေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ တင္ဆက္ ေဖာ္ျပသြားပါမယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ
…(အျခားအဆင့္)
ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ့ လက္ရိွ ဖြဲ႔စည္းပုံအရ ေျခလ်င္/ေျချမန္ တပ္ရင္း တခုရဲ့ အင္အားဟာ ၈၁၆ ဦး ရိွရပါတယ္။ သေႏၶစစ္သည္ ၇၈၆ ဦး၊ တြဲဖက္ စစ္သည္ ၃၀ ဦး လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ ရိွတဲ့ ဘယ္စစ္တပ္ထဲမွာမွ သတ္မွတ္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အတုိင္း ျပည့္မီတဲ့ အင္အား မရိွၾကပါဘူး။ စစ္စည္းကမ္း အင္မတန္ ေကာင္းမြန္ပါတယ္လို႔ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ တပ္ရင္းမွာေတာင္မွ အလြန္ဆုံး ရိွတဲ့ အင္အားဟာ ၄၀၀ ၀န္းက်င္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
တပ္ရင္းေတြ အဲဒီလို အင္အား မရိွရတဲ့ အခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ရိွပါတယ္။ တခ်က္ကေတာ့ ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက တပ္ရင္း အသစ္ေတြကို ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ား ဖြင့္လွစ္လြန္းမႈေၾကာင့္ နဂို ရိွႏွင့္ၿပီးသား တပ္ရင္း အေဟာင္းေတြထဲက စစ္သည္ေတြကို ခြဲေဝထုတ္ႏႈတ္ ေနရာခ် ေပးရတာေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ျပဳန္းတီး အင္အားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ေျပး၊ ေသဆုံး၊ က်ဆုံး၊ ေပ်ာက္ဆုံး ဆိုတဲ့ ျပဳန္းတီး အင္အားေလးမ်ိဳး အနက္ အဓိက အမ်ားဆုံးကေတာ့ စစ္ေျပး အင္အားပါပဲ။
အင္အား မရိွေတာ့ အင္အား ရိွလာေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး သုံးၾကရပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ စစ္တပ္ထဲ ဝင္ဖို႔ ဆြယ္ယူျခင္း၊ ဗဟုသုတ နည္းပါးၿပီး ေဝးလံေခါင္သီတဲ့ ရြာငယ္ေတြမွာ အတင္းအဓမၼ လူစု ေကာက္ခံျခင္း၊ ထင္ရွားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြက ရထားဘူတာ၊ ကားဂိတ္၊ သေဘၤာဆိပ္ေတြမွာ စစ္သား စုေဆာင္းေရး တာဝန္က်ေတြက အသက္မျပည့္ေသးသူ ကေလး သူငယ္မ်ား၊ အိမ္ေျပး လူငယ္မ်ားနဲ႔ အေျခအေနမဲ့မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ စုေဆာင္းျခင္း၊ အျခားနည္းေတြနဲ႔ စုေဆာင္းျခင္းတုိ႔နဲ႔ အင္အားတုိးေအာင္ စုေဆာင္း ၾကပါတယ္။
လူထုက စစ္တပ္ကို `ခ်ဥ္´ ေနတဲ့ ဒီေခတ္မွာ သာမန္အားျဖင့္ ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ စစ္တပ္ထဲကို ဝင္လာတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သားက အင္မတန္ နည္းလြန္းလွတာေၾကာင့္ က်ေနာ္အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ စစ္သား စုေဆာင္းေရး လုပ္ၾကတာေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲကို စ႐ိုက္ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔ လူေပါင္းစုံ ေရာက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ အထဲမွာ တခါတရံမွာ ဝရမ္းေျပး ရာဇဝတ္ လူဆိုးေတြေတာင္ ပါသြားတတ္ပါေသးတယ္။
ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ ေရာက္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အတင္းအဓမၼ ဆြဲသြင္းလုိ႔ ေရာက္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျခားအဆင့္ စစ္သားေလာင္းေတြကို ပုံစံေပးဖို႔ အရင္ဆုံး ေစာင့္ေနတာကေတာ့ `စစ္သား စုေဆာင္းေရးတပ္´ ပါပဲ။ အဲဒီ တပ္ဝင္းထဲကုိ ေရာက္သြားၿပီ ဆိုတာနဲ႔ သူတုိ႔ အရင္ဆုံး လုပ္တာကေတာ့ ဆံပင္ ညွပ္ပစ္တာပါ။ ဆံပင္ ညွပ္တယ္ ဆုိရာမွာ ႐ုပ္ရွင္ထဲက မင္းသားေတြလို ၾကည့္ေကာင္း႐ုံ ညွပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မညီမညာ၊ မသပ္မရပ္ ေရွ႕တလက္မ ေနာက္ေျပာင္ ဆံပင္ပုံစံ ညွပ္ပစ္တာပါ။ `စစ္သားဆံပင္ပုံ ညွပ္တာ´ လို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ စိတ္ေျပာင္းၿပီး ျပန္ထြက္ေျပးတဲ့ လူေတြကို အဲဒီ ဆံပင္ ပုံစံေၾကာင့္ အလြယ္တကူ ျပန္လည္ ဖမ္းမိေစဖုိ႔ ရည္ရြယ္လိုရင္းလဲ ပါပါတယ္။
အျပင္မွာ အရပ္သားဘဝ၊ ေက်ာင္းသားဘဝနဲ႔ ေနသားက်လာတဲ့ လူေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို အဓိက ေျပာင္းလဲပစ္ဖုိ႔ အစပ်ိဳးလိုက္တဲ့ အရာကေတာ့ စစ္သားေတြရဲ့ အဆဲအဆိုနဲ႔ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ စ႐ိုက္ပါပဲ။ အျပင္ေလာကမွာ ဆိုရင္ ဘာမဟုတ္တဲ့ အျပစ္လုိ႔ ယူဆၾကတဲ့ အျပစ္ ေသးေသးေလးအတြက္ မိဘက အျမတ္တႏိုးထား၊ ခ်စ္သူက အျမတ္တႏိုးထားတဲ့ ပါးကို `ေျဖာင္း´ ခနဲေနေအာင္ အ႐ိုက္ခံရ၊ မေအေတြ ႏွမေတြ ရစရာမရိွေအာင္ အသားလြတ္ အဆဲခံလိုခံရ စတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြက အရပ္သားေတြ အတြက္ အ့ံအားသင့္တႀကီး ျဖစ္သြားေစတဲ့ အျပင္ စိတ္ကိုပါ ခ်က္ခ်င္း သိမ္ငယ္ သြားေစလိုက္ပါတယ္။အဲဒီလို အသားလြတ္ အဆဲအဆို၊ အ႐ိုက္အႏွက္ ခံရတာျခင္း အတူတူထဲကမွ တခ်ိဳ႔ အတန္းပညာ အတန္အသင့္ ရိွသူနဲ႔ တာဝန္ခံေတြက မ်က္စိက်သူ တခ်ိဳ႔က စစ္သားေလာင္း အခ်င္းခ်င္း ျပန္ကြပ္ကဲရတဲ့ Leader တာဝန္ အေပးခံရတာေတြ ရိွပါတယ္။ အ႐ိုက္ခံ၊ အဆဲခံေနရတဲ့ အေျခအေနကေန ကုိယ္က ႐ိုက္ရ၊ ဆဲရတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္သြားၿပီ ဆိုရင္ပဲ အဲဒီ အရသာကို အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ခံစားတတ္ သြားပါတယ္။ အရသာ ေတြ႔သြားပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိ ေၾကာက္လို႔ တုန္ယင္ေနတဲ့ လူတေယာက္ကို ပိုေၾကာက္လာေအာင္ သေဟာက္သဟမ္း လုပ္ရင္းနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ စိတ္ေတြက အဲဒီ လူေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ အစပ်ိဳးမွန္းမသိ အစပ်ိဳးခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ အဲဒီလူေတြ တပ္သားသစ္ သင္တန္းကို ေရာက္သြားၿပီ ဆုိရင္ပဲ… `သင္တန္း ဖြင့္ပြဲမွာ ေလ့က်င့္ေရး တပ္မွဴးက မိန္႔ခြန္း ေျပာတယ္။ မင္းတုိ႔ ေအာက္မွာ ေျမႀကီးပဲ ရိွေတာ့တယ္ ဆိုတာ မွတ္ထားၾကတဲ့။ စစ္ထဲကုိ ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ပဲ ေရာက္လာ ေရာက္လာ မင္းတုိ႔ လက္ရိွ ေရာက္ေနတဲ့ ဘဝကို အေကာင္းဆုံးလုိ႔ မွတ္ယူၿပီးေတာ့ သင္တန္းကုိ ၿပီးဆုံးေအာင္ တက္ၾကတဲ့´စစ္သားတေယာက္ရဲ့ အဆြယ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အသက္မျပည့္ခင္ စစ္ထဲဝင္သြားလို႔ ပင္ေလာင္းၿမိ့ဳကအမွတ္(၄) ေလ့က်င့္ေရးတပ္ အထိ ေငြအား၊ လူအားနဲ႔ မရမက ျပန္ထုတ္ယူခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ့္ ညီက သူ႔အေတြ႔အႀကဳံကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။
ဟိုးအရင္ကေတာ့ တပ္သားသစ္ သင္တန္းကာလကို ရက္သတၱပတ္ (၂၄) ပတ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းမွာ (၁၆) ပတ္သာ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ (၁၆) ပတ္ အတြင္းမွာ တပ္သားသစ္ေတြဟာ စစ္သင္တန္းက နည္းနည္း အလုပ္ၾကမ္းက မ်ားမ်ား လုပ္ၾကရပါတယ္။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ `သင္တန္းသားေတြ´ ဆုိၿပီး အလြန္ႏွိမ္တာနဲ႔ ညေနတိုင္းနဲ႔ စေနေန႔တုိင္းမွာ ေခတ္သစ္ ကၽြန္မ်ားသဖြယ္ ဘယ္ဌာနအတြက္ ခြဲတမ္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ ဘယ္ဗိုလ္ႀကီးအိမ္မွာ ကူလုပ္ဖုိ႔ ခြဲတမ္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ ဘယ္ဆရာႀကီး အိမ္အတြက္ ခြဲတမ္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ စသျဖင့္ ခြဲတမ္းခ် ခိုင္းေစျခင္း ခံရတာပါ။ တခါတရံမွာဆိုရင္ တခ်ိဳ႔ တပ္သားသစ္ေတြကုိ သင္တန္းခ်ိန္ ဖ်က္ၿပီးေတာ့ေတာင္ ဝါးခုတ္၊ ထရံယက္ အစရိွတာေတြ ခိုင္းေစၿပီးေတာ့ စီးပြားျဖစ္ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီလိုမ်ိဳး အရာရာတုိင္းမွာ ေအာက္က်ေနာက္က် ခံရ၊ အႏိွမ္ခံရတာ ၾကာလာေတာ့ တပ္သားသစ္ေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ တခုခုကို ေပါက္ကြဲပစ္ခ်င္တဲ့ အငုပ္စိတ္က စၿပီး အေျခ တည္လာပါေတာ့တယ္။ သာဓကအားျဖင့္ ေျပာရရင္ တပ္သားသစ္ အခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ရ လြယ္ကူေအာင္ ခန္႔အပ္ထားတဲ့ တပ္သားသစ္ တပ္စုမွဴး၊ တပ္ခြဲမွဴး ေတြဟာ သင္တန္းနည္းျပ စစ္သားေတြထက္ေတာင္ အ႐ိုက္အႏွက္မွာ ပိုလက္သံေျပာင္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေထာင္ဝါဒါ၊ ေထာင္တန္းစီးေတြရဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ တူမလားပါပဲ။ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းေတြရဲ့ အင္မတန္မွ မွားယြင္းတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တခုကို တင္ျပခ်င္ပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တပ္သားသစ္ေတြထဲက စစ္တပ္ထဲကို ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္မံ ဝင္လာသူ စစ္ေျပးမ်ားကို ေနရာ ေပးတာပါပဲ။ စစ္တပ္ထဲက ထြက္ေျပးလိုက္၊ စစ္တပ္ထဲကိုပဲ ျပန္ဝင္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ စစ္စည္းကမ္းအရ အေရးယူရမယ့္အစား အင္အား လုိအပ္ခ်က္ကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျပန္လည္ လက္ခံေသးတဲ့အျပင္ အဲဒီလူေတြကုိ အေဆာင္မွဴး၊ တပ္စုမွဴး အျဖစ္ပါ ေနရာေပး တာဝန္ ခန္႔အပ္လိုက္တာဟာ စစ္သားေတြရဲ့ စိတ္ကို ပိုမိုခက္ထန္ လာေစတဲ့ အစပ်ိဳးခ်က္ တခ်က္ပါပဲ။ ေနရာရခိုက္မွာ ကုိယ့္ေအာက္က လူကို မ်ားမ်ား ႏွိပ္ကြပ္ေလေလ ကုိယ္က ပုိသက္သာေလေလဆုိတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အေျခခံစိတ္က အဲဒီက စပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ စစ္သင္တန္းက နည္းနည္း၊ ဖက္ထိပ္က မ်ားမ်ား (ဖက္ထိပ္ဆုိတာဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ အင္မတန္ လူသိမ်ားတဲ့ အေခၚအေဝၚတခုပါ။ ျပင္သစ္ ဘာသာစကားက ဆင္းသက္လာၿပီးေတာ့ Fatigue `ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္´ လို႔ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္) နဲ႔ ရက္သတၱပတ္ ၁၆ ပတ္တာ စစ္သင္တန္း ၿပီးသြားေတာ့ တပ္သားသစ္ကေန တပ္သားအျဖစ္နဲ႔ တာ၀န္က်ရာ တပ္ရင္း အသီးသီးကုိ ေရာက္သြားၾကတယ္ ဆိုပါေတာ့…။
***
ဘေလာ့ဂ္တခုမွာ ေရးထားတာကုိ ေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ `တပ္မေတာ္ ပ်က္ေၾကာင္း ၾကည္းသုံးေသာင္း´ တဲ့။ က်ေနာ္ ေလ့လာထားဖူး သေလာက္ကေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။ အတန္ငယ္ လိုေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စကားရဲ့ အေျခခံက စစ္တပ္ထဲကုိ ေနာက္က်မွ ဝင္လာတဲ့ လူေတြကုိ ႏွိမ္တဲ့ သေဘာပါ။ စကားအမွန္က `တပ္မေတာ္ ပ်က္ေၾကာင္း တဝမ္းပူ မ်ဥ္းေစာင္း ၾကည္းသုံးေသာင္း´ ပါ။ အဲဒီလို ေခၚရျခင္းက ဒီလိုပါ။ဟိုးအရင္က အျခားအဆင့္ေတြအတြက္ ကုိယ္ပုိင္အမွတ္က ဂဏန္း ေျခာက္လုံးအထိ ရိွပါတယ္။ ဥပမာ တပ္သား ေမာင္ျဖဴ၊ ကုိယ္ပိုင္ အမွတ္ ၄၅၆ ၇၈၉ …။
အဲဒီလုိနဲ႔ ကိုယ္ပုိင္ အမွတ္ေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေရွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ကုိယ္ပုိင္အမွတ္ ၉၉၉ ၉၉၉ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဂဏန္း ခုႏွစ္လုံးအထိ သတ္မွတ္ရဖုိ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကုိယ္ပိုင္အမွတ္ကို ဂဏန္း ခုႏွစ္လုံး မျဖစ္ေစခ်င္တာနဲ႔ တ-၀၀၀၀၁ ကေန အစျပဳၿပီးေတာ့ သတ္မွတ္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ တ ရဲ့ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ ပါ။ အဲဒီလို ကုိယ္ပိုင္အမွတ္ တ- နဲ႔ စတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြနဲ႔ ျပန္တမ္းဝင္ အမွတ္ ၾကည္း/၃၀၀၀၀ ေနာက္ပိုင္း အရာရိွငယ္ေတြကို `စစ္တပ္ဖ်က္မယ့္ ေကာင္ေတြ´ လုိ႔ ႏွိမ္ေျပာရင္းန႔ဲ `တပ္မေတာ္ ပ်က္ေၾကာင္း တဝမ္းပူ မ်ဥ္းေစာင္း ၾကည္းသုံးေသာင္း´ ဆုိတဲ့ စကား စစ္တပ္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
တပ္သားသစ္ သင္တန္းဆင္းလုိ႔ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ေတြ အသီးသီးကို ေရာက္သြားတဲ့ စစ္သား လက္သစ္ကေလးေတြဟာ တပ္ရင္းေရာက္ေတာ့လည္း အႏွိမ္ခံရတာပါပဲ။ ဆရာကလည္း ႏွိမ္၊ ဆရာႀကီးကလည္း ႏွိမ္၊ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ႏွိမ္ ေနာက္ဆုံး… ကုိယ္ပိုင္နံပါတ္ အရပါ အႏိွမ္ခံရပါတယ္။ အဲ… သူတို႔ကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စစ္သက္ေလးေတြ ရင့္လာတဲ့အခါ သူတို႔ေနာက္က ဂ်ဴနီယာ စစ္သားေတြကုိ သူတို႔ အႏွိမ္ခံခဲ့ရတုန္းက အတုိင္း ဆက္ႏွိမ္ျပန္တာပါပဲ။ စစ္စည္းကမ္း ေသဝပ္မႈ ရိွေအာင္ ဒီနည္းကို သုံးတာလုိ႔ ေျပာႏိုင္ေပမယ့္ စစ္စည္းကမ္း ျပင္ပကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး `အမိန္႔နာခံမႈ´ ဆုိတဲ့ တပ္မေတာ္ အား ဆယ္ပါးထဲက အခ်က္တခ်က္ကို အဆင့္ဆင့္ အလြဲသုံးစား လုပ္ၾကတဲ့အခါမွာ ဘယ္သူ႔ကုိ ျဖစ္ရမွန္းမသိတဲ့ ေဒါသကုိယ္စီက စစ္သားေတြရဲ့ ရင္ထဲမွာ တစတစနဲ႔ ကိန္းေအာင္း လာပါေတာ့တယ္။
အျခားအဆင့္ စစ္သည္ကေန ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္း သုံးမ်ိဳး ရိွတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့…
(၁) စစ္သက္ငါးႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ တပ္ၾကပ္ အဆင့္ရိွသူ၊ အသက္(၂၈) ႏွစ္ေအာက္ စစ္သည္မ်ား၏ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ေျဖဆိုခြင့္။
(၂) စစ္သက္ ရွစ္ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ တပ္ၾကပ္ႀကီးစာေရး အဆင့္ရိွသူ၊ အသက္ (၂၈) ႏွစ္ေအာက္ စစ္သည္မ်ား၏ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ေျဖဆိုခြင့္။
(၃) တပ္သားအဆင့္မွ ဒုတပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္ႀကီး၊ ဒုအရာခံဗိုလ္၊ အရာခံဗိုလ္ စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ ရာထူး တက္သြားၿပီး ဗုိလ္ႀကီး အဆင့္တြင္ ဂိတ္ဆုံးေသာ အရာရိွအိုမ်ား။
အထက္ပါ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဆိုေပမယ့္ တကယ့္တကယ္တမ္း အျခားအဆင့္ကေန ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ အရာရိွေတြန႔ဲ စစ္တကၠသိုလ္ဆင္း အရာရိွေတြရဲ့ ၾကားမွာ ခြဲျခား ခံရမႈေတြက ရိွေနျပန္ပါတယ္။ (ဒီအေၾကာင္းကို `အရာရိွမ်ား´ အပိုင္းမွာ ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္)။
အျခားအဆင့္ စစ္သည္တေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္ ထက္ျမက္ေနပါေစ၊ အရာရိွ တေယာက္ရဲ့ မလို မုန္းထားမႈကို ခံရရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ရာထူး တိုးျမွင့္ခံရျခင္း မရိွပါဘူး။ အရာရိွနဲ႔ အဆင္မေျပလို႔ ရာထူးတိုးတာ ဆုိင္းင့ံခံရတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြ စစ္တပ္ထဲမွာ မနည္းလွပါဘူး။ဒီၾကားထဲ စစ္တပ္ထဲကလည္း ထြက္ခ်င္တိုင္း ထြက္လုိ႔က မရ။ (စစ္တပ္ထဲမွာ ငါးႏွစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ၿပီးရင္ ထြက္ခြင့္ ရိွတယ္လို႕ သတ္မွတ္ခ်က္ ရိွေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ တပ္က ထြက္ခြင့္ မေပးၾကပါဘူး)။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ မေနခ်င္တဲ့ စစ္တပ္ထဲမွာ မထူးႀကဳံးႀကဳံးၿပီး ေနေနရတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြ တေန႔တျခား ပိုပို မ်ားလာပါတယ္။တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ဟာ ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွေတြရဲ့ အျဖည့္ခံ သက္သက္သာ ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ တပ္ရင္းမွဴးအိမ္မွာ တပ္ရင္းမွဴးကေတာ္ အဝတ္အစားက အစ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးရတဲ့ စစ္သား၊ ဗိုလ္မွဴးအတြက္ အရက္ ဝယ္ေပးရတဲ့ စစ္သား၊ ဗိုလ္ႀကီးအတြက္ အေပ်ာ္မယ္ ရွာေပးရတဲ့ စစ္သား စသျဖင့္ စစ္စည္းကမ္းနဲ႔ ဘာမွမဆုိင္တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ တရားမဝင္စြာနဲ႔ အႏိွမ္ခံ အနင္းခံ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ မေပ်ာ္ေမြ႔ၾကေပမယ့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ မ်ိဳးစုံေၾကာင့္ ဆက္ေနၾကရရင္းနဲ႔ အမ်ိဳးအမည္ ေပါင္းစုံေသာ ထြက္ေပါက္မဲ့ မေက်နပ္မႈေတြက သူတို႔ရဲ့ ရင္ထဲကို ကိန္းေအာင္းေနခဲ့ပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ…
(အရာရိွမ်ား)ျမန္မာျပည္ စစ္တပ္မွာ ဒုတိယ တပ္ၾကပ္အဆင့္ကေန အရာခံဗိုလ္ အဆင့္အထိကို ျပန္တမ္းမဝင္ အရာရိွမ်ားလို႔ သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ဒုတိယဗိုလ္မွ အထက္အဆင့္ကိုေတာ့ ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာကေတာ့ ဒုတိယ ဗိုလ္ကေန အထက္ကို ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ `အရာရိွ´ လို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္ဗိုလ္ ျဖစ္နည္းေတြကေတာ့…
(၁) စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းမ်ားမွ တဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္။
(၂) အလုပ္သင္ဗိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းမ်ားမွ တဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္ (အခုေတာ့ အဲဒီသင္တန္းေတြ မရိွေတာ့ပါဘူး)။
(၃) ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းမ်ားမွ တဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္။စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းကုိ ယခင္ကေတာ့ ေလးႏွစ္တက္ေရာက္ ေစခဲ့ေပမယ့္ ယခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သုံးႏွစ္သာ တက္ေရာက္ေစပါတယ္။ သင္တန္းဆင္းရင္ ဘြဲ႔ရတေယာက္အျဖစ္ ပညာ အဆင့္အတန္း သတ္မွတ္ေပးၿပီးေတာ့ ဒုတိယဗိုလ္ ရာထူးေပးပါတယ္။ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းအတြက္ ပညာ အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္ အေျခခံပညာ အထက္တန္းကို (က) အဆင့္မွ ေအာင္ျမင္ရပါမယ္။ (တပ္မေတာ္ ေဆးတကၠသိုလ္၊ အင္ဂ်င္နီယာ တကၠသိုလ္၊ အစရိွတဲ့ စစ္တကၠသိုလ္ေတြကုိေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဝင္ခြင့္အမွတ္ကို မွီရပါတယ္။)
အလုပ္သင္ဗိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းကိုေတာ့ တႏွစ္ခြဲ တက္ေရာက္ရပါတယ္။ သင္တန္းဆင္းရင္ အလုပ္သင္ဗိုလ္ အျဖစ္နဲ႔ ေျခလ်င္/ေျချမန္ တပ္ရင္းေတြမွာ ကိုးလတာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္၊ အဲဒီေနာက္ တပ္စုမွဴး သင္တန္းကို ထပ္မံ တက္ေရာက္ၿပီးမွ ဒုတိယဗိုလ္ ရာထူးကုိ ရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္းဆင္း စစ္ဗိုလ္ေတြကိုေတာ့ ဘြဲ႔ရအျဖစ္ သတ္မွတ္ မေပးပါဘူး။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီ သင္တန္းေတြကို ဆက္လက္ မေခၚယူေတာ့ဘဲ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းသား ေတြကိုသာ အရင္ကထက္ အေရအတြက္ တုိးျမွင့္ေခၚယူခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းမွာ တပ္ၾကပ္ သို႔မဟုတ္ တပ္ၾကပ္ၾကီး စာေရးမ်ားမွ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္း တက္ေရာက္ခြင့္ ရသူေတြနဲ႔ အသက္ (၂၅) ႏွစ္ေအာက္ ဘြဲ႔ရ အရပ္သားမ်ားက ဗိုလ္သင္တန္းေျဖဆို ေအာင္ျမင္ၿပီး ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း တက္ေရာက္ခြင့္ ရသူေတြ တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ ခၽြင္းခ်က္ စစ္ဗိုလ္ေတြကေတာ့ `အျခားအဆင့္´ မွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့တဲ့ တပ္သားအဆင့္ကေန တဆင့္ျခင္းစီ ရာထူး တိုးသြားၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္မွာ ဂိတ္ဆုံးတဲ့ လုပ္သက္ရင့္ စစ္ဗိုလ္ႀကီးမ်ားပါပဲ။
***
စစ္တပ္ထဲမွာ အရာရိွမ်ားရဲ့ ရာထူး တိုးျမွင့္ပုံနဲ႔ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြရဲ့ ရာထူး တုိးျမွင့္ပုံကေတာ့ ကြာျခားပါတယ္။အရာရိွ တေယာက္ဟာ တစုံတရာ စစ္စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္မႈ တခုခု က်ဴးလြန္တာ မရိွခဲ့ရင္၊ တနည္းအားျဖင့္ ျပစ္မႈ တခုခုကို က်ဴးလြန္ျခင္း တစုံတရာ မရိွခဲ့ရင္ ဒုတိယဗိုလ္ လုပ္သက္ တႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္တဲ့အခါ ဗိုလ္အဆင့္ကို တုိးျမွင့္ခံရပါတယ္။ ဗုိလ္လုပ္သက္ သုံးႏွစ္ ျပည့္တာနဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ကို အလိုအေလ်ာက္ တုိးျမွင့္ခံရပါတယ္။ ဗိုလ္ႀကီးလုပ္သက္ ခုႏွစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အသက္ေလးဆယ္ မျပည့္ေသးခဲ့ရင္ တပ္ခြဲမွဴး/ ဗိုလ္မွဴး ဗုိလ္မွဴး(ဗိုလ္ႀကီး) အျဖစ္ ေျခလ်င္/ေျချမန္ တပ္ရင္းတခုခုမွာ တႏွစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ကို တိုးျမွင့္ခံရပါတယ္။
စစ္သားအလုပ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္ နီးတဲ့အလုပ္၊ သူတကာထက္ ပိုမိုပင္ပန္းရတဲ့ အလုပ္လို႔ သာမန္အားျဖင့္ သိထားၾကေပမယ့္ ပင္ပန္းၾကတာျခင္း အတူတူ အခြင့္အေရး နည္းပါးလွတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အခြင့္အေရး လုံးဝ မရိွတာက အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြသာ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အရာရိွေတြ အတြက္ကေတာ့ ရာထူး ႀကီးလာေလေလ ရလာမယ့္ စည္းစိမ္ ဥစၥာေတြက မ်ားလာေလေလ၊ အခြင့္အေရးေတြက တုိးလာေလေလ ပါပဲ။သာမန္အားျဖင့္ ဗိုလ္ၾကီးအဆင့္ မေရာက္ေသးသူ စစ္ဗိုလ္ေပါက္စေတြအတြက္ တပ္ထဲက လာဘ္လာဘ ဝင္လမ္းက နည္းလွပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ကို ေရာက္လုိ႔ တိုင္း/တပ္မေတြမွာ စစ္ဦးစီး အရာရိွ (တတိယတန္း) ေနရာကို ရၿပီ ဆုိတာနဲ႔ သူတုိ႔အတြက္ ေငြဝင္လမ္းက စပါေတာ့တယ္။ အရပ္ဘက္နဲ႔ ဆက္ဆံရမႈ မ်ားေလေလ၊ ေငြဝင္ မ်ားေလေလပါပဲ။ အလြန္ေသးငယ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ နယ္ၿမိ့ဳကေလးမွာေတာင္ ေမွာင္ခိုဆိုင္ကယ္ေတြ၊ ကားေတြ တင္သြင္းတဲ့ လူေတြဆီက ေအးဓျမ တိုက္တဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔ ဗ်ဴဟာ႐ုံးက စစ္ဗိုလ္မ်ား အလြန္အင္မတန္ ေငြထြားၾကပါတယ္။
***
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ျမန္မာစစ္တပ္ကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပုိင္း ႏွစ္မ်ားမွာ စစ္ဗိုလ္အလုပ္ကို လူငယ္ေတြ စိတ္ဝင္စားမႈ ပုိမ်ားလာတာကို သတိထားမိပါတယ္။ အရပ္ဘက္ေက်ာင္းေတြကို မၾကာခဏဆိုသလို ပိတ္ထားၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြကိုလည္း ဟိုေရႊ႕၊ ဒီေျပာင္း (၁၉၉၆ ခုႏွစ္တုန္းကဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႔ေလးရဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ တကၠသိုလ္အဆင့္ စာေမးပြဲေတြ က်င္းပသြားဖူးပါတယ္) နဲ႔ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္လြန္းလွေတာ့ ဘယ္ေသာအခါမွ ေက်ာင္းပိတ္မခံရတဲ့၊ အခ်ိန္တန္ရင္ ဘြဲ႔လည္းရ၊ ရာထူးလည္းရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ အလုပ္ကို လူငယ္ေတြက မ်က္စိက်ခ်င္ လာၾကပါတယ္။ လက္ရိွ တပ္မေတာ္ရဲ့ အခန္းက႑က တုိင္းျပည္မွာ ဗိုလ္က်ႏိုင္မႈ အင္အား ႀကီးလာေလေလ စစ္ဗိုလ္ေတြ မ်က္ႏွာပန္း ပြင့္ေလေလ ျဖစ္ေနတာကလည္း စဥ္းစားစရာ အခ်က္တခ်က္ပါပဲ။
`ငါနဲ႔ တႏွစ္ထဲ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ ေကာင္ကြာ၊ ေဆးေက်ာင္းအမွတ္ မီတာလည္း အတူတူပဲ၊ သူက စစ္ေဆးေက်ာင္း ဝင္ခြင့္ရတယ္၊ ငါက အျပင္ေဆးေက်ာင္း တယ္တယ္၊ အခု သူက ဗိုလ္သင္တန္းဆင္းလုိ႔ ႏွစ္ပြင့္လဲရ၊ ဆရာဝန္ ဘြဲ႔လဲရ၊ င့ါမွာေတာ့ အခုမွ တတိယႏွစ္ ေဆးေက်ာင္းသားတဲ့၊ ဘယ္လုိလုပ္ ေက်ာင္းက ၿပီးႏိုင္မလဲ၊ ေက်ာင္းေတြကို အားအားရိွ ပိတ္ပဲ ပိတ္ေနတာကိုး´
ရန္ကုန္ကုိ ေရာက္ခိုက္မွာ အကိုဝမ္းကြဲ ေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားက အဲဒီလို ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။တကယ္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အာဏာပုိင္ေတြဟာ လူငယ္ေတြကို အဲဒီလို ျဖစ္ေအာင္ကို တမင္ လုပ္ယူခဲ့တာပါပဲ။ အျပင္ေလာကမွာ အရပ္သား ပညာတတ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပါးလ်ားလာေအာင္ လုပ္ယူရင္းနဲ႔ စစ္တပ္ထဲကို လူငယ္ေတြ မ်ားမ်ား ေရာက္လာေစတဲ့ နည္းကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ ယူခဲ့တာပါပဲ။ အခုဆိုရင္ တပ္မေတာ္ စစ္တကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ ေဆးတကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာ တကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ သူနာျပဳ တကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ အစရိွသျဖင့္ အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ဆိုင္ရာ လူငယ္ေတြ မ်က္စိက်ေလာက္တဲ့ တကၠသိုလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို တပ္မေတာ္ အမည္နဲ႔ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။
အေကာင္းဘက္က ေတြးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ ပညာတတ္ေတြ မ်ားလာေတာ့ ဆင္ျခင္တုံတရား ရိွသူ ပညာတတ္လူငယ္ စစ္ဗိုလ္ေလးေတြ မ်ားလာေလေလ ေနာင္အနာဂတ္ စစ္တပ္အတြက္ ပိုေကာင္းလာမယ္လို႔ ေတြးစရာ ရိွေပမယ့္ `စစ္ဗိုလ္ကြ၊ သူ႔ကုသိုလ္နဲ႔ သူျဖစ္လာတာ၊ ဘာမွ မနာလိုမရိွနဲ႔၊ ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္လုိ႔ရတာ မဟုတ္ဘူး´ ဆုိတဲ့ အျမင္မ်ိဳးရိွတဲ့ စစ္ဘိုေပါက္စေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ပိုမ်ားလာရင္ေတာ့ တုိင္းျပည္ အနာဂတ္အတြက္ ရင္ေလးစရာ ေကာင္းပါတယ္။ `အာဏာ´ ဆိုတဲ့ အရာက လူမိုက္ေတြလက္ထဲ ေရာက္သြားရင္ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ လက္ရိွ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံ အေျခအေနက သက္ေသပါပဲ။စစ္တပ္တြင္းမွာ အရာရိွ အခ်င္းခ်င္း တရားဝင္ မဟုတ္ေပမယ့္ မသိမသာ ခြဲျခားထားမႈကို တင္ျပခ်င္ပါအဲဒါကေတာ့ အျခားအဆင့္ကေန ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းကို တက္ေရာက္ခြင့္ ရၿပီးေတာ့ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္ ရသူေတြနဲ႔ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းဆင္းေတြ အၾကား ကြာျခားမႈပါပဲ။အျခားအဆင့္ကေန စစ္ဗိုလ္ျဖစ္သူမ်ားဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘြဲ႔ရသူေတြ မဟုတ္တာ မ်ားပါတယ္။ တပ္ၾကပ္ၾကီး စာေရး တခ်ိဳ႔ကေန ဗိုလ္သင္တန္း ေအာင္သူမ်ား တခ်ဳိ႕နဲ႔ အသက္(၂၅) ႏွစ္ေအာက္ ဘြဲ႔ရ၊ အရပ္သားမ်ားမွ ဗိုလ္သင္တန္း ေအာင္သူမ်ားသာ ဘြဲ႔ရေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အရာရိွငယ္ ဘဝမွာ အဲဒါေတြက မသိသာေသးေပမယ့္ ဗိုလ္မွဴး အဆင့္ကို ေရာက္ရင္ေတာ့ `တပ္ရင္းမွဴး သင္တန္း´ တက္ခြင့္အတြက္ `တကၠသုိလ္ တခုခုမွ ဘြဲ႔ရရိွၿပီးသူ ျဖစ္ရမည္´ ဆိုတဲ့ စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္က အျခားအဆင့္မွ စစ္ဗိုလ္ ျဖစ္လာသူ အမ်ားစုကို ဗိုလ္မွဴး ဘဝမွာတင္ ရာထူး ရပ္သြားေစတဲ့ အဓိက အခ်က္ပါပဲ။ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း ဆင္းေတြကေတာ့ အဲဒီအတြက္ မပူမပင္ရစြာနဲ႔ပဲ ရာထူး အဆင့္ဆင့္ကို တက္ခြင့္ လမ္းက ျဖဴးေနပါတယ္။ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ တကယ့္ တကယ္တမ္း ေသေရးရွင္ေရး စစ္ဆင္ေရး ေနရာေတြကို သြားေရာက္ရတဲ့ အရာရိွငယ္ အမ်ားစုဟာ အျခားအဆင့္မွ ဗိုလ္သင္တန္း ေအာင္လာတဲ့ အရာရိွ အမ်ားစု ျဖစ္ေနၾကတာပါပဲ။ စစ္တကၠသိုလ္ဆင္း အရာရိွေတြကေတာ့ ေရွ႕တန္းထြက္ရလည္း ခဏပါပဲ။ အခ်ိန္တန္ရင္ တုိင္း/တပ္မေတြမွာ စစ္ဦးစီး အရာရိွအျဖစ္ ေလ်ာေလ်ာရွဴရွဴ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ရၾကတာလဲ စစ္တကၠသိုလ္ဆင္း စစ္ဗိုလ္ေတြက ပုိမ်ားတယ္လို႔ သိရိွရပါတယ္။အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ အေဝးသင္ တတိယႏွစ္ ေျဖဆိုရစဥ္တုန္းက သိကၽြမ္း ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သဃၤန္းညီေနာင္ အေျခစိုက္ တပ္ရင္းတရင္းမွ စစ္ဗုိလ္ တဦးက သူ အေဝးသင္ လာေျဖခိုက္မွာ အခုလို ရင္ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္…`တကယ္ေတာ့ကြာ၊ ငါတို႔ အျခားအဆင့္က စစ္ဗိုလ္ေတြ ဆိုတာက စစ္တုရင္ခုံက နယ္႐ုပ္ေလးေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲကြာ၊ ဘုရင္ႀကီး ေကာင္းစားဖို႔ ခ်ေကၽြး ခံရလိုခံရ၊ တခါတေလ ဘီးေရွာ့တို႔၊ ျမင္းတို႔ ေနရာေကာင္း ရဖို႔အတြက္ ခ်ေကၽြးခံရလို ခံရ၊ ကံအင္မတန္ေကာင္းလုိ႔ ဟိုးဘက္ထိပ္ ေရာက္သြားတဲ့ နယ္႐ုပ္ တ႐ုပ္တေလကသာ ပါဝါတခုခု တိုးရသြားသလိုပါပဲ။ အျခားအဆင့္ တေယာက္ကုိ စစ္ဗိုလ္ရာထူး ေပးတယ္ဆုိတာ သူမ်ား မေနခ်င္တဲ့ ေနရာ၊ သူမ်ား မသြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြအတြက္ ကြက္လပ္ ျဖည့္ခ်င္တာပါပဲ´
တပ္တြင္း အေျခအေန
သံဃာ့ ကံေဆာင္သပိတ္နဲ႔ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြကုိ စစ္တပ္က ပစ္ခတ္အၾကမ္းဖက္ ၿဖိခြင္းခဲ့စဥ္တုန္းက တခ်ိဳ႔က အဲဒီ စစ္သားေတြထဲက စစ္သားတခ်ိဳ႔ စစ္ဖိနပ္ မစီးဘဲ သာမန္ ေျခညွပ္ ဖိနပ္ေတြကိုသာ စီးထားၾကတာကို `အဲဒီလူေတြ စစ္သားအစစ္မွ ဟုတ္ပါေလစ´ လို႔ ဒြိဟစိတ္ ဝင္ခဲ့ၾကတာကို သတိထားမိပါတယ္။
က်ေနာ့္ အျမင္အရ သုံးသပ္ၾကည့္ရရင္ေတာ့ အဲဒီ စစ္သားတခ်ိဳ႔ စစ္ဖိနပ္ စီးမထားရျခင္းရဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ႏွစ္ခ်က္ကို စဥ္းစားလုိ႔ရပါတယ္။
အဲဒါေတြကေတာ့…ပထမတခ်က္ကေတာ့ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ႏွိမ္နင္းဖုိ႔အတြက္ တာဝန္ ယူထားၾကတဲ့ စစ္တပ္ေတြ အားလုံးဟာ သူတို႔ တည္းခိုတဲ့ ေနရာေတြမွာ အၿမဲတေစလုိလို Standby အျဖစ္နဲ႔ အဆင္သင့္ အေနအထားမွာ ရိွေနၾကရပါတယ္။ တခါတရံမွာ သူတုိ႔ရဲ့ နားေနခ်ိန္၊ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္တဲ့အခါ ပူျပင္းလွတဲ့ ျမန္မာျပည္ ရာသီဥတုနဲ႔ သိပ္အဆင္မေျပလွတဲ့ စစ္ဖိနပ္ေတြကို ခဏတာျဖစ္ျဖစ္ ခၽြတ္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ခၽြတ္ထားၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္တဲ့ ညွပ္ဖိနပ္ကို ဝတ္ဆင္ထားခိုက္မွာ အထက္အမိန္႔အရ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ႏွိမ္နင္းဖုိ႔ အျမန္ဆုံး ထြက္ခြာရေတာ့ စစ္ဖိနပ္ကို ျပန္မစီးအားေတာ့ဘဲ အခ်ိန္တိုတြင္း တန္းစီ၊ လူစစ္ၿပီး အခင္းျဖစ္ရာကို ေရာက္ေအာင္ သြားၾကတဲ့အတြက္ သူတို႔ ေျခေထာက္ေတြမွာ ေျခညွပ္ဖိနပ္ေတြ စီးလ်က္သား ျဖစ္ေနၾကတာပါ။
ဒုတိယ တခ်က္ကေတာ့ တခ်ိဳ႔ စစ္သားေတြဆီမွာ စီးစရာ စစ္ဖိနပ္ မရိွတာပါပဲ။ စစ္ေရးျပ ဖိနပ္၊ ေတာစီး ဖိနပ္ အစရိွတဲ့ စစ္ဖိနပ္ ႏွစ္မ်ိဳးအနက္ ဘယ္စစ္ဖိနပ္မွ စီးစရာ မရိွတဲ့အတြက္ တခ်ိဳ႔ စစ္သားေတြရဲ့ ေျခေထာက္မွာ ေျခညွပ္ ဖိနပ္ေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကတာပါစစ္သားတေယာက္ စစ္ဖိနပ္ကေလးမွ မရိွဘူးလားလို႔ ေမးစရာရိွပါတယ္။တကယ္ေတာ့ စစ္ထဲကို ဝင္ၾကသူတိုင္းအတြက္ စစ္အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္း အစုံအလင္ကို တပ္က ထုတ္ေပးပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ စစ္ပစၥည္း တခုျခင္းအလိုက္ သက္တမ္း သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ လဲလွယ္ေပးရမယ့္ စည္းကမ္းလဲ စစ္တပ္ထဲမွာ ရိွၿပီးသားပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ အေတာ္မ်ားမ်ားက အဲဒီ စစ္ပစၥည္းေတြကို ေရာင္းစားပစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္ပစၥည္း ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မဂၤလာဒုံ ေစ်းထဲက စစ္ပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ေတြက သက္ေသပါပဲ။ ေငြသာ ေပးႏုိင္ရင္၊ ဘာသက္ေသ အေထာက္အထားမွ မရိွဘဲနဲ႔ စစ္တပ္သုံး ပစၥည္းေတြကို အဲဒီေစ်းမွာ အလိုရိွသေလာက္ ဝယ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ စစ္သား အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စစ္ဝတ္ခ်ပ္တန္ဆာ မစုံမလင္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး စစ္ဖိနပ္ စီးစရာေတာင္ မရိွေတာ့တဲ့ စစ္သား ျဖစ္ရေတာ့တာပါပဲ။စစ္တပ္က စားစရာရိကၡာ၊ သုံးစရာ လစာ ေပးထားပါလ်က္နဲ႔ ေအာက္ေျခ စစ္သားေတြက သူတို႔ရဲ့ စစ္အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြကို ေရာင္းစားပစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ နဂိုကတည္းကိုက ဘာခံယူခ်က္မွ မရိွဘဲ အေၾကာင္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ စစ္တပ္ထဲ ေရာက္လာသူ စစ္သားေတြက စဥ္းစားဆင္ျခင္ဉာဏ္ နည္းလွစြာနဲ႔ စစ္ပစၥည္း ေရာင္းစားလုိ႔ ရတဲ့ေငြစ တခ်ိဳ႔နဲ႕ မူး႐ူးေပ်ာ္ပါး ေသာက္စားလိုတာက တခ်က္၊ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ရိကၡာနဲ႔ လစာေတြကို အထက္ အရာရိွ တခ်ိဳ႔က ရသင့္တဲ့အတုိင္း မေပးဘဲ ခိုးယူ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ အသုံးခ်ၾကတာေၾကာင့္ စစ္ပစၥည္းေရာင္းလုိ႔ ရတဲ့ ေငြစေလးနဲ႔ လတ္တေလာ အဆင္ေျပသြားရင္ ၿပီးေရာ ဆုိၿပီး ေရာင္းစား ပစ္ၾကတာပါပဲ။က်ေနာ္ စစ္ဆင္ေရး အထမ္းသမား ေပၚတာအျဖစ္ လိုက္သြားခဲ့ရစဥ္ တုန္းကဆိုရင္ အေပၚပုိင္းမွာ စစ္အက်ၤီ၊ ခါးေအာက္ပိုင္း က်ေတာ့ အရပ္ဝတ္ အားကစား ေဘာင္းဘီတို၊ ထုိင္း ညွပ္ဖိနပ္နဲ႔ ေရွ႕တန္းလိုက္ၾကတဲ့ စစ္သားေတြကို ေတ႔ြခဲ့ရဖူးပါတယ္္။စစ္တပ္က ေပးတဲ့ ရိကၡာက တကယ့္ အတိအက်ဆိုရင္ စားဖို႔ လုံေလာက္ပါတယ္။ အာဟာရလည္း ျပည့္ဝပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တပ္ထဲက တာဝန္ရိွသူေတြရဲ့ အဆင့္ဆင့္ ျဖတ္ေတာက္ လာဘ္စားမႈရဲ့ ဒဏ္ေတြကို ခါးစည္းခံရၿပီး အစားအစာ မဝမလင္၊ အဝတ္အစား မေတာက္မေျပာင္နဲ႔ လူေတာမတိုး ျဖစ္ၾကရတာကေတာ့ ေအာက္ေျခအဆင့္ စစ္သားအမ်ားစုပါပဲ။ က်ေနာ့္ညီေလး တက္ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ တပ္သားသစ္ သင္တန္းမွာ ဆုိရင္ သင္တန္းသား တပ္သားသစ္ေတြဟာ အၿမဲတမ္းလုိလို ဆာေလာင္ ေနၾကပါတယ္တဲ့။လစာနဲ႔ ရိကၡာစာရင္းကို အထက္ဌာန အဆင့္ဆင့္ကို တင္ျပတဲ့အခါ စည္းကမ္းပ်က္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ အခ်င္းခ်င္း စည္းဝါး ႐ိုက္ၿပီးေတာ့ တပ္တြင္းမွာ အမွန္တကယ္ရိွတဲ့ အင္အားထက္ ပိုမို တင္ျပ ေတာင္းခံေပမယ့္ ေအာက္ေျခကိုက်ေတာ့ အဲဒီ ရိကၡာနဲ႔ လစာေတြကို လုံလုံေလာက္ေလာက္ ျပန္မေပးတာဟာ အႀကီးမားဆုံး တပ္တြင္း ျခစားမႈႀကီး ျဖစ္သလို တပ္မေတာ္အတြက္ သုံးစြဲတဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ့ ဘ႑ာေတာ္ကိုလည္း လြန္စြာမွ ျပဳန္းတီးေစပါေတာ့တယ္။စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္ မရိွတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္တေယာက္ အဖုိ႔ စစ္မႈထမ္းသက္ ၾကာျမင့္လာျခင္း၊ ရာထူး တိုးျမွင့္ျခင္းဟာ သူ႔ဘဝရဲ့ တိုးတက္မႈကို ဘာမွ အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ေပမယ့္ စစ္ဗိုလ္ အရာရိွတေယာက္ စစ္တပ္ထဲမွာ ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် ရာထူးေတြ ျမင့္ျမင့္ လာေလေလ၊ ဝင္ေငြလမ္း ေျဖာင့္လာေလေလ ျဖစ္ေနတာဟာလည္း စစ္တပ္ထဲက အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြအတြက္ စိတ္ဓာတ္ ပ်က္ျပားေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္း တရပ္ပါပဲ။
အျခားအဆင့္ စစ္သည္ တေယာက္အဖို႔ စစ္တပ္ထဲကေန ထြက္ခြင့္ရဖို႔ဆိုတာ အလြန္ ခက္ခဲပါတယ္။ စစ္သက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကာျမင့္ၾကာျမင့္ ခိုင္းေစဖို႔အတြက္ အားအင္ ရိွေနေသးတယ္လို႔ ယူဆေနေသးသေရြ႕ ဘယ္အျခားအဆင့္ စစ္သည္ကုိမွ သူတို႔ရဲ့ တပ္မွဴးေတြက စစ္တပ္က ထြက္ခြင့္ကို အသာတၾကည္ မေပးၾကပါဘူး။ အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီး ဘယ္လိုမွ ခိုင္းေစလို႔ မေကာင္းေတာ့တဲ့အခါ၊ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါလုိမ်ိဳး ကူးစက္ေရာဂါ စြဲကပ္တဲ့ အခါနဲ႔ ေရွ႕တန္း စစ္ဆင္ေရးမွာ ဒဏ္ရာရလုိ႔ ေျချပတ္လက္ျပတ္ ျဖစ္လာတဲ့ စစ္သည္မ်ိဳးက ထြက္ခြင့္တင္တဲ့ အခါမွသာလွ်င္ ေလွ်ာေလွ်ာရွဴရွဴနဲ႕ ထြက္ခြင့္ရပါတယ္။
စစ္ဗိုလ္ေတြအတြက္ကေတာ့ အသက္ ၆၀ ျပည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူး ရိွသူဟာ ၆၅ ႏွစ္အထိ တပ္မေတာ္မွာ တာဝန္ထမ္းခြင့္ ရိွတယ္လို႔ သတ္မွတ္ေသးတဲ့ အျပင္ စစ္တပ္ရဲ့ ရာထူး အႀကီးျမင့္ဆုံး ပုဂိၢဳလ္ကိုယ္တုိင္က အသက္ ၇၀ ေက်ာ္လြန္သည့္ တုိင္ေအာင္ စစ္တပ္က မထြက္ဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ စစ္စည္းကမ္းေဖာက္လုိ႔ စစ္စည္းစိမ္ကို ခံစားေနဆဲပါပဲ။တနည္းနည္းနဲ႔ စစ္တပ္က ထြက္ခြင့္ ရၾကျပန္ေတာ့လည္း စစ္မႈထမ္းေဟာင္းျခင္း အတူတူ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းႀကီးေတြက အရပ္ဘက္ ဌာနဆိုင္ရာေတြမွာ ဘာမွမသိ မတတ္လည္း ညႊန္မွဴးေတြ ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြ ျဖစ္လိုျဖစ္နဲ႔ ဆက္လက္ ေကာင္းစားေနၾကေပမယ့္ အျခားအဆင့္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းေတြ အတြက္ကေတာ့ အခြင့္အေရးေတြက နည္းပါးလြန္းလွပါတယ္။ ရင္နင့္စရာ ေကာင္းတာကေတာ့ လူစည္ကားရာ ေနရာေတြမွာ ေတြ႔ရတတ္ေလ့ရိွတဲ့ စစ္ျပန္ ဒုကိၡတ သူဖုန္းစားေတြပါပဲ။ ျပည္သူေတြက နဂိုကတည္းကမွ စစ္တပ္ကို မုန္းရတဲ့အထဲ စစ္တပ္ထဲမွာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္မိလို႔ ဒုကိၡတ ျဖစ္ရေတာ့လည္း တပ္ကထြက္ၿပီး ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ေနရတဲ့ ဘဝပါ။***ျပည္သူႏွင့္ စစ္တပ္
တကယ္ေတာ့ စစ္သားဆိုတာဟာ ျပည္သူထဲက ျပည္သူပါလို႔ အားလုံးက နားလည္ ထားၾကၿပီးသားပါပဲ။ အာဏာကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လူတစုက `တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ´ လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး စစ္တပ္ကို သူတုိ႔ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ လက္ကုိင္တုတ္ အျဖစ္အသုံးခ်ေနေပမယ့္ တပ္မေတာ္ရဲ့ မိဘဟာ ျပည္သူေတြပါပဲ။တကယ္ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဟာ ဒီအခ်က္အလက္ကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္သူထဲက ျပည္သူ႔စစ္သားနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ့ အမိအဖ ေမာင္ႏွမ ျပည္သူေတြကို ေသြးကြဲေအာင္ စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ တပ္သားေတြကို သတင္းမီဒီယာ အေမွာင္ခ်ျခင္း၊ ျပည္သူနဲ႔ ထိေတြ႔ခြင့္ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ မူ၀ါဒကို ထပ္ခါတလဲလဲ နားရည္၀ေအာင္ ႐ိုက္သြင္းထားျခင္း စတဲ့ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ျပည္သူနဲ႔ စစ္တပ္ကို တသီးတျခားစီ ျဖစ္ေအာင္ စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ထင္ရွားတဲ့ အခ်က္အလက္ တခုကို တင္ျပရမယ္ဆိုရင္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္တပ္ေတြထဲမွာ `စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ´ ဆုိၿပီးေတာ့ အဆင့္ဆင့္ ေကာ္မတီေတြ ဖြဲ႔စည္းပါတယ္။ ဥပမာ တပ္မေတာ္ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တိုင္းစည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တပ္မ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တပ္ရင္းစည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တပ္ခြဲ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ စသျဖင့္ ေအာက္ေျခအဆင့္အထိ အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္းပါတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး စစ္သားမယားေတြကိုပါ `ရဲေမ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ´ ဆုိၿပီးေတာ့ လင္ေယာက္်ားရဲ့ ရာထူးအလိုက္ အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္းၾကပါတယ္။ အဲဒီ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီေတြရဲ့ အဓိက ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ `တပ္မေတာ္ မူဝါဒ´ လို႔ အမည္ခံထားတဲ့ `လက္ရိွ အာဏာရွင္ေတြရဲ့ မူဝါဒ´ ကို တပ္တြင္း အဆင့္ဆင့္ ႐ိုက္သြင္းတာပါ။ဥပမာအားျဖင့္… `ေက်းဇူးကန္းၾကသူမ်ားသို႔´ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး တပုဒ္မွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့ဖူးတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို အမည္ရင္းအတုိင္း မေခၚေစဘဲ `ေဒၚစုၾကည္၊ စုၾကည္၊ ဘိုကေတာ္ စုၾကည္´ စသျဖင့္ ေခၚေဝၚရမယ္ဆိုတဲ့ တပ္တြင္း ညႊန္ၾကားခ်က္ဟာ တပ္ရင္းတခုရဲ့ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွာ ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႕ သိရိွရပါတယ္။အလြန္တရာ ဆိုးဝါးလြန္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈ၊ ႏိုင္ငံရဲ့ ခၽြတ္ၿခဳံက်မႈေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏိုင္လို႔ လမ္းေပၚထြက္ၿပီး ဆႏၵျပၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကို `အဲဒါ ဗကပေတြ၊ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ´ လို႔ အယုံသြင္း ေသြးထိုးၿပီး အမုန္းစိတ္ သြင္းေပးတာပါ။ နဂိုကတည္းကမွ တပ္တြင္း ျခစားမႈေတြေၾကာင့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ စစ္သည္ေတြရဲ့ ဘယ္သူ႔ကို ေပါက္ကြဲရမွန္း မသိတဲ့ ေဒါသတရားေတြက အဲဒီမွာတင္ သူတို႔ကို ဘာမွ ျပန္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ သူတို႔ရဲ့ အမိအဖ ျပည္သူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္းျခင္းနဲ႔ ေဖာက္ခြဲ ပစ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ေရွ႕တန္းစစ္ဆင္ေရး ထြက္တဲ့အခါ စစ္ဆင္ေရး နယ္ေျမမွာ `ေတြ႔တဲ့လူကို အစိတ္သားက အစ မခ်န္ထားနဲ႔´ ဆိုၿပီးေတာ့ သူပုန္၊ အရပ္သားမေရြး ေခ်မႈန္းေစသလို အဲဒီ `အစိတ္သားကအစ ခ်န္မထားတဲ့ စိတ္ဓာတ္´ ကို ဆႏၵျပပြဲေတြကို ေခ်မႈန္းတဲ့ ေနရာအထိ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ယူႀကဳံးမရ ျဖစ္စရာ ေကာင္းလွတဲ့ ေသြးထြက္ သံယိုမႈေတြက ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ အက်ည္းတန္လွစြာနဲ႔ ေပၚေပါက္ လာရပါေတာ့တယ္။
***နိဂုံး…
တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္ဆိုတာဟာ တုိင္းျပည္အတြက္ မရိွမျဖစ္ ဆိုတာကို လူတုိင္းက လက္ခံ ထားၾကၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ မရိွမျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းဟာ တုိင္းျပည္ကို ကာကြယ္ဖုိ႔နဲ႔ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးစီးပြားကုိ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတစုရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ျဖစ္ၿပီးခဲ့တဲ့ ပစ္ခတ္ ႏွိမ္နင္းမႈေတြမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ စစ္သားတုိင္းဟာလည္း အခုလို ရက္စက္မႈႀကီးကို အားလုံးက သေဘာတူေနၾကမယ္လို႔ က်ေနာ္ မယုံၾကည္ပါဘူး။ လူစိတ္အျပည့္နဲ႔ ျပႆနာ တခုကို ျငင္သာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ နည္းနဲ႔ ပူးေပါင္း အေျဖရွာလိုတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ အခ်ိဳ႔နဲ႔ ျပည္သူကုိ မရက္စက္ခ်င္တဲ့ ေအာက္ေျခ စစ္သားေတြ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရိွေနၾကအုံးမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္က မိမိဆႏၵကုိ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကို `အၾကမ္းဖက္ ဆူပူလိုသူေတြ´ လို႔ စစ္သားေတြက ထင္ျမင္ေနတာကို ဖယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ပါပဲ။ အဲဒီ အျမင္ေတြကုိ စစ္သားေတြရဲ့ အေတြးထဲက ဖယ္ထုတ္ပစ္ႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳးစားႏိုင္တဲ့ ေန႔မွာ တပ္မေတာ္ကို ကုိယ္က်ိဳးအလို႔ငွာ အသုံးခ်ေနတဲ့ လူတစုကို က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ျမင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ကလိုေစးထူး
လူျမင္ကြင္းမွာေတာင္ မေရွာင္၊ ရက္ရက္စက္စက္ ပက္ပက္စက္စက္ ႐ုိက္ႏွက္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဘယ္အရာေတြက တြန္းအား ေပးေနခဲ့သလဲ…၊ သာမန္အားျဖင့္ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား႐ုံနဲ႔ လုံေလာက္ေနတဲ့ ကိစၥကို အဲဒီလို အၿငိဳးတႀကီးပုံစံနဲ႔ ကန္ေက်ာက္ ႐ိုက္ႏွက္ရေလာက္ေအာင္ သူတို႔ရဲ့ စိတ္ေတြ ခက္ထန္ ၾကမ္းတမ္းေနရျခင္းရဲ့ အရင္းခံက ဘာေတြ ျဖစ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာကို က်ေနာ္ ဆန္းစစ္ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။အဲဒီလိုနဲ႔ `စစ္တပ္ထဲမွာ…´ ဆုိတဲ့ စစ္တပ္ထဲက အဆင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရပ္တည္ ရွင္သန္ရတဲ့ စစ္သားေတြရဲ့ ဘဝေတြ အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတာ၊ က်ေနာ္ ေလ့လာ သိရိွခဲ့ရတာေတြနဲ႔ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ စစ္သည္ေတာ္မ်ားရဲ့ ရင္ဖြင့္ခ်က္ေတြအေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ တင္ဆက္ ေဖာ္ျပသြားပါမယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ
…(အျခားအဆင့္)
ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ့ လက္ရိွ ဖြဲ႔စည္းပုံအရ ေျခလ်င္/ေျချမန္ တပ္ရင္း တခုရဲ့ အင္အားဟာ ၈၁၆ ဦး ရိွရပါတယ္။ သေႏၶစစ္သည္ ၇၈၆ ဦး၊ တြဲဖက္ စစ္သည္ ၃၀ ဦး လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ ရိွတဲ့ ဘယ္စစ္တပ္ထဲမွာမွ သတ္မွတ္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အတုိင္း ျပည့္မီတဲ့ အင္အား မရိွၾကပါဘူး။ စစ္စည္းကမ္း အင္မတန္ ေကာင္းမြန္ပါတယ္လို႔ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ တပ္ရင္းမွာေတာင္မွ အလြန္ဆုံး ရိွတဲ့ အင္အားဟာ ၄၀၀ ၀န္းက်င္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
တပ္ရင္းေတြ အဲဒီလို အင္အား မရိွရတဲ့ အခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ရိွပါတယ္။ တခ်က္ကေတာ့ ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက တပ္ရင္း အသစ္ေတြကို ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ား ဖြင့္လွစ္လြန္းမႈေၾကာင့္ နဂို ရိွႏွင့္ၿပီးသား တပ္ရင္း အေဟာင္းေတြထဲက စစ္သည္ေတြကို ခြဲေဝထုတ္ႏႈတ္ ေနရာခ် ေပးရတာေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ျပဳန္းတီး အင္အားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ေျပး၊ ေသဆုံး၊ က်ဆုံး၊ ေပ်ာက္ဆုံး ဆိုတဲ့ ျပဳန္းတီး အင္အားေလးမ်ိဳး အနက္ အဓိက အမ်ားဆုံးကေတာ့ စစ္ေျပး အင္အားပါပဲ။
အင္အား မရိွေတာ့ အင္အား ရိွလာေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး သုံးၾကရပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ စစ္တပ္ထဲ ဝင္ဖို႔ ဆြယ္ယူျခင္း၊ ဗဟုသုတ နည္းပါးၿပီး ေဝးလံေခါင္သီတဲ့ ရြာငယ္ေတြမွာ အတင္းအဓမၼ လူစု ေကာက္ခံျခင္း၊ ထင္ရွားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြက ရထားဘူတာ၊ ကားဂိတ္၊ သေဘၤာဆိပ္ေတြမွာ စစ္သား စုေဆာင္းေရး တာဝန္က်ေတြက အသက္မျပည့္ေသးသူ ကေလး သူငယ္မ်ား၊ အိမ္ေျပး လူငယ္မ်ားနဲ႔ အေျခအေနမဲ့မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ စုေဆာင္းျခင္း၊ အျခားနည္းေတြနဲ႔ စုေဆာင္းျခင္းတုိ႔နဲ႔ အင္အားတုိးေအာင္ စုေဆာင္း ၾကပါတယ္။
လူထုက စစ္တပ္ကို `ခ်ဥ္´ ေနတဲ့ ဒီေခတ္မွာ သာမန္အားျဖင့္ ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ စစ္တပ္ထဲကို ဝင္လာတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သားက အင္မတန္ နည္းလြန္းလွတာေၾကာင့္ က်ေနာ္အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ စစ္သား စုေဆာင္းေရး လုပ္ၾကတာေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲကို စ႐ိုက္ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔ လူေပါင္းစုံ ေရာက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ အထဲမွာ တခါတရံမွာ ဝရမ္းေျပး ရာဇဝတ္ လူဆိုးေတြေတာင္ ပါသြားတတ္ပါေသးတယ္။
ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ ေရာက္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အတင္းအဓမၼ ဆြဲသြင္းလုိ႔ ေရာက္လာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျခားအဆင့္ စစ္သားေလာင္းေတြကို ပုံစံေပးဖို႔ အရင္ဆုံး ေစာင့္ေနတာကေတာ့ `စစ္သား စုေဆာင္းေရးတပ္´ ပါပဲ။ အဲဒီ တပ္ဝင္းထဲကုိ ေရာက္သြားၿပီ ဆိုတာနဲ႔ သူတုိ႔ အရင္ဆုံး လုပ္တာကေတာ့ ဆံပင္ ညွပ္ပစ္တာပါ။ ဆံပင္ ညွပ္တယ္ ဆုိရာမွာ ႐ုပ္ရွင္ထဲက မင္းသားေတြလို ၾကည့္ေကာင္း႐ုံ ညွပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မညီမညာ၊ မသပ္မရပ္ ေရွ႕တလက္မ ေနာက္ေျပာင္ ဆံပင္ပုံစံ ညွပ္ပစ္တာပါ။ `စစ္သားဆံပင္ပုံ ညွပ္တာ´ လို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ စိတ္ေျပာင္းၿပီး ျပန္ထြက္ေျပးတဲ့ လူေတြကို အဲဒီ ဆံပင္ ပုံစံေၾကာင့္ အလြယ္တကူ ျပန္လည္ ဖမ္းမိေစဖုိ႔ ရည္ရြယ္လိုရင္းလဲ ပါပါတယ္။
အျပင္မွာ အရပ္သားဘဝ၊ ေက်ာင္းသားဘဝနဲ႔ ေနသားက်လာတဲ့ လူေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို အဓိက ေျပာင္းလဲပစ္ဖုိ႔ အစပ်ိဳးလိုက္တဲ့ အရာကေတာ့ စစ္သားေတြရဲ့ အဆဲအဆိုနဲ႔ ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ စ႐ိုက္ပါပဲ။ အျပင္ေလာကမွာ ဆိုရင္ ဘာမဟုတ္တဲ့ အျပစ္လုိ႔ ယူဆၾကတဲ့ အျပစ္ ေသးေသးေလးအတြက္ မိဘက အျမတ္တႏိုးထား၊ ခ်စ္သူက အျမတ္တႏိုးထားတဲ့ ပါးကို `ေျဖာင္း´ ခနဲေနေအာင္ အ႐ိုက္ခံရ၊ မေအေတြ ႏွမေတြ ရစရာမရိွေအာင္ အသားလြတ္ အဆဲခံလိုခံရ စတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြက အရပ္သားေတြ အတြက္ အ့ံအားသင့္တႀကီး ျဖစ္သြားေစတဲ့ အျပင္ စိတ္ကိုပါ ခ်က္ခ်င္း သိမ္ငယ္ သြားေစလိုက္ပါတယ္။အဲဒီလို အသားလြတ္ အဆဲအဆို၊ အ႐ိုက္အႏွက္ ခံရတာျခင္း အတူတူထဲကမွ တခ်ိဳ႔ အတန္းပညာ အတန္အသင့္ ရိွသူနဲ႔ တာဝန္ခံေတြက မ်က္စိက်သူ တခ်ိဳ႔က စစ္သားေလာင္း အခ်င္းခ်င္း ျပန္ကြပ္ကဲရတဲ့ Leader တာဝန္ အေပးခံရတာေတြ ရိွပါတယ္။ အ႐ိုက္ခံ၊ အဆဲခံေနရတဲ့ အေျခအေနကေန ကုိယ္က ႐ိုက္ရ၊ ဆဲရတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္သြားၿပီ ဆိုရင္ပဲ အဲဒီ အရသာကို အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ခံစားတတ္ သြားပါတယ္။ အရသာ ေတြ႔သြားပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိ ေၾကာက္လို႔ တုန္ယင္ေနတဲ့ လူတေယာက္ကို ပိုေၾကာက္လာေအာင္ သေဟာက္သဟမ္း လုပ္ရင္းနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ စိတ္ေတြက အဲဒီ လူေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ အစပ်ိဳးမွန္းမသိ အစပ်ိဳးခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ အဲဒီလူေတြ တပ္သားသစ္ သင္တန္းကို ေရာက္သြားၿပီ ဆုိရင္ပဲ… `သင္တန္း ဖြင့္ပြဲမွာ ေလ့က်င့္ေရး တပ္မွဴးက မိန္႔ခြန္း ေျပာတယ္။ မင္းတုိ႔ ေအာက္မွာ ေျမႀကီးပဲ ရိွေတာ့တယ္ ဆိုတာ မွတ္ထားၾကတဲ့။ စစ္ထဲကုိ ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ပဲ ေရာက္လာ ေရာက္လာ မင္းတုိ႔ လက္ရိွ ေရာက္ေနတဲ့ ဘဝကို အေကာင္းဆုံးလုိ႔ မွတ္ယူၿပီးေတာ့ သင္တန္းကုိ ၿပီးဆုံးေအာင္ တက္ၾကတဲ့´စစ္သားတေယာက္ရဲ့ အဆြယ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အသက္မျပည့္ခင္ စစ္ထဲဝင္သြားလို႔ ပင္ေလာင္းၿမိ့ဳကအမွတ္(၄) ေလ့က်င့္ေရးတပ္ အထိ ေငြအား၊ လူအားနဲ႔ မရမက ျပန္ထုတ္ယူခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ့္ ညီက သူ႔အေတြ႔အႀကဳံကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။
ဟိုးအရင္ကေတာ့ တပ္သားသစ္ သင္တန္းကာလကို ရက္သတၱပတ္ (၂၄) ပတ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းမွာ (၁၆) ပတ္သာ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ (၁၆) ပတ္ အတြင္းမွာ တပ္သားသစ္ေတြဟာ စစ္သင္တန္းက နည္းနည္း အလုပ္ၾကမ္းက မ်ားမ်ား လုပ္ၾကရပါတယ္။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ `သင္တန္းသားေတြ´ ဆုိၿပီး အလြန္ႏွိမ္တာနဲ႔ ညေနတိုင္းနဲ႔ စေနေန႔တုိင္းမွာ ေခတ္သစ္ ကၽြန္မ်ားသဖြယ္ ဘယ္ဌာနအတြက္ ခြဲတမ္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ ဘယ္ဗိုလ္ႀကီးအိမ္မွာ ကူလုပ္ဖုိ႔ ခြဲတမ္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ ဘယ္ဆရာႀကီး အိမ္အတြက္ ခြဲတမ္း ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ စသျဖင့္ ခြဲတမ္းခ် ခိုင္းေစျခင္း ခံရတာပါ။ တခါတရံမွာဆိုရင္ တခ်ိဳ႔ တပ္သားသစ္ေတြကုိ သင္တန္းခ်ိန္ ဖ်က္ၿပီးေတာ့ေတာင္ ဝါးခုတ္၊ ထရံယက္ အစရိွတာေတြ ခိုင္းေစၿပီးေတာ့ စီးပြားျဖစ္ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
အဲဒီလိုမ်ိဳး အရာရာတုိင္းမွာ ေအာက္က်ေနာက္က် ခံရ၊ အႏိွမ္ခံရတာ ၾကာလာေတာ့ တပ္သားသစ္ေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ တခုခုကို ေပါက္ကြဲပစ္ခ်င္တဲ့ အငုပ္စိတ္က စၿပီး အေျခ တည္လာပါေတာ့တယ္။ သာဓကအားျဖင့္ ေျပာရရင္ တပ္သားသစ္ အခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ရ လြယ္ကူေအာင္ ခန္႔အပ္ထားတဲ့ တပ္သားသစ္ တပ္စုမွဴး၊ တပ္ခြဲမွဴး ေတြဟာ သင္တန္းနည္းျပ စစ္သားေတြထက္ေတာင္ အ႐ိုက္အႏွက္မွာ ပိုလက္သံေျပာင္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေထာင္ဝါဒါ၊ ေထာင္တန္းစီးေတြရဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ တူမလားပါပဲ။ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းေတြရဲ့ အင္မတန္မွ မွားယြင္းတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တခုကို တင္ျပခ်င္ပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ တပ္သားသစ္ေတြထဲက စစ္တပ္ထဲကို ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္မံ ဝင္လာသူ စစ္ေျပးမ်ားကို ေနရာ ေပးတာပါပဲ။ စစ္တပ္ထဲက ထြက္ေျပးလိုက္၊ စစ္တပ္ထဲကိုပဲ ျပန္ဝင္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ စစ္စည္းကမ္းအရ အေရးယူရမယ့္အစား အင္အား လုိအပ္ခ်က္ကိုပဲ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ျပန္လည္ လက္ခံေသးတဲ့အျပင္ အဲဒီလူေတြကုိ အေဆာင္မွဴး၊ တပ္စုမွဴး အျဖစ္ပါ ေနရာေပး တာဝန္ ခန္႔အပ္လိုက္တာဟာ စစ္သားေတြရဲ့ စိတ္ကို ပိုမိုခက္ထန္ လာေစတဲ့ အစပ်ိဳးခ်က္ တခ်က္ပါပဲ။ ေနရာရခိုက္မွာ ကုိယ့္ေအာက္က လူကို မ်ားမ်ား ႏွိပ္ကြပ္ေလေလ ကုိယ္က ပုိသက္သာေလေလဆုိတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အေျခခံစိတ္က အဲဒီက စပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ စစ္သင္တန္းက နည္းနည္း၊ ဖက္ထိပ္က မ်ားမ်ား (ဖက္ထိပ္ဆုိတာဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ အင္မတန္ လူသိမ်ားတဲ့ အေခၚအေဝၚတခုပါ။ ျပင္သစ္ ဘာသာစကားက ဆင္းသက္လာၿပီးေတာ့ Fatigue `ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္´ လို႔ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္) နဲ႔ ရက္သတၱပတ္ ၁၆ ပတ္တာ စစ္သင္တန္း ၿပီးသြားေတာ့ တပ္သားသစ္ကေန တပ္သားအျဖစ္နဲ႔ တာ၀န္က်ရာ တပ္ရင္း အသီးသီးကုိ ေရာက္သြားၾကတယ္ ဆိုပါေတာ့…။
***
ဘေလာ့ဂ္တခုမွာ ေရးထားတာကုိ ေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ `တပ္မေတာ္ ပ်က္ေၾကာင္း ၾကည္းသုံးေသာင္း´ တဲ့။ က်ေနာ္ ေလ့လာထားဖူး သေလာက္ကေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။ အတန္ငယ္ လိုေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စကားရဲ့ အေျခခံက စစ္တပ္ထဲကုိ ေနာက္က်မွ ဝင္လာတဲ့ လူေတြကုိ ႏွိမ္တဲ့ သေဘာပါ။ စကားအမွန္က `တပ္မေတာ္ ပ်က္ေၾကာင္း တဝမ္းပူ မ်ဥ္းေစာင္း ၾကည္းသုံးေသာင္း´ ပါ။ အဲဒီလို ေခၚရျခင္းက ဒီလိုပါ။ဟိုးအရင္က အျခားအဆင့္ေတြအတြက္ ကုိယ္ပုိင္အမွတ္က ဂဏန္း ေျခာက္လုံးအထိ ရိွပါတယ္။ ဥပမာ တပ္သား ေမာင္ျဖဴ၊ ကုိယ္ပိုင္ အမွတ္ ၄၅၆ ၇၈၉ …။
အဲဒီလုိနဲ႔ ကိုယ္ပုိင္ အမွတ္ေတြက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေရွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ကုိယ္ပုိင္အမွတ္ ၉၉၉ ၉၉၉ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဂဏန္း ခုႏွစ္လုံးအထိ သတ္မွတ္ရဖုိ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကုိယ္ပိုင္အမွတ္ကို ဂဏန္း ခုႏွစ္လုံး မျဖစ္ေစခ်င္တာနဲ႔ တ-၀၀၀၀၁ ကေန အစျပဳၿပီးေတာ့ သတ္မွတ္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ တ ရဲ့ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ ပါ။ အဲဒီလို ကုိယ္ပိုင္အမွတ္ တ- နဲ႔ စတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြနဲ႔ ျပန္တမ္းဝင္ အမွတ္ ၾကည္း/၃၀၀၀၀ ေနာက္ပိုင္း အရာရိွငယ္ေတြကို `စစ္တပ္ဖ်က္မယ့္ ေကာင္ေတြ´ လုိ႔ ႏွိမ္ေျပာရင္းန႔ဲ `တပ္မေတာ္ ပ်က္ေၾကာင္း တဝမ္းပူ မ်ဥ္းေစာင္း ၾကည္းသုံးေသာင္း´ ဆုိတဲ့ စကား စစ္တပ္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
တပ္သားသစ္ သင္တန္းဆင္းလုိ႔ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ေတြ အသီးသီးကို ေရာက္သြားတဲ့ စစ္သား လက္သစ္ကေလးေတြဟာ တပ္ရင္းေရာက္ေတာ့လည္း အႏွိမ္ခံရတာပါပဲ။ ဆရာကလည္း ႏွိမ္၊ ဆရာႀကီးကလည္း ႏွိမ္၊ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ႏွိမ္ ေနာက္ဆုံး… ကုိယ္ပိုင္နံပါတ္ အရပါ အႏိွမ္ခံရပါတယ္။ အဲ… သူတို႔ကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စစ္သက္ေလးေတြ ရင့္လာတဲ့အခါ သူတို႔ေနာက္က ဂ်ဴနီယာ စစ္သားေတြကုိ သူတို႔ အႏွိမ္ခံခဲ့ရတုန္းက အတုိင္း ဆက္ႏွိမ္ျပန္တာပါပဲ။ စစ္စည္းကမ္း ေသဝပ္မႈ ရိွေအာင္ ဒီနည္းကို သုံးတာလုိ႔ ေျပာႏိုင္ေပမယ့္ စစ္စည္းကမ္း ျပင္ပကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး `အမိန္႔နာခံမႈ´ ဆုိတဲ့ တပ္မေတာ္ အား ဆယ္ပါးထဲက အခ်က္တခ်က္ကို အဆင့္ဆင့္ အလြဲသုံးစား လုပ္ၾကတဲ့အခါမွာ ဘယ္သူ႔ကုိ ျဖစ္ရမွန္းမသိတဲ့ ေဒါသကုိယ္စီက စစ္သားေတြရဲ့ ရင္ထဲမွာ တစတစနဲ႔ ကိန္းေအာင္း လာပါေတာ့တယ္။
အျခားအဆင့္ စစ္သည္ကေန ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္း သုံးမ်ိဳး ရိွတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့…
(၁) စစ္သက္ငါးႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ တပ္ၾကပ္ အဆင့္ရိွသူ၊ အသက္(၂၈) ႏွစ္ေအာက္ စစ္သည္မ်ား၏ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ေျဖဆိုခြင့္။
(၂) စစ္သက္ ရွစ္ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ တပ္ၾကပ္ႀကီးစာေရး အဆင့္ရိွသူ၊ အသက္ (၂၈) ႏွစ္ေအာက္ စစ္သည္မ်ား၏ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ေျဖဆိုခြင့္။
(၃) တပ္သားအဆင့္မွ ဒုတပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္ႀကီး၊ ဒုအရာခံဗိုလ္၊ အရာခံဗိုလ္ စသျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ ရာထူး တက္သြားၿပီး ဗုိလ္ႀကီး အဆင့္တြင္ ဂိတ္ဆုံးေသာ အရာရိွအိုမ်ား။
အထက္ပါ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဆိုေပမယ့္ တကယ့္တကယ္တမ္း အျခားအဆင့္ကေန ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ အရာရိွေတြန႔ဲ စစ္တကၠသိုလ္ဆင္း အရာရိွေတြရဲ့ ၾကားမွာ ခြဲျခား ခံရမႈေတြက ရိွေနျပန္ပါတယ္။ (ဒီအေၾကာင္းကို `အရာရိွမ်ား´ အပိုင္းမွာ ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္)။
အျခားအဆင့္ စစ္သည္တေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္ ထက္ျမက္ေနပါေစ၊ အရာရိွ တေယာက္ရဲ့ မလို မုန္းထားမႈကို ခံရရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ရာထူး တိုးျမွင့္ခံရျခင္း မရိွပါဘူး။ အရာရိွနဲ႔ အဆင္မေျပလို႔ ရာထူးတိုးတာ ဆုိင္းင့ံခံရတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြ စစ္တပ္ထဲမွာ မနည္းလွပါဘူး။ဒီၾကားထဲ စစ္တပ္ထဲကလည္း ထြက္ခ်င္တိုင္း ထြက္လုိ႔က မရ။ (စစ္တပ္ထဲမွာ ငါးႏွစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ၿပီးရင္ ထြက္ခြင့္ ရိွတယ္လို႕ သတ္မွတ္ခ်က္ ရိွေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ တပ္က ထြက္ခြင့္ မေပးၾကပါဘူး)။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ မေနခ်င္တဲ့ စစ္တပ္ထဲမွာ မထူးႀကဳံးႀကဳံးၿပီး ေနေနရတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြ တေန႔တျခား ပိုပို မ်ားလာပါတယ္။တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ဟာ ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွေတြရဲ့ အျဖည့္ခံ သက္သက္သာ ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ တပ္ရင္းမွဴးအိမ္မွာ တပ္ရင္းမွဴးကေတာ္ အဝတ္အစားက အစ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးရတဲ့ စစ္သား၊ ဗိုလ္မွဴးအတြက္ အရက္ ဝယ္ေပးရတဲ့ စစ္သား၊ ဗိုလ္ႀကီးအတြက္ အေပ်ာ္မယ္ ရွာေပးရတဲ့ စစ္သား စသျဖင့္ စစ္စည္းကမ္းနဲ႔ ဘာမွမဆုိင္တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ တရားမဝင္စြာနဲ႔ အႏိွမ္ခံ အနင္းခံ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ မေပ်ာ္ေမြ႔ၾကေပမယ့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ မ်ိဳးစုံေၾကာင့္ ဆက္ေနၾကရရင္းနဲ႔ အမ်ိဳးအမည္ ေပါင္းစုံေသာ ထြက္ေပါက္မဲ့ မေက်နပ္မႈေတြက သူတို႔ရဲ့ ရင္ထဲကို ကိန္းေအာင္းေနခဲ့ပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ…
(အရာရိွမ်ား)ျမန္မာျပည္ စစ္တပ္မွာ ဒုတိယ တပ္ၾကပ္အဆင့္ကေန အရာခံဗိုလ္ အဆင့္အထိကို ျပန္တမ္းမဝင္ အရာရိွမ်ားလို႔ သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ဒုတိယဗိုလ္မွ အထက္အဆင့္ကိုေတာ့ ျပန္တမ္းဝင္ အရာရိွလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာကေတာ့ ဒုတိယ ဗိုလ္ကေန အထက္ကို ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ `အရာရိွ´ လို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။
စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္ဗိုလ္ ျဖစ္နည္းေတြကေတာ့…
(၁) စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းမ်ားမွ တဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္။
(၂) အလုပ္သင္ဗိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းမ်ားမွ တဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္ (အခုေတာ့ အဲဒီသင္တန္းေတြ မရိွေတာ့ပါဘူး)။
(၃) ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းမ်ားမွ တဆင့္ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္။စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းကုိ ယခင္ကေတာ့ ေလးႏွစ္တက္ေရာက္ ေစခဲ့ေပမယ့္ ယခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သုံးႏွစ္သာ တက္ေရာက္ေစပါတယ္။ သင္တန္းဆင္းရင္ ဘြဲ႔ရတေယာက္အျဖစ္ ပညာ အဆင့္အတန္း သတ္မွတ္ေပးၿပီးေတာ့ ဒုတိယဗိုလ္ ရာထူးေပးပါတယ္။ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းအတြက္ ပညာ အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္ အေျခခံပညာ အထက္တန္းကို (က) အဆင့္မွ ေအာင္ျမင္ရပါမယ္။ (တပ္မေတာ္ ေဆးတကၠသိုလ္၊ အင္ဂ်င္နီယာ တကၠသိုလ္၊ အစရိွတဲ့ စစ္တကၠသိုလ္ေတြကုိေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဝင္ခြင့္အမွတ္ကို မွီရပါတယ္။)
အလုပ္သင္ဗိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းကိုေတာ့ တႏွစ္ခြဲ တက္ေရာက္ရပါတယ္။ သင္တန္းဆင္းရင္ အလုပ္သင္ဗိုလ္ အျဖစ္နဲ႔ ေျခလ်င္/ေျချမန္ တပ္ရင္းေတြမွာ ကိုးလတာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္၊ အဲဒီေနာက္ တပ္စုမွဴး သင္တန္းကို ထပ္မံ တက္ေရာက္ၿပီးမွ ဒုတိယဗိုလ္ ရာထူးကုိ ရပါတယ္။ အဲဒီ သင္တန္းဆင္း စစ္ဗိုလ္ေတြကိုေတာ့ ဘြဲ႔ရအျဖစ္ သတ္မွတ္ မေပးပါဘူး။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီ သင္တန္းေတြကို ဆက္လက္ မေခၚယူေတာ့ဘဲ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းသား ေတြကိုသာ အရင္ကထက္ အေရအတြက္ တုိးျမွင့္ေခၚယူခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းမွာ တပ္ၾကပ္ သို႔မဟုတ္ တပ္ၾကပ္ၾကီး စာေရးမ်ားမွ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္း တက္ေရာက္ခြင့္ ရသူေတြနဲ႔ အသက္ (၂၅) ႏွစ္ေအာက္ ဘြဲ႔ရ အရပ္သားမ်ားက ဗိုလ္သင္တန္းေျဖဆို ေအာင္ျမင္ၿပီး ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း တက္ေရာက္ခြင့္ ရသူေတြ တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ ခၽြင္းခ်က္ စစ္ဗိုလ္ေတြကေတာ့ `အျခားအဆင့္´ မွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့တဲ့ တပ္သားအဆင့္ကေန တဆင့္ျခင္းစီ ရာထူး တိုးသြားၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္မွာ ဂိတ္ဆုံးတဲ့ လုပ္သက္ရင့္ စစ္ဗိုလ္ႀကီးမ်ားပါပဲ။
***
စစ္တပ္ထဲမွာ အရာရိွမ်ားရဲ့ ရာထူး တိုးျမွင့္ပုံနဲ႔ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြရဲ့ ရာထူး တုိးျမွင့္ပုံကေတာ့ ကြာျခားပါတယ္။အရာရိွ တေယာက္ဟာ တစုံတရာ စစ္စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္မႈ တခုခု က်ဴးလြန္တာ မရိွခဲ့ရင္၊ တနည္းအားျဖင့္ ျပစ္မႈ တခုခုကို က်ဴးလြန္ျခင္း တစုံတရာ မရိွခဲ့ရင္ ဒုတိယဗိုလ္ လုပ္သက္ တႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္တဲ့အခါ ဗိုလ္အဆင့္ကို တုိးျမွင့္ခံရပါတယ္။ ဗုိလ္လုပ္သက္ သုံးႏွစ္ ျပည့္တာနဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ကို အလိုအေလ်ာက္ တုိးျမွင့္ခံရပါတယ္။ ဗိုလ္ႀကီးလုပ္သက္ ခုႏွစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အသက္ေလးဆယ္ မျပည့္ေသးခဲ့ရင္ တပ္ခြဲမွဴး/ ဗိုလ္မွဴး ဗုိလ္မွဴး(ဗိုလ္ႀကီး) အျဖစ္ ေျခလ်င္/ေျချမန္ တပ္ရင္းတခုခုမွာ တႏွစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ကို တိုးျမွင့္ခံရပါတယ္။
စစ္သားအလုပ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္ နီးတဲ့အလုပ္၊ သူတကာထက္ ပိုမိုပင္ပန္းရတဲ့ အလုပ္လို႔ သာမန္အားျဖင့္ သိထားၾကေပမယ့္ ပင္ပန္းၾကတာျခင္း အတူတူ အခြင့္အေရး နည္းပါးလွတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အခြင့္အေရး လုံးဝ မရိွတာက အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြသာ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အရာရိွေတြ အတြက္ကေတာ့ ရာထူး ႀကီးလာေလေလ ရလာမယ့္ စည္းစိမ္ ဥစၥာေတြက မ်ားလာေလေလ၊ အခြင့္အေရးေတြက တုိးလာေလေလ ပါပဲ။သာမန္အားျဖင့္ ဗိုလ္ၾကီးအဆင့္ မေရာက္ေသးသူ စစ္ဗိုလ္ေပါက္စေတြအတြက္ တပ္ထဲက လာဘ္လာဘ ဝင္လမ္းက နည္းလွပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ကို ေရာက္လုိ႔ တိုင္း/တပ္မေတြမွာ စစ္ဦးစီး အရာရိွ (တတိယတန္း) ေနရာကို ရၿပီ ဆုိတာနဲ႔ သူတုိ႔အတြက္ ေငြဝင္လမ္းက စပါေတာ့တယ္။ အရပ္ဘက္နဲ႔ ဆက္ဆံရမႈ မ်ားေလေလ၊ ေငြဝင္ မ်ားေလေလပါပဲ။ အလြန္ေသးငယ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ နယ္ၿမိ့ဳကေလးမွာေတာင္ ေမွာင္ခိုဆိုင္ကယ္ေတြ၊ ကားေတြ တင္သြင္းတဲ့ လူေတြဆီက ေအးဓျမ တိုက္တဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔ ဗ်ဴဟာ႐ုံးက စစ္ဗိုလ္မ်ား အလြန္အင္မတန္ ေငြထြားၾကပါတယ္။
***
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ျမန္မာစစ္တပ္ကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပုိင္း ႏွစ္မ်ားမွာ စစ္ဗိုလ္အလုပ္ကို လူငယ္ေတြ စိတ္ဝင္စားမႈ ပုိမ်ားလာတာကို သတိထားမိပါတယ္။ အရပ္ဘက္ေက်ာင္းေတြကို မၾကာခဏဆိုသလို ပိတ္ထားၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြကိုလည္း ဟိုေရႊ႕၊ ဒီေျပာင္း (၁၉၉၆ ခုႏွစ္တုန္းကဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႔ေလးရဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ တကၠသိုလ္အဆင့္ စာေမးပြဲေတြ က်င္းပသြားဖူးပါတယ္) နဲ႔ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္လြန္းလွေတာ့ ဘယ္ေသာအခါမွ ေက်ာင္းပိတ္မခံရတဲ့၊ အခ်ိန္တန္ရင္ ဘြဲ႔လည္းရ၊ ရာထူးလည္းရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ အလုပ္ကို လူငယ္ေတြက မ်က္စိက်ခ်င္ လာၾကပါတယ္။ လက္ရိွ တပ္မေတာ္ရဲ့ အခန္းက႑က တုိင္းျပည္မွာ ဗိုလ္က်ႏိုင္မႈ အင္အား ႀကီးလာေလေလ စစ္ဗိုလ္ေတြ မ်က္ႏွာပန္း ပြင့္ေလေလ ျဖစ္ေနတာကလည္း စဥ္းစားစရာ အခ်က္တခ်က္ပါပဲ။
`ငါနဲ႔ တႏွစ္ထဲ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ ေကာင္ကြာ၊ ေဆးေက်ာင္းအမွတ္ မီတာလည္း အတူတူပဲ၊ သူက စစ္ေဆးေက်ာင္း ဝင္ခြင့္ရတယ္၊ ငါက အျပင္ေဆးေက်ာင္း တယ္တယ္၊ အခု သူက ဗိုလ္သင္တန္းဆင္းလုိ႔ ႏွစ္ပြင့္လဲရ၊ ဆရာဝန္ ဘြဲ႔လဲရ၊ င့ါမွာေတာ့ အခုမွ တတိယႏွစ္ ေဆးေက်ာင္းသားတဲ့၊ ဘယ္လုိလုပ္ ေက်ာင္းက ၿပီးႏိုင္မလဲ၊ ေက်ာင္းေတြကို အားအားရိွ ပိတ္ပဲ ပိတ္ေနတာကိုး´
ရန္ကုန္ကုိ ေရာက္ခိုက္မွာ အကိုဝမ္းကြဲ ေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားက အဲဒီလို ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။တကယ္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အာဏာပုိင္ေတြဟာ လူငယ္ေတြကို အဲဒီလို ျဖစ္ေအာင္ကို တမင္ လုပ္ယူခဲ့တာပါပဲ။ အျပင္ေလာကမွာ အရပ္သား ပညာတတ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပါးလ်ားလာေအာင္ လုပ္ယူရင္းနဲ႔ စစ္တပ္ထဲကို လူငယ္ေတြ မ်ားမ်ား ေရာက္လာေစတဲ့ နည္းကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ ယူခဲ့တာပါပဲ။ အခုဆိုရင္ တပ္မေတာ္ စစ္တကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ ေဆးတကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာ တကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ သူနာျပဳ တကၠသိုလ္၊ တပ္မေတာ္ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ အစရိွသျဖင့္ အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ဆိုင္ရာ လူငယ္ေတြ မ်က္စိက်ေလာက္တဲ့ တကၠသိုလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို တပ္မေတာ္ အမည္နဲ႔ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။
အေကာင္းဘက္က ေတြးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ ပညာတတ္ေတြ မ်ားလာေတာ့ ဆင္ျခင္တုံတရား ရိွသူ ပညာတတ္လူငယ္ စစ္ဗိုလ္ေလးေတြ မ်ားလာေလေလ ေနာင္အနာဂတ္ စစ္တပ္အတြက္ ပိုေကာင္းလာမယ္လို႔ ေတြးစရာ ရိွေပမယ့္ `စစ္ဗိုလ္ကြ၊ သူ႔ကုသိုလ္နဲ႔ သူျဖစ္လာတာ၊ ဘာမွ မနာလိုမရိွနဲ႔၊ ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္လုိ႔ရတာ မဟုတ္ဘူး´ ဆုိတဲ့ အျမင္မ်ိဳးရိွတဲ့ စစ္ဘိုေပါက္စေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ပိုမ်ားလာရင္ေတာ့ တုိင္းျပည္ အနာဂတ္အတြက္ ရင္ေလးစရာ ေကာင္းပါတယ္။ `အာဏာ´ ဆိုတဲ့ အရာက လူမိုက္ေတြလက္ထဲ ေရာက္သြားရင္ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ လက္ရိွ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံ အေျခအေနက သက္ေသပါပဲ။စစ္တပ္တြင္းမွာ အရာရိွ အခ်င္းခ်င္း တရားဝင္ မဟုတ္ေပမယ့္ မသိမသာ ခြဲျခားထားမႈကို တင္ျပခ်င္ပါအဲဒါကေတာ့ အျခားအဆင့္ကေန ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းကို တက္ေရာက္ခြင့္ ရၿပီးေတာ့ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္ ရသူေတြနဲ႔ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းဆင္းေတြ အၾကား ကြာျခားမႈပါပဲ။အျခားအဆင့္ကေန စစ္ဗိုလ္ျဖစ္သူမ်ားဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘြဲ႔ရသူေတြ မဟုတ္တာ မ်ားပါတယ္။ တပ္ၾကပ္ၾကီး စာေရး တခ်ိဳ႔ကေန ဗိုလ္သင္တန္း ေအာင္သူမ်ား တခ်ဳိ႕နဲ႔ အသက္(၂၅) ႏွစ္ေအာက္ ဘြဲ႔ရ၊ အရပ္သားမ်ားမွ ဗိုလ္သင္တန္း ေအာင္သူမ်ားသာ ဘြဲ႔ရေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အရာရိွငယ္ ဘဝမွာ အဲဒါေတြက မသိသာေသးေပမယ့္ ဗိုလ္မွဴး အဆင့္ကို ေရာက္ရင္ေတာ့ `တပ္ရင္းမွဴး သင္တန္း´ တက္ခြင့္အတြက္ `တကၠသုိလ္ တခုခုမွ ဘြဲ႔ရရိွၿပီးသူ ျဖစ္ရမည္´ ဆိုတဲ့ စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္က အျခားအဆင့္မွ စစ္ဗိုလ္ ျဖစ္လာသူ အမ်ားစုကို ဗိုလ္မွဴး ဘဝမွာတင္ ရာထူး ရပ္သြားေစတဲ့ အဓိက အခ်က္ပါပဲ။ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း ဆင္းေတြကေတာ့ အဲဒီအတြက္ မပူမပင္ရစြာနဲ႔ပဲ ရာထူး အဆင့္ဆင့္ကို တက္ခြင့္ လမ္းက ျဖဴးေနပါတယ္။ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ တကယ့္ တကယ္တမ္း ေသေရးရွင္ေရး စစ္ဆင္ေရး ေနရာေတြကို သြားေရာက္ရတဲ့ အရာရိွငယ္ အမ်ားစုဟာ အျခားအဆင့္မွ ဗိုလ္သင္တန္း ေအာင္လာတဲ့ အရာရိွ အမ်ားစု ျဖစ္ေနၾကတာပါပဲ။ စစ္တကၠသိုလ္ဆင္း အရာရိွေတြကေတာ့ ေရွ႕တန္းထြက္ရလည္း ခဏပါပဲ။ အခ်ိန္တန္ရင္ တုိင္း/တပ္မေတြမွာ စစ္ဦးစီး အရာရိွအျဖစ္ ေလ်ာေလ်ာရွဴရွဴ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ရၾကတာလဲ စစ္တကၠသိုလ္ဆင္း စစ္ဗိုလ္ေတြက ပုိမ်ားတယ္လို႔ သိရိွရပါတယ္။အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ အေဝးသင္ တတိယႏွစ္ ေျဖဆိုရစဥ္တုန္းက သိကၽြမ္း ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သဃၤန္းညီေနာင္ အေျခစိုက္ တပ္ရင္းတရင္းမွ စစ္ဗုိလ္ တဦးက သူ အေဝးသင္ လာေျဖခိုက္မွာ အခုလို ရင္ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္…`တကယ္ေတာ့ကြာ၊ ငါတို႔ အျခားအဆင့္က စစ္ဗိုလ္ေတြ ဆိုတာက စစ္တုရင္ခုံက နယ္႐ုပ္ေလးေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲကြာ၊ ဘုရင္ႀကီး ေကာင္းစားဖို႔ ခ်ေကၽြး ခံရလိုခံရ၊ တခါတေလ ဘီးေရွာ့တို႔၊ ျမင္းတို႔ ေနရာေကာင္း ရဖို႔အတြက္ ခ်ေကၽြးခံရလို ခံရ၊ ကံအင္မတန္ေကာင္းလုိ႔ ဟိုးဘက္ထိပ္ ေရာက္သြားတဲ့ နယ္႐ုပ္ တ႐ုပ္တေလကသာ ပါဝါတခုခု တိုးရသြားသလိုပါပဲ။ အျခားအဆင့္ တေယာက္ကုိ စစ္ဗိုလ္ရာထူး ေပးတယ္ဆုိတာ သူမ်ား မေနခ်င္တဲ့ ေနရာ၊ သူမ်ား မသြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြအတြက္ ကြက္လပ္ ျဖည့္ခ်င္တာပါပဲ´
တပ္တြင္း အေျခအေန
သံဃာ့ ကံေဆာင္သပိတ္နဲ႔ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြကုိ စစ္တပ္က ပစ္ခတ္အၾကမ္းဖက္ ၿဖိခြင္းခဲ့စဥ္တုန္းက တခ်ိဳ႔က အဲဒီ စစ္သားေတြထဲက စစ္သားတခ်ိဳ႔ စစ္ဖိနပ္ မစီးဘဲ သာမန္ ေျခညွပ္ ဖိနပ္ေတြကိုသာ စီးထားၾကတာကို `အဲဒီလူေတြ စစ္သားအစစ္မွ ဟုတ္ပါေလစ´ လို႔ ဒြိဟစိတ္ ဝင္ခဲ့ၾကတာကို သတိထားမိပါတယ္။
က်ေနာ့္ အျမင္အရ သုံးသပ္ၾကည့္ရရင္ေတာ့ အဲဒီ စစ္သားတခ်ိဳ႔ စစ္ဖိနပ္ စီးမထားရျခင္းရဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ႏွစ္ခ်က္ကို စဥ္းစားလုိ႔ရပါတယ္။
အဲဒါေတြကေတာ့…ပထမတခ်က္ကေတာ့ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ႏွိမ္နင္းဖုိ႔အတြက္ တာဝန္ ယူထားၾကတဲ့ စစ္တပ္ေတြ အားလုံးဟာ သူတို႔ တည္းခိုတဲ့ ေနရာေတြမွာ အၿမဲတေစလုိလို Standby အျဖစ္နဲ႔ အဆင္သင့္ အေနအထားမွာ ရိွေနၾကရပါတယ္။ တခါတရံမွာ သူတုိ႔ရဲ့ နားေနခ်ိန္၊ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္တဲ့အခါ ပူျပင္းလွတဲ့ ျမန္မာျပည္ ရာသီဥတုနဲ႔ သိပ္အဆင္မေျပလွတဲ့ စစ္ဖိနပ္ေတြကို ခဏတာျဖစ္ျဖစ္ ခၽြတ္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ခၽြတ္ထားၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္တဲ့ ညွပ္ဖိနပ္ကို ဝတ္ဆင္ထားခိုက္မွာ အထက္အမိန္႔အရ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ႏွိမ္နင္းဖုိ႔ အျမန္ဆုံး ထြက္ခြာရေတာ့ စစ္ဖိနပ္ကို ျပန္မစီးအားေတာ့ဘဲ အခ်ိန္တိုတြင္း တန္းစီ၊ လူစစ္ၿပီး အခင္းျဖစ္ရာကို ေရာက္ေအာင္ သြားၾကတဲ့အတြက္ သူတို႔ ေျခေထာက္ေတြမွာ ေျခညွပ္ဖိနပ္ေတြ စီးလ်က္သား ျဖစ္ေနၾကတာပါ။
ဒုတိယ တခ်က္ကေတာ့ တခ်ိဳ႔ စစ္သားေတြဆီမွာ စီးစရာ စစ္ဖိနပ္ မရိွတာပါပဲ။ စစ္ေရးျပ ဖိနပ္၊ ေတာစီး ဖိနပ္ အစရိွတဲ့ စစ္ဖိနပ္ ႏွစ္မ်ိဳးအနက္ ဘယ္စစ္ဖိနပ္မွ စီးစရာ မရိွတဲ့အတြက္ တခ်ိဳ႔ စစ္သားေတြရဲ့ ေျခေထာက္မွာ ေျခညွပ္ ဖိနပ္ေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကတာပါစစ္သားတေယာက္ စစ္ဖိနပ္ကေလးမွ မရိွဘူးလားလို႔ ေမးစရာရိွပါတယ္။တကယ္ေတာ့ စစ္ထဲကို ဝင္ၾကသူတိုင္းအတြက္ စစ္အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္း အစုံအလင္ကို တပ္က ထုတ္ေပးပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ စစ္ပစၥည္း တခုျခင္းအလိုက္ သက္တမ္း သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ လဲလွယ္ေပးရမယ့္ စည္းကမ္းလဲ စစ္တပ္ထဲမွာ ရိွၿပီးသားပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ အေတာ္မ်ားမ်ားက အဲဒီ စစ္ပစၥည္းေတြကို ေရာင္းစားပစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္ပစၥည္း ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မဂၤလာဒုံ ေစ်းထဲက စစ္ပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ေတြက သက္ေသပါပဲ။ ေငြသာ ေပးႏုိင္ရင္၊ ဘာသက္ေသ အေထာက္အထားမွ မရိွဘဲနဲ႔ စစ္တပ္သုံး ပစၥည္းေတြကို အဲဒီေစ်းမွာ အလိုရိွသေလာက္ ဝယ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ စစ္သား အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စစ္ဝတ္ခ်ပ္တန္ဆာ မစုံမလင္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး စစ္ဖိနပ္ စီးစရာေတာင္ မရိွေတာ့တဲ့ စစ္သား ျဖစ္ရေတာ့တာပါပဲ။စစ္တပ္က စားစရာရိကၡာ၊ သုံးစရာ လစာ ေပးထားပါလ်က္နဲ႔ ေအာက္ေျခ စစ္သားေတြက သူတို႔ရဲ့ စစ္အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြကို ေရာင္းစားပစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ နဂိုကတည္းကိုက ဘာခံယူခ်က္မွ မရိွဘဲ အေၾကာင္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ စစ္တပ္ထဲ ေရာက္လာသူ စစ္သားေတြက စဥ္းစားဆင္ျခင္ဉာဏ္ နည္းလွစြာနဲ႔ စစ္ပစၥည္း ေရာင္းစားလုိ႔ ရတဲ့ေငြစ တခ်ိဳ႔နဲ႕ မူး႐ူးေပ်ာ္ပါး ေသာက္စားလိုတာက တခ်က္၊ ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ရိကၡာနဲ႔ လစာေတြကို အထက္ အရာရိွ တခ်ိဳ႔က ရသင့္တဲ့အတုိင္း မေပးဘဲ ခိုးယူ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ အသုံးခ်ၾကတာေၾကာင့္ စစ္ပစၥည္းေရာင္းလုိ႔ ရတဲ့ ေငြစေလးနဲ႔ လတ္တေလာ အဆင္ေျပသြားရင္ ၿပီးေရာ ဆုိၿပီး ေရာင္းစား ပစ္ၾကတာပါပဲ။က်ေနာ္ စစ္ဆင္ေရး အထမ္းသမား ေပၚတာအျဖစ္ လိုက္သြားခဲ့ရစဥ္ တုန္းကဆိုရင္ အေပၚပုိင္းမွာ စစ္အက်ၤီ၊ ခါးေအာက္ပိုင္း က်ေတာ့ အရပ္ဝတ္ အားကစား ေဘာင္းဘီတို၊ ထုိင္း ညွပ္ဖိနပ္နဲ႔ ေရွ႕တန္းလိုက္ၾကတဲ့ စစ္သားေတြကို ေတ႔ြခဲ့ရဖူးပါတယ္္။စစ္တပ္က ေပးတဲ့ ရိကၡာက တကယ့္ အတိအက်ဆိုရင္ စားဖို႔ လုံေလာက္ပါတယ္။ အာဟာရလည္း ျပည့္ဝပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တပ္ထဲက တာဝန္ရိွသူေတြရဲ့ အဆင့္ဆင့္ ျဖတ္ေတာက္ လာဘ္စားမႈရဲ့ ဒဏ္ေတြကို ခါးစည္းခံရၿပီး အစားအစာ မဝမလင္၊ အဝတ္အစား မေတာက္မေျပာင္နဲ႔ လူေတာမတိုး ျဖစ္ၾကရတာကေတာ့ ေအာက္ေျခအဆင့္ စစ္သားအမ်ားစုပါပဲ။ က်ေနာ့္ညီေလး တက္ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ တပ္သားသစ္ သင္တန္းမွာ ဆုိရင္ သင္တန္းသား တပ္သားသစ္ေတြဟာ အၿမဲတမ္းလုိလို ဆာေလာင္ ေနၾကပါတယ္တဲ့။လစာနဲ႔ ရိကၡာစာရင္းကို အထက္ဌာန အဆင့္ဆင့္ကို တင္ျပတဲ့အခါ စည္းကမ္းပ်က္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ အခ်င္းခ်င္း စည္းဝါး ႐ိုက္ၿပီးေတာ့ တပ္တြင္းမွာ အမွန္တကယ္ရိွတဲ့ အင္အားထက္ ပိုမို တင္ျပ ေတာင္းခံေပမယ့္ ေအာက္ေျခကိုက်ေတာ့ အဲဒီ ရိကၡာနဲ႔ လစာေတြကို လုံလုံေလာက္ေလာက္ ျပန္မေပးတာဟာ အႀကီးမားဆုံး တပ္တြင္း ျခစားမႈႀကီး ျဖစ္သလို တပ္မေတာ္အတြက္ သုံးစြဲတဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ့ ဘ႑ာေတာ္ကိုလည္း လြန္စြာမွ ျပဳန္းတီးေစပါေတာ့တယ္။စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခြင့္ မရိွတဲ့ အျခားအဆင့္ စစ္သည္တေယာက္ အဖုိ႔ စစ္မႈထမ္းသက္ ၾကာျမင့္လာျခင္း၊ ရာထူး တိုးျမွင့္ျခင္းဟာ သူ႔ဘဝရဲ့ တိုးတက္မႈကို ဘာမွ အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ေပမယ့္ စစ္ဗိုလ္ အရာရိွတေယာက္ စစ္တပ္ထဲမွာ ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် ရာထူးေတြ ျမင့္ျမင့္ လာေလေလ၊ ဝင္ေငြလမ္း ေျဖာင့္လာေလေလ ျဖစ္ေနတာဟာလည္း စစ္တပ္ထဲက အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြအတြက္ စိတ္ဓာတ္ ပ်က္ျပားေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္း တရပ္ပါပဲ။
အျခားအဆင့္ စစ္သည္ တေယာက္အဖို႔ စစ္တပ္ထဲကေန ထြက္ခြင့္ရဖို႔ဆိုတာ အလြန္ ခက္ခဲပါတယ္။ စစ္သက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကာျမင့္ၾကာျမင့္ ခိုင္းေစဖို႔အတြက္ အားအင္ ရိွေနေသးတယ္လို႔ ယူဆေနေသးသေရြ႕ ဘယ္အျခားအဆင့္ စစ္သည္ကုိမွ သူတို႔ရဲ့ တပ္မွဴးေတြက စစ္တပ္က ထြက္ခြင့္ကို အသာတၾကည္ မေပးၾကပါဘူး။ အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီး ဘယ္လိုမွ ခိုင္းေစလို႔ မေကာင္းေတာ့တဲ့အခါ၊ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါလုိမ်ိဳး ကူးစက္ေရာဂါ စြဲကပ္တဲ့ အခါနဲ႔ ေရွ႕တန္း စစ္ဆင္ေရးမွာ ဒဏ္ရာရလုိ႔ ေျချပတ္လက္ျပတ္ ျဖစ္လာတဲ့ စစ္သည္မ်ိဳးက ထြက္ခြင့္တင္တဲ့ အခါမွသာလွ်င္ ေလွ်ာေလွ်ာရွဴရွဴနဲ႕ ထြက္ခြင့္ရပါတယ္။
စစ္ဗိုလ္ေတြအတြက္ကေတာ့ အသက္ ၆၀ ျပည့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရာထူး ရိွသူဟာ ၆၅ ႏွစ္အထိ တပ္မေတာ္မွာ တာဝန္ထမ္းခြင့္ ရိွတယ္လို႔ သတ္မွတ္ေသးတဲ့ အျပင္ စစ္တပ္ရဲ့ ရာထူး အႀကီးျမင့္ဆုံး ပုဂိၢဳလ္ကိုယ္တုိင္က အသက္ ၇၀ ေက်ာ္လြန္သည့္ တုိင္ေအာင္ စစ္တပ္က မထြက္ဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ စစ္စည္းကမ္းေဖာက္လုိ႔ စစ္စည္းစိမ္ကို ခံစားေနဆဲပါပဲ။တနည္းနည္းနဲ႔ စစ္တပ္က ထြက္ခြင့္ ရၾကျပန္ေတာ့လည္း စစ္မႈထမ္းေဟာင္းျခင္း အတူတူ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းႀကီးေတြက အရပ္ဘက္ ဌာနဆိုင္ရာေတြမွာ ဘာမွမသိ မတတ္လည္း ညႊန္မွဴးေတြ ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြ ျဖစ္လိုျဖစ္နဲ႔ ဆက္လက္ ေကာင္းစားေနၾကေပမယ့္ အျခားအဆင့္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းေတြ အတြက္ကေတာ့ အခြင့္အေရးေတြက နည္းပါးလြန္းလွပါတယ္။ ရင္နင့္စရာ ေကာင္းတာကေတာ့ လူစည္ကားရာ ေနရာေတြမွာ ေတြ႔ရတတ္ေလ့ရိွတဲ့ စစ္ျပန္ ဒုကိၡတ သူဖုန္းစားေတြပါပဲ။ ျပည္သူေတြက နဂိုကတည္းကမွ စစ္တပ္ကို မုန္းရတဲ့အထဲ စစ္တပ္ထဲမွာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္မိလို႔ ဒုကိၡတ ျဖစ္ရေတာ့လည္း တပ္ကထြက္ၿပီး ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ေနရတဲ့ ဘဝပါ။***ျပည္သူႏွင့္ စစ္တပ္
တကယ္ေတာ့ စစ္သားဆိုတာဟာ ျပည္သူထဲက ျပည္သူပါလို႔ အားလုံးက နားလည္ ထားၾကၿပီးသားပါပဲ။ အာဏာကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လူတစုက `တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ´ လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး စစ္တပ္ကို သူတုိ႔ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ လက္ကုိင္တုတ္ အျဖစ္အသုံးခ်ေနေပမယ့္ တပ္မေတာ္ရဲ့ မိဘဟာ ျပည္သူေတြပါပဲ။တကယ္ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဟာ ဒီအခ်က္အလက္ကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္သူထဲက ျပည္သူ႔စစ္သားနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ့ အမိအဖ ေမာင္ႏွမ ျပည္သူေတြကို ေသြးကြဲေအာင္ စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ တပ္သားေတြကို သတင္းမီဒီယာ အေမွာင္ခ်ျခင္း၊ ျပည္သူနဲ႔ ထိေတြ႔ခြင့္ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ မူ၀ါဒကို ထပ္ခါတလဲလဲ နားရည္၀ေအာင္ ႐ိုက္သြင္းထားျခင္း စတဲ့ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ျပည္သူနဲ႔ စစ္တပ္ကို တသီးတျခားစီ ျဖစ္ေအာင္ စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ထင္ရွားတဲ့ အခ်က္အလက္ တခုကို တင္ျပရမယ္ဆိုရင္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္တပ္ေတြထဲမွာ `စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ´ ဆုိၿပီးေတာ့ အဆင့္ဆင့္ ေကာ္မတီေတြ ဖြဲ႔စည္းပါတယ္။ ဥပမာ တပ္မေတာ္ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တိုင္းစည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တပ္မ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တပ္ရင္းစည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၊ တပ္ခြဲ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ စသျဖင့္ ေအာက္ေျခအဆင့္အထိ အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္းပါတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး စစ္သားမယားေတြကိုပါ `ရဲေမ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ´ ဆုိၿပီးေတာ့ လင္ေယာက္်ားရဲ့ ရာထူးအလိုက္ အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္းၾကပါတယ္။ အဲဒီ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီေတြရဲ့ အဓိက ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ `တပ္မေတာ္ မူဝါဒ´ လို႔ အမည္ခံထားတဲ့ `လက္ရိွ အာဏာရွင္ေတြရဲ့ မူဝါဒ´ ကို တပ္တြင္း အဆင့္ဆင့္ ႐ိုက္သြင္းတာပါ။ဥပမာအားျဖင့္… `ေက်းဇူးကန္းၾကသူမ်ားသို႔´ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး တပုဒ္မွာ က်ေနာ္ တင္ျပခဲ့ဖူးတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကို အမည္ရင္းအတုိင္း မေခၚေစဘဲ `ေဒၚစုၾကည္၊ စုၾကည္၊ ဘိုကေတာ္ စုၾကည္´ စသျဖင့္ ေခၚေဝၚရမယ္ဆိုတဲ့ တပ္တြင္း ညႊန္ၾကားခ်က္ဟာ တပ္ရင္းတခုရဲ့ စည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွာ ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႕ သိရိွရပါတယ္။အလြန္တရာ ဆိုးဝါးလြန္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈ၊ ႏိုင္ငံရဲ့ ခၽြတ္ၿခဳံက်မႈေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏိုင္လို႔ လမ္းေပၚထြက္ၿပီး ဆႏၵျပၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကို `အဲဒါ ဗကပေတြ၊ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ´ လို႔ အယုံသြင္း ေသြးထိုးၿပီး အမုန္းစိတ္ သြင္းေပးတာပါ။ နဂိုကတည္းကမွ တပ္တြင္း ျခစားမႈေတြေၾကာင့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ စစ္သည္ေတြရဲ့ ဘယ္သူ႔ကို ေပါက္ကြဲရမွန္း မသိတဲ့ ေဒါသတရားေတြက အဲဒီမွာတင္ သူတို႔ကို ဘာမွ ျပန္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ သူတို႔ရဲ့ အမိအဖ ျပည္သူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္းျခင္းနဲ႔ ေဖာက္ခြဲ ပစ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ေရွ႕တန္းစစ္ဆင္ေရး ထြက္တဲ့အခါ စစ္ဆင္ေရး နယ္ေျမမွာ `ေတြ႔တဲ့လူကို အစိတ္သားက အစ မခ်န္ထားနဲ႔´ ဆိုၿပီးေတာ့ သူပုန္၊ အရပ္သားမေရြး ေခ်မႈန္းေစသလို အဲဒီ `အစိတ္သားကအစ ခ်န္မထားတဲ့ စိတ္ဓာတ္´ ကို ဆႏၵျပပြဲေတြကို ေခ်မႈန္းတဲ့ ေနရာအထိ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ယူႀကဳံးမရ ျဖစ္စရာ ေကာင္းလွတဲ့ ေသြးထြက္ သံယိုမႈေတြက ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ အက်ည္းတန္လွစြာနဲ႔ ေပၚေပါက္ လာရပါေတာ့တယ္။
***နိဂုံး…
တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္ဆိုတာဟာ တုိင္းျပည္အတြက္ မရိွမျဖစ္ ဆိုတာကို လူတုိင္းက လက္ခံ ထားၾကၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ မရိွမျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းဟာ တုိင္းျပည္ကို ကာကြယ္ဖုိ႔နဲ႔ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးစီးပြားကုိ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတစုရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ျဖစ္ၿပီးခဲ့တဲ့ ပစ္ခတ္ ႏွိမ္နင္းမႈေတြမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ စစ္သားတုိင္းဟာလည္း အခုလို ရက္စက္မႈႀကီးကို အားလုံးက သေဘာတူေနၾကမယ္လို႔ က်ေနာ္ မယုံၾကည္ပါဘူး။ လူစိတ္အျပည့္နဲ႔ ျပႆနာ တခုကို ျငင္သာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ နည္းနဲ႔ ပူးေပါင္း အေျဖရွာလိုတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ အခ်ိဳ႔နဲ႔ ျပည္သူကုိ မရက္စက္ခ်င္တဲ့ ေအာက္ေျခ စစ္သားေတြ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရိွေနၾကအုံးမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။အဓိက အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္က မိမိဆႏၵကုိ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကို `အၾကမ္းဖက္ ဆူပူလိုသူေတြ´ လို႔ စစ္သားေတြက ထင္ျမင္ေနတာကို ဖယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ပါပဲ။ အဲဒီ အျမင္ေတြကုိ စစ္သားေတြရဲ့ အေတြးထဲက ဖယ္ထုတ္ပစ္ႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ႀကိဳးစားႏိုင္တဲ့ ေန႔မွာ တပ္မေတာ္ကို ကုိယ္က်ိဳးအလို႔ငွာ အသုံးခ်ေနတဲ့ လူတစုကို က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ျမင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ကလိုေစးထူး
Sunday, October 28, 2007
ဂ်ပန္သတင္းေထာက္mr. nagai kenji ၏ တလျပည့္အခမ္းအနား
နအဖစစ္သားမွ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ mr. nagai kenjiအား အနီးကပ္ရက္စက္စြာပစ္သတ္ခံရၿပီး၁ လအၾကာ မေန႕ကဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာသံဃာေတာ္မ်ား။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ား။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသားမ်ားစုစုေပါင္း ၄၀၀ခန္႕တက္ေရာက္၍ mr.nagai kenji အပါအ၀င္ အေရးအခင္းတြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေသာသံဃာေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားအား ေမတၱာပို႕ျခင္း။ ေဆြးေႏြးျခင္း အခမ္းအနားျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္၊
အခမ္းအနားတြင္ အေရးအခင္းအတြင္း နအဖ၏ စစ္သားမ်ားမွ ရဟန္းေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားအား မည္သို႕မည္ပံုရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာဖိႏွိပ္သတ္ျဖတ္ေနပံုကိုဂ်ပန္ျပည္သူမ်ားသိရွိေစရန္ ႐ုပ္ရွင္ပိတ္ကားျဖင့္ျပသခဲ့ပါသည္၊
အစည္းအေ၀းတြင္ ဂ်ပန္အစိုးရအားယခုအခ်ိန္အထိ ျမန္မာစစ္အစိုးရမွ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအား ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာဖိႏွိပ္ေနမႈကို ရပ္တန္႕သြားရန္ႏိုင္ငံေရးအရဖိအားေပးရန္၊ ODAအား လံုး၀ထိန္းခ်ဳပ္ထားရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကေၾကာင္းသိရပါသည္၊
ေတြ ့ဆံုမွဳဆိုတာ နဲ ့ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းဆိုတာတို ့ဟာ တျခားစီပဲ။
နအဖမီဒီယာေတြမွာ ျပီးခဲ့တဲ့စက္တင္ဘာသံဃာ့အေရးေတာ္ပံုကို ႀကံဖန္လည္ဆယ္ အပုပ္ခ်တိုက္ခိုက္ေနႀကတယ္၊ ဒါ မဆန္းဘူးလို ့ ေျပာႏိုင္တယ္၊ သဲသဲမဲမဲပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ႏြားျပာႀကီးေအာက္သြားမရွိတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွဖံုးမရဘူး၊ ဟိုလူက ေခါင္းေခါက္ မာန္လိုက္။ ဒီလူက ေက်ာသပ္ဆံုးမလိုက္။ သကာရည္လူးထားတာနဲ ့ လူးမထားတာပဲကြာတယ္။ တကမၻာလံုးက ၀ိုင္းျပီးပညာေပး ေနႀကတာေတြကို မ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ့ ငံု ့ခံေနရတယ္၊
ႏိုင္ငံတကာနယ္ပယ္မွာ ဒီေန ့ေလာက္ ႏိုင္ငံေရးအရ နအဖ ခံစစ္ေရာက္တာမရွိေသးဘူးလို ့ ဆိုႏိုင္တယ္၊ သူတို ့ေမာက္ေမာက္ မာမာ ေမာင္းထုတ္ခဲ့တဲ့ ပီညဲရိုးကို သြားျဖီးေလးနဲ့ျပန္ႀကိဳေနရျပီ၊ ဂမ္ဘာရီကိုလည္း တလေလာက္အတြင္း ထပ္လာတာကို လက္ခံေနရတယ္၊ ေနာက္ဆံုးျပည္တြင္းမွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို အိမ္ျပင္ထုတ္လာရတယ္၊ ဒါေတြဟာ နအဖ စစ္အစိုးရအေနနဲ ့ သံဃာ့အေရးေတာ္ပံုနဲ ့ ႏိုင္ငံတကာဖိအားကို အသိအမွတ္ျပဳ။ အေလွ်ာ့ေပးေနရတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ မျငင္းႏိုင္ဘူး၊
ဒါေပမဲ့- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာ ေျခက်င္းတန္းလန္းနဲ ့ ရုံးထြက္ရတဲ့တရားခံလိုျဖစ္ေနတယ္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကည္နဲ ့ထိုင္ႀကေတာ့ ကင္မရာေတြတျဖတ္ျဖတ္။ လူေတြတရုန္းရန္းနဲ ့၊ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာတဒဂၤကိစၥ။ ျပီးတာနဲ ့သူ ့ရဲ ့ တကိုယ္ေတာ္အိမ္ခ်ဳပ္ဆီ ျပန္၀င္သြားရတယ္၊ ေထာင္၀င္စာေတြ ့တာနဲ ့ မထူးလွဘူး၊ ေရးထားသည္ျဖစ္ေစ။ ေရးမထားသည္ျဖစ္ေစ၊ ထုတ္ေျပာသည္ျဖစ္ေစ။ ထုတ္ မေျပာသည္ျဖစ္ေစ။ ငါတို ့စိတ္ႀကိဳက္မေတြ ့ရင္ အျပင္ေလာကကို မထြက္ရဘူးဆိုတဲ့ ျခိမ္းေျခာက္မွဳဟာ ဒီေတြ ့ဆံုမွဳမွာ အထင္အရွာား လြမ္းမိုးေနတယ္၊
တန္းတူရည္တူမရွိျခင္း။ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းမွဳမရွိျခင္း။ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းမက်ျခင္းတို ့ဟာ ဒီေတြ ့ ဆံုမွဳရဲ ့ သေကၤတျဖစ္တယ္၊ မီဒီယာေဖာ္ျပမွဳ။ ၀ါဒျဖန္ ့မွဳတို ့ဟာ ဒီေတြ ့ဆံုမွဳရဲ ့ ပကာသနသာျဖစ္တယ္။
ဒါေတြအျပင္ အင္မတန္သတိျပဳသင့္တဲ့အခ်က္တခ်က္က ဒါဟာ ေတြ ့ဆံုမွဳ သက္သက္သာျဖစ္တယ္ဆိုတာပဲ၊ ေတြ႑ဆံုမွဳဆိုတာ နဲ ့ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းဆိုတာတို ့ဟာ တျခားစီပဲ၊ ေတြ ့ဆုံရုံသက္သက္နဲ ့ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး၊ စကားေျပာတယ္ဆိုတိုင္းလည္း ေဆြးေႏြး ညိွႏိွဳင္းတယ္လို ့ ေျပာမရဘူး၊
နအဖဟာ ဗိုလ္ခင္ညြန္ ့လက္ထက္တုန္းကလုပ္သလို ဗိုလ္သန္းထြန္းနဲ ့လြဲထားတဲ့ဇာတ္မ်ိဳး ျပန္ကလို ့ကေတာ့ ခြင့္မျပဳ ႏိုင္ဘူး။ အခုနအဖလုပ္ေနပံုက အဲဒီအခ်ိဳးနဲ ့ နည္းနည္းတူေနတယ္၊ ျပည္သူလူထုႀကီးဟာ သူတို ့လိမ္သမွ်အလိမ္မိေနတယ္လို ့ ထင္ေနရင္ ေတာ့မွားျပီဘဲ။ လူေတြဟာ စိတ္မရွည္စြာေစာင့္ဆိုင္းေနတာ ဆိုတာမေမ့ပါနဲ ့၊ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္နီးပါး၀ါးလာတာ ခါးမွန္းမသိပဲ ရွိပါ့မလား၊
နအဖမွာ အဆိုးႀကီးဆံုးခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္ဟာ မရိုးသားတာပဲ၊ မရိုးသားေတာ့မပြင့္လင္းႏိုင္ဘူး၊ မပြင့္လင္းေတာ့ သူမ်ားကမယံုဘူး၊ သူမ်ားဆိုတာလည္း နည္းတဲ့သူမ်ားမဟုတ္ဘူ၊ ျပည္တြင္းမွာ တျပည္လံုး။ ျပည္ပမွာႏိုင္ငံအားလံုး၊ သူမ်ားမယံုလို ့ကေတာ့ အာဏာဆက္မယူေနသင့္တာအမွန္ပဲ။
ႏွစ္ဘက္ေဆြးေႏြးႀကတယ္ဆိုရာမွာ ဘယ္သူမဆို။ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ရယ္လို ့ ရွိတာခ်ည္းပဲ၊ ျခြင္းခြင္းခ်က္မရွိဘူး၊ ဒါမဆန္းဘူး၊ ဒါေပမဲ့အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ဟာ ရိုးသားဖို ့လုိတယ္၊ အခ်ိန္ဆြဲခ်င္လို ့။ သူတို ့အေပၚ ျပည္တြင္းျပည္ပက ဖိအားေတြေလ်ာ့ က်ေစခ်င္လို ့ဆိုတာမ်ိဳးနဲ ့ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုလို ့ကေတာ့ ဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊
မေကာင္းတဲ့အက်ိဳးဆက္ပဲျဖစ္မယ္၊ ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ “ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ”ဆိုတာေတြ ေခၚခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေခၚတဲ့အခါတိုင္းဟာ ၀ါဒျဖန္ ့ေရးသက္သက္။ ဟန္ေဆာင္ သက္သက္ျဖစ္ခဲ့လို ့ ဘယ္ေဆြးေႏြးပြဲမွ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး၊ ဒါေတာင္ေျပာစရာတခုရွိတယ္။ အဲဒါက ဗိုလ္ေန၀င္းက “ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ”ေခၚတယ္ဆိုရာမွာ ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ခ်က္ဘယ္ေတာ့မွမထားဘူး၊ နအဖက်ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို ေဆြးေႏြးပြဲ မစမီ လက္နက္ခ်ခိုင္းေနတယ္၊ စစ္အုပ္စုခ်င္းအတူတူ။ မရိုးသားတာခ်င္းအတူတူ ဘာလို ့ဒီလိုကြာျခားေနတာလဲ၊
ဗိုလ္ေန၀င္းအာဏာသိမ္းတာဟာ ပထစအစိုးရလက္ထဲကသိမ္းတာျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံေရးအစိုးရလက္ထက္က အစဥ္အလာေတြ က်န္ေနေသးတယ္၊ ပုဂၢလိကမီဒီယာေတြလည္းရွိေနေသးတယ္၊ ဒီေတာ့ေထာက္ထားရတာေတြ မနည္းဘူး၊ နအဖက်ေတာ့ သူ ့ေရွ ့က အစဥ္အလာဆိုတာကိုက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ ့ အစဥ္အလာျဖစ္ေနတယ္၊ ျပည္တြင္းမွာ လြတ္လပ္တဲ့မီဒီယာဆိုတာလည္း လံုး၀ မရွိေတာ့ဘူး။
ေနာက္ျပီး သိပ္အခရာက်တဲ့ ျခားနားခ်က္တခုက ဗိုလ္ေန၀င္းအာဏာသိမ္းစတုန္းက ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ သူ ့တပ္ကို ပိုင္ တယ္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ သူ ့ကိုဆန္ ့က်င္ေနႀကတဲ့ အင္အားဟာလည္း အခုေလာက္မမ်ားဘူး၊ ဗိုလ္သန္းေရွ ြက်ေတာ့ ေခ်ာင္ပိတ္ မိေနသလိုျဖစ္ေနတယ္၊ သူ ့တပ္ကလည္း သူ ့ကိုနည္းနည္းမွ ႀကည္ညိဳတာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ေရနစ္သူေကာက္ရိုးး ျမွင္ကို လွမ္းဆြဲသလို လုပ္ေနရတာဆိုေတာ့ နပိန္ကန္ ကန္ေတာ့တာပဲ၊
ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ လြတ္လပ္ေရးရျပီးကတည္းက အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို အာသာငမ္းငမ္းေတာင့္တခဲ့ႀက တာ ကေန ့အထိဆိုရင္ အႏွစ္ (၅၀) ေက်ာ္သြားျပီ၊ ဒီကာလအတြင္း ေသေႀကသူေတြ။ ပ်က္စီးသြားတဲ့အိမ္ေထာင္စုေတြ။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ေတြ။ ဘယ္လိုေရတြက္လို ့မွ အမွန္မသိႏိုင္ေတာ့ဘူး၊
စစ္အုပ္စုဟာတဘက္က ျဖစ္ေနျပီး တေလွ်ာက္လံုးပဲ အင္မတန္တင္းမာတဲ့ သေဘာထားကို ကိုင္စြဲထားခဲ့တယ္၊ လက္နက္ရွိရင္ အရာရာကိုေျဖရွင္းႏိုင္တယ္။ အရာရာကို စိုးမိုးႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ ့ ငါမွတပါး၀ါဒကို က်င့္သံုးေနတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္က်င့္သံုးလို ့မွ မေအာင္ျမင္တဲ့။ အဆိုးေတြသာ ဆက္တိုက္ႀကဳံေတြ ့ရတဲ့။ တိုင္းျပည္ကိုျပာပံုထဲ ဆြဲပို ့တဲ့ ၀ါဒဟာ မွားေႀကာင္းမသိေလာက္ေအာက္ ဗိုလ္သန္းေရွ ြတို ့ အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ရသလား၊ ဗိုလ္ေန၀င္းကေတာ့ အသက္ (၇၀) ေက်ာ္တဲ့အခါမွာ မေအာင္ျမင္မွန္းသိလို ့ သူ ့ဖာသာပလႅင္ေပၚက ဆင္းခ်သြားတယ္၊ ဗိုလ္သန္းေရွ ြရဲ ့ အာဏာတဏွာာဟာ ပိုဆိုးတယ္လို ့ ေျပာရေတာ့မယ္၊
ေရးသားသူ - ဗႀသ
ႏိုင္ငံတကာနယ္ပယ္မွာ ဒီေန ့ေလာက္ ႏိုင္ငံေရးအရ နအဖ ခံစစ္ေရာက္တာမရွိေသးဘူးလို ့ ဆိုႏိုင္တယ္၊ သူတို ့ေမာက္ေမာက္ မာမာ ေမာင္းထုတ္ခဲ့တဲ့ ပီညဲရိုးကို သြားျဖီးေလးနဲ့ျပန္ႀကိဳေနရျပီ၊ ဂမ္ဘာရီကိုလည္း တလေလာက္အတြင္း ထပ္လာတာကို လက္ခံေနရတယ္၊ ေနာက္ဆံုးျပည္တြင္းမွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို အိမ္ျပင္ထုတ္လာရတယ္၊ ဒါေတြဟာ နအဖ စစ္အစိုးရအေနနဲ ့ သံဃာ့အေရးေတာ္ပံုနဲ ့ ႏိုင္ငံတကာဖိအားကို အသိအမွတ္ျပဳ။ အေလွ်ာ့ေပးေနရတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ မျငင္းႏိုင္ဘူး၊
ဒါေပမဲ့- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာ ေျခက်င္းတန္းလန္းနဲ ့ ရုံးထြက္ရတဲ့တရားခံလိုျဖစ္ေနတယ္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကည္နဲ ့ထိုင္ႀကေတာ့ ကင္မရာေတြတျဖတ္ျဖတ္။ လူေတြတရုန္းရန္းနဲ ့၊ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာတဒဂၤကိစၥ။ ျပီးတာနဲ ့သူ ့ရဲ ့ တကိုယ္ေတာ္အိမ္ခ်ဳပ္ဆီ ျပန္၀င္သြားရတယ္၊ ေထာင္၀င္စာေတြ ့တာနဲ ့ မထူးလွဘူး၊ ေရးထားသည္ျဖစ္ေစ။ ေရးမထားသည္ျဖစ္ေစ၊ ထုတ္ေျပာသည္ျဖစ္ေစ။ ထုတ္ မေျပာသည္ျဖစ္ေစ။ ငါတို ့စိတ္ႀကိဳက္မေတြ ့ရင္ အျပင္ေလာကကို မထြက္ရဘူးဆိုတဲ့ ျခိမ္းေျခာက္မွဳဟာ ဒီေတြ ့ဆံုမွဳမွာ အထင္အရွာား လြမ္းမိုးေနတယ္၊
တန္းတူရည္တူမရွိျခင္း။ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းမွဳမရွိျခင္း။ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းမက်ျခင္းတို ့ဟာ ဒီေတြ ့ ဆံုမွဳရဲ ့ သေကၤတျဖစ္တယ္၊ မီဒီယာေဖာ္ျပမွဳ။ ၀ါဒျဖန္ ့မွဳတို ့ဟာ ဒီေတြ ့ဆံုမွဳရဲ ့ ပကာသနသာျဖစ္တယ္။
ဒါေတြအျပင္ အင္မတန္သတိျပဳသင့္တဲ့အခ်က္တခ်က္က ဒါဟာ ေတြ ့ဆံုမွဳ သက္သက္သာျဖစ္တယ္ဆိုတာပဲ၊ ေတြ႑ဆံုမွဳဆိုတာ နဲ ့ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းဆိုတာတို ့ဟာ တျခားစီပဲ၊ ေတြ ့ဆုံရုံသက္သက္နဲ ့ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး၊ စကားေျပာတယ္ဆိုတိုင္းလည္း ေဆြးေႏြး ညိွႏိွဳင္းတယ္လို ့ ေျပာမရဘူး၊
နအဖဟာ ဗိုလ္ခင္ညြန္ ့လက္ထက္တုန္းကလုပ္သလို ဗိုလ္သန္းထြန္းနဲ ့လြဲထားတဲ့ဇာတ္မ်ိဳး ျပန္ကလို ့ကေတာ့ ခြင့္မျပဳ ႏိုင္ဘူး။ အခုနအဖလုပ္ေနပံုက အဲဒီအခ်ိဳးနဲ ့ နည္းနည္းတူေနတယ္၊ ျပည္သူလူထုႀကီးဟာ သူတို ့လိမ္သမွ်အလိမ္မိေနတယ္လို ့ ထင္ေနရင္ ေတာ့မွားျပီဘဲ။ လူေတြဟာ စိတ္မရွည္စြာေစာင့္ဆိုင္းေနတာ ဆိုတာမေမ့ပါနဲ ့၊ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္နီးပါး၀ါးလာတာ ခါးမွန္းမသိပဲ ရွိပါ့မလား၊
နအဖမွာ အဆိုးႀကီးဆံုးခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္ဟာ မရိုးသားတာပဲ၊ မရိုးသားေတာ့မပြင့္လင္းႏိုင္ဘူး၊ မပြင့္လင္းေတာ့ သူမ်ားကမယံုဘူး၊ သူမ်ားဆိုတာလည္း နည္းတဲ့သူမ်ားမဟုတ္ဘူ၊ ျပည္တြင္းမွာ တျပည္လံုး။ ျပည္ပမွာႏိုင္ငံအားလံုး၊ သူမ်ားမယံုလို ့ကေတာ့ အာဏာဆက္မယူေနသင့္တာအမွန္ပဲ။
ႏွစ္ဘက္ေဆြးေႏြးႀကတယ္ဆိုရာမွာ ဘယ္သူမဆို။ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ရယ္လို ့ ရွိတာခ်ည္းပဲ၊ ျခြင္းခြင္းခ်က္မရွိဘူး၊ ဒါမဆန္းဘူး၊ ဒါေပမဲ့အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ဟာ ရိုးသားဖို ့လုိတယ္၊ အခ်ိန္ဆြဲခ်င္လို ့။ သူတို ့အေပၚ ျပည္တြင္းျပည္ပက ဖိအားေတြေလ်ာ့ က်ေစခ်င္လို ့ဆိုတာမ်ိဳးနဲ ့ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုလို ့ကေတာ့ ဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊
မေကာင္းတဲ့အက်ိဳးဆက္ပဲျဖစ္မယ္၊ ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ “ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ”ဆိုတာေတြ ေခၚခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေခၚတဲ့အခါတိုင္းဟာ ၀ါဒျဖန္ ့ေရးသက္သက္။ ဟန္ေဆာင္ သက္သက္ျဖစ္ခဲ့လို ့ ဘယ္ေဆြးေႏြးပြဲမွ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး၊ ဒါေတာင္ေျပာစရာတခုရွိတယ္။ အဲဒါက ဗိုလ္ေန၀င္းက “ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ”ေခၚတယ္ဆိုရာမွာ ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ခ်က္ဘယ္ေတာ့မွမထားဘူး၊ နအဖက်ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို ေဆြးေႏြးပြဲ မစမီ လက္နက္ခ်ခိုင္းေနတယ္၊ စစ္အုပ္စုခ်င္းအတူတူ။ မရိုးသားတာခ်င္းအတူတူ ဘာလို ့ဒီလိုကြာျခားေနတာလဲ၊
ဗိုလ္ေန၀င္းအာဏာသိမ္းတာဟာ ပထစအစိုးရလက္ထဲကသိမ္းတာျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံေရးအစိုးရလက္ထက္က အစဥ္အလာေတြ က်န္ေနေသးတယ္၊ ပုဂၢလိကမီဒီယာေတြလည္းရွိေနေသးတယ္၊ ဒီေတာ့ေထာက္ထားရတာေတြ မနည္းဘူး၊ နအဖက်ေတာ့ သူ ့ေရွ ့က အစဥ္အလာဆိုတာကိုက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ ့ အစဥ္အလာျဖစ္ေနတယ္၊ ျပည္တြင္းမွာ လြတ္လပ္တဲ့မီဒီယာဆိုတာလည္း လံုး၀ မရွိေတာ့ဘူး။
ေနာက္ျပီး သိပ္အခရာက်တဲ့ ျခားနားခ်က္တခုက ဗိုလ္ေန၀င္းအာဏာသိမ္းစတုန္းက ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ သူ ့တပ္ကို ပိုင္ တယ္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ သူ ့ကိုဆန္ ့က်င္ေနႀကတဲ့ အင္အားဟာလည္း အခုေလာက္မမ်ားဘူး၊ ဗိုလ္သန္းေရွ ြက်ေတာ့ ေခ်ာင္ပိတ္ မိေနသလိုျဖစ္ေနတယ္၊ သူ ့တပ္ကလည္း သူ ့ကိုနည္းနည္းမွ ႀကည္ညိဳတာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ေရနစ္သူေကာက္ရိုးး ျမွင္ကို လွမ္းဆြဲသလို လုပ္ေနရတာဆိုေတာ့ နပိန္ကန္ ကန္ေတာ့တာပဲ၊
ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ လြတ္လပ္ေရးရျပီးကတည္းက အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို အာသာငမ္းငမ္းေတာင့္တခဲ့ႀက တာ ကေန ့အထိဆိုရင္ အႏွစ္ (၅၀) ေက်ာ္သြားျပီ၊ ဒီကာလအတြင္း ေသေႀကသူေတြ။ ပ်က္စီးသြားတဲ့အိမ္ေထာင္စုေတြ။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ေတြ။ ဘယ္လိုေရတြက္လို ့မွ အမွန္မသိႏိုင္ေတာ့ဘူး၊
စစ္အုပ္စုဟာတဘက္က ျဖစ္ေနျပီး တေလွ်ာက္လံုးပဲ အင္မတန္တင္းမာတဲ့ သေဘာထားကို ကိုင္စြဲထားခဲ့တယ္၊ လက္နက္ရွိရင္ အရာရာကိုေျဖရွင္းႏိုင္တယ္။ အရာရာကို စိုးမိုးႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ ့ ငါမွတပါး၀ါဒကို က်င့္သံုးေနတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္က်င့္သံုးလို ့မွ မေအာင္ျမင္တဲ့။ အဆိုးေတြသာ ဆက္တိုက္ႀကဳံေတြ ့ရတဲ့။ တိုင္းျပည္ကိုျပာပံုထဲ ဆြဲပို ့တဲ့ ၀ါဒဟာ မွားေႀကာင္းမသိေလာက္ေအာက္ ဗိုလ္သန္းေရွ ြတို ့ အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ရသလား၊ ဗိုလ္ေန၀င္းကေတာ့ အသက္ (၇၀) ေက်ာ္တဲ့အခါမွာ မေအာင္ျမင္မွန္းသိလို ့ သူ ့ဖာသာပလႅင္ေပၚက ဆင္းခ်သြားတယ္၊ ဗိုလ္သန္းေရွ ြရဲ ့ အာဏာတဏွာာဟာ ပိုဆိုးတယ္လို ့ ေျပာရေတာ့မယ္၊
ေရးသားသူ - ဗႀသ
Saturday, October 27, 2007
စစ္အစိုးရကို စီးပြားေရးအရ ဆႏၵျပႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေကာင္းေလးတခု (ထီမထိုးၾကပါနဲ႔)
ေအာင္ဘာေလ” ကို “ရႈံးပါေလ” လုပ္ၾကပါစို႔။ စစ္အစိုးရကို စီးပြားေရးအရ ဆႏၵျပႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေကာင္းေလးတခုပါ။ အႏၲရာယ္မမ်ားသလို၊ လူတိုင္းလည္း လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းကေလးတခုျဖစ္ပါတယ္။လြယ္လြယ္ေလးပါ။ လူေတြက အစိုးရေရာင္းတဲ့ “ေအာင္ဘာေလထီ” ေတြကို မ၀ယ္ၾကဖို႔ပါပဲ။
ဘာျဖစ္လို႔ ထီမထိုးၾကဖို႔ လိုအပ္သလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ အစိုးရထီ မ၀ယ္ရမွာလဲ။
၁။ ထီဆိုတာက ေလာင္းကစားတမ်ဳိးပါ။ ထီဆိုတာမ်ဳိးက ေပါက္ဖို႔အခြင့္အလမ္း အလြန္နည္းၿပီး၊ ဒိုင္ကိုင္တဲ့သူဖက္က အျမဲတေစ ျမတ္ပါတယ္။ ေရာင္းရေငြရဲ႕ ရာခိုင္ႏႈန္းတခ်ဳိ႕ကိုသာ ျပန္ထုတ္ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ထဲက ၀င္ေငြ ေတြက အစိုးရရဲ႕ အိပ္ကပ္ထဲ၊ ဘ႑ာေငြထဲကို ေရာက္သြားလို႔ပါပဲ။ ေစတနာရွိလြန္းလို႔ ဆုေၾကးေတြ ျမႇင့္ေပးတယ္ မထင္ပါနဲ႔။
အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ ထီထိုးမယ္ဆိုရင္ "Responsibly Play" (ကစားေပမယ့္ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုသိပါ) ဆိုတာမ်ဳိး သတိေပး ထားတာ ရွိပါတယ္။ ထီထိုးဖို႔ မိမိဘာသာ ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္တာဟာ ကိုယ္က်င့္တရားအရလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
၂။ က်ေနာ္တို႔က ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာ စစ္အစိုးရအိပ္ကပ္ထဲ ေငြမ၀င္ရေလေအာင္ စီးပြားေရးအရ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ လုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာ ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥကေတာ့ အစိုးရထံ ေငြမ၀င္ရေလေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာသာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။ ႏိုင္ငံျခားကိုလည္း အားမကိုးဘဲ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။
ကိုးကားလို႔ရတဲ့ သတင္းတပုဒ္အရ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္၊ စတ္တင္ဘာလ စာရင္းေတြအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစိုးရထီတေစာင္ကို က်ပ္ (၁၀၀) ေပးရၿပီး၊ ဆုႀကီးေတြက က်ပ္သန္း (၃၀) ကေန သန္း (၅၀) အထိ ရႏိုင္ပါတယ္။ မက္စရာပါပဲ။ လစဥ္ ေရာင္းရတဲ့ ထီက ေစာင္ေရ ၃၂-သန္းခန္႔ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ဆုေၾကး ပိုေပးလာလို႔ စစ္အစိုးရက ထီေစာင္ေရ ေနာက္ထပ္ ၂၁-သန္း ရိုက္ႏွိပ္ေရာင္းခ်ရမယ္လို႔ တြက္ထားပါတယ္။ ဆိုပါစို႔- ေရာင္းရႏိုင္တဲ့ ထီအေစာင္ေရက ၅၃- သန္း ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ တေစာင္ကို ၁၀၀ က်ပ္နဲ႔ ေျမႇာက္လိုက္တဲ့အခါ အစိုးရအတြက္ က်ပ္သန္း ၅၃၀၀ ရလာပါလိမ့္မယ္။
ဒီအထဲက စစ္အစိုးရက ၄၀% ကို အခြန္အေနနဲ႔ ေကာက္ယူလို႔ရရွိပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ လစဥ္ အခြန္ေငြ က်ပ္ ၂၁၂၀ သန္း၊ (ႏွစ္စဥ္တြက္ရင္ က်ပ္ ၂၅၄၄၀ သန္း) ၀င္ေငြ ရေစမယ့္ ကိစၥပါ။ ဒီေငြေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းပမ္းေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။(အကိုးအကား။ AFP: Myanmar's lottery dreams twice as pricey: report , Thu 22 Sep 2005)
၃။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန မ်ားမ်ား ရွိျခင္းပါပဲ။ တခုမႀကိဳက္ရင္ တခုေရြးခြင့္ရွိေနပါတယ္။ ဒီထီကို ထိုးမွ မဟုတ္။ မေနႏိုင္လြန္းရင္ေတာင္ တရားမ၀င္ခ်ဲထီ ထိုးႏိုင္သလို၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဘာလံုးပြဲ ေလာင္းေနတာလည္း အမ်ားပါ။ အားေပးလိုျခင္း မဟုတ္ေပမယ့္၊ ထီမထိုးရ မေနႏိုင္သူေတြအတြက္ အျခားေနရာေလးေတြ ရွိေၾကာင္း လက္တို႔ တာပါ။
ဘယ္လို ဆန္႔က်င္ၾကမလဲ။
- တာ၀န္သိသိျဖင့္ ထီမထိုးပါနဲ႔။- မေနႏိုင္ရင္ အစိုးရဆီတိုက္ရိုက္ မေရာက္ေစမယ့္ ထီထိုးပါ။ - မိတ္ေဆြမ်ားကို အစိုးရထီ မထိုးရန္ တိုက္တြန္းပါ။- ထီေရာင္းခ်ေနသည့္ ဆိုင္မ်ားကို တိုက္တြန္းပါ။- ထီအေရာင္းျမႇင့္တင္ေရး လုပ္ေပးေနၾကသည့္ ရုပ္ရွင္ မင္းသား၊ မင္းသမီး၊ ဖက္ရွယ္မယ္မ်ားကို တိုက္တြန္းပါ။ စစ္အစိုးရ က်ဆံုးရပါလိမ့္မည္။ ေအာင္ဘာေလလည္း ရႈံးပါေလ ျဖစ္ေတာ့မည္။
ရြတ္မြန္
သီတင္းကၽြတ္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားအား ျပန္လႊတ္
ဆႏၵျပရာမွာ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ သံဃာအခ်ဳိ႕ကို ျပန္လႊတ္ေပးပါတယ္။ သာေကတက ဦးေကါသလ၊ သိပံၸေက်ာင္းတိုက္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္၊ ပုဇြန္ေတာင္က ေရႊက်င္ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္၊ ဘုရားျဖဴ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္၊ မဂၢင္ေက်ာင္းတိုက္အုပ္ ဆရာေတာ္၊ မိုးေကာင္းေက်ာင္းတိုက္အုပ္ ဆရာေတာ္၊ ေငြၾကာရံေက်ာင္းက သံဃာႏွစ္ပါး၊ ေျမာက္ဥကၠလာက ႏွစ္ပါးအပါအဝင္ သံဃာ(၁၃) ပါး။ NLD ပါတီဝင္ (၅၇)ဦး အပါအဝင္လူ(ရဝ)ဦးကို သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔က ျပန္လႊတ္လိုက္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
မေန႔က ျပန္လႊတ္လိုက္တဲ့ သက္ေတာ္(၇၆)ႏွစ္ရွိ ဆရာေတာ္ဦးေတေဇာဘာသကို ဖူးေတြ႔ေနတဲ့ ကိုဇာဂနာရဲ့ပံုပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ နအဖအရာရွိ ဦးေအာင္ၾကည္တို႕ ေတြ႕ဆံုေသာ ဗီဒီယိုအပိုင္းအစ
စက္တင္ဘာလ အေရးအခင္းအၿပီး စစ္အာဏာရူးမ်ား၏ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္ႏွင္းမူအၿပီး (၁)လျပည့္ေျမာက္ေသာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႕တြင္ ေရႊတိဂံုေစတီသို႕ ေသြးေျမက် ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေသာ ရဟန္း.၊ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားအတြက္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သတာေတြျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္၊ ေမတၱာပို႕ဆုေတာင္းတဲ့သူေတြကို လံုၿခံဳေရးအေစာင့္ေတြက ရွာေဖြစစ္ေဆးမူေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဘုရား၀တ္ျပဳသူမ်ား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္လို႕ၾကားသိရပါသည္၊
ျပီးခဲ့တဲ့ ၂၅ရက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ နအဖ ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိ ဦးေအာင္ၾကည္ေတြ႕ဆံုစကားေျပာပံုကိုလည္း အထက္ပါ ဗီဒီယိုတြင္ ၾကည့္ရူႏိုင္ပါသည္၊
တ႐ုတ္သမၼတ ဟူက်င္းေတာင္နဲ႔ ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီထံ ပို႔ဖို႔ လက္မွတ္ ၁သန္း ျပည့္ေအာင္ ျမန္ျမန္ ထိုးၾကစို႔
http://www.avaaz.org/en/burma_hope_lives/98.php/?cl_tf_sign=1ကို click ၍ လက္မွတ္ထိုးၾကပါ။
Friday, October 26, 2007
စက္တင္ဘာ (၂၇)ရက္က ေငြၾကာယံေက်ာင္းတိုက္မွာ နအဖစစ္ေခြးတသိုက္ လူမဆန္ စြာ ရက္စက္ ရမ္းကားပံုကို ၾကည့္႐ႈလိုပါလွ်င္ ...http://www.irrawaddy.org/protests/video/ngwekyaryan.phpကို click ၍ ၾကည့္ပါ။
Tuesday, October 23, 2007
အာဏာမက္ေမာသူႀကီးအတြက္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ေပးပို ့ေသာ Panty Power
.jpg)
This is your chance to use your Panty Power to take away the power from the SPDC (military regime in Burma). You can post, deliver or fling your panties at the closest Burmese Embassy any day from today. Send early, send often!
For more info on the campaign, see
Sunday, October 21, 2007
Further sanctions to spdc from White house
အေမရိကန္သမၼတ ဘုရွ္မွ အာဏာရူး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ အေပါင္းအပါစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား နံမည္ႏွင့္တကြ စီပြားေရးအေရးယူဒဏ္ခတ္ျခင္းကို ေအာက္တြင္ downloadၾကည့္ပါ၊
http://www.mediafire.com/?4y49ztizzby
http://www.mediafire.com/?99y153sz3jt
ေနျပည္ေတာ္သုိ႕ အမ်ဳိးသမီး အတြင္းခံေဘာင္ဘီမ်ား၊ အက်ႌမ်ား လက္ေဆာင္ေပးပုိ႕
ႏိုင္ငံတကာမွ ျမန္မာ့အေရး လႈံ႕ေဆာ္ေဆာင္႐ြက္မႈ မ်ားစြာရွိသည့္အနက္ ထူးျခားသည့္ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခု အရိွန္ရ ေနသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ၄င္းတုိ႕၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၊ အက်ႌမ်ားကုိ မိမိတုိ႕ႏွင့္အနီးဆုံး ျမန္မာသံ႐ုံးမ်ားသုိ႕အေရာက္ပုိ႕ရမည့္ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္သည္။"ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အတြင္းခံ အ၀တ္အစား" ဟူေသာ စီမံကိန္းကုိ ထုိင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမုိင္(ဇင္းမယ္)ၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္႐ြက္သူမ်ားက Lanna Action for Burma အမည္ျဖင့္ စီစဥ္လုပ္ေဆာင္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိလႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ http://lannaactionforburma.blogspot.com/ တြင္ ဖတ္႐ႈႏိုင္သည္။ျမန္မာႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဤက့ဲသုိ႕အတြင္းခံ အ၀တ္အစားမ်ား ေပးပုိျခင္္းမွာ အလြန္႕အလြန္ ျပင္းထန္သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါအဖဲြ႕မွ တာ၀န္ရွိအမ်ဳိးသမီးမ်ားက သတင္းဌာနမ်ားသုိ႕ ေျပာၾကား ၾကသည္။ အဆုိပါအဖဲြ႕က ျမန္မာျပည္တြင္ မၾကာေသးမီက ျပဳလုပ္ခ့ဲေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေခ်မႈန္းႏွိပ္ကြပ္မႈ အပါအ၀င္ အၾကမ္းဖက္ ဖမ္းဆီး၊ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်မႈမ်ားကုိ ကန္႕ကြက္လ်က္ရွိသည္။"ဒီေန႕ကစၿပီး အနီးဆုံး ျမန္မာသံ႐ုံးကုိ ရွင္တုိ႕ရဲ႕ အတြင္းခံ အ၀တ္အစားေတြ ပုိ႕လုိ႕ရၿပီ၊ သြားေပးလုိ႕ရၿပီ။ ျမန္ျမန္ပုိ႕ပါ၊ ခဏခဏ ပုိ႕ပါ" ဟု အဆုိပါ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ လံႈ႕ေဆာ္ထားသည္။ ျမန္မာသံ႐ံုးေတြကတဆင့္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ေပးပို႔ၾက
စကၤာပူနဲ႕ အဆက္အသြယ္ရွိတဲ့ ကုမၸဏီ ၃ ခု ေနာက္ဆံုး အေရးယူမႈမွာပါဝင္
ေတဇနဲ႔ သူပိုင္ေလယာဥ္တစီး
ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ အသစ္ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႕မႈအရ နာမည္ပ်က္ စာရင္းဝင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ၇ ခုထဲမွာ စကၤာပူနဲ႕အဆက္အသြယ္ အခိုင္အမာရွိတဲ့ ကုမၸဏီ ၃ ခု ပါဝင္ေနပါ တယ္။အဲဒီကုမၸဏီကေတာ့ Pavo ကုမၸဏီလီမိတက္၊ Air Bagan ကုမၸဏီလီမိတက္နဲ႕ ထူး ကုမၸဏီလီမိတက္တို႕ျဖစ္ၾကပါ တယ္။ ဒီကုမၸဏီေတြဟာ စကၤာပူႏိုင္ငံမွာ အေျခစိုက္တာရွိသလို၊ စကၤာပူနဲ႕အခိုင္အမာ ဆက္သြယ္ေနတာလည္း ရွိပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ေသာၾကာေန႕က ေၾကညာခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ပိတ္ဆို႕မႈဟာ စစ္အစိုးရနဲ႕ပတ္သက္မႈရွိတဲ့ အဖြဲ႕အ စည္းေတြကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး ပံုေဖၚ ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕အေနနဲ႕ စစ္အစိုးရကို ဖိအားေပးဖို႕ အေမရိကန္က ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္အဖြဲ႕က ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အၾကံေပးပုဂၢိဳလ္ မစၥတာေဒ့ဗ္ မ သီဆန္က အခုအခ်ိန္ဟာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက အခုလိုမ်ဳိး တခုခုလုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္ပါ၊ ဒါဟာ ျမန္မာစစ္အ စိုးရရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား ထိခိုက္ဖို႕ သက္သက္ေလာက္သာ မကပါဘူး၊ စကၤာပူကိုလည္း လွန္႔ႏိႈးလိုက္တာပါလို႕ဆိုပါ တယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့လက Air Bagan ကုမၸဏီလီမိတက္က စကၤာပူကို သူ႕ရဲ႕ ဒုတိယ ႏိုင္ငံတကာ ေလေၾကာင္းလိုင္းအျဖစ္ ေျပးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ သမၼတမစၥတာဘြတ္ရွ္ ေၾကညာခဲ့တဲ့ နာမည္ပ်က္ စာရင္းဝင္ လူပုဂၢိဳလ္ ၁၁ေယာက္ စာရင္းသစ္ထဲမွာ Air Bagan ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ဥကၠဌျဖစ္သူ ဦးေတဇ ပါဝင္ျခင္းမရွိပါဘူး။ Air Bagan ကုမၸဏီ နဲ႕ တျခားနာမည္ပ်က္ စာရင္းဝင္ ကုမၸဏီႏွစ္ခုဟာ စကၤာပူရဲ႕ စီးပြားေရး အခ်က္အျခာ ရပ္ကြက္တခုက အ ေဆာက္အဦးတခုရဲ႕ ၂၄ထပ္မွာ ႐ံုးခန္းဖြင့္ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေဘးနားနီးခ်င္း ႐ံုးခန္းေတြကေတာ့ ဒီကုမၸဏီေတြမွာ လူေတြဝင္ထြက္ သြားလာေနတာ ေတြ႕ရေပမယ့္ ဘာလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ေနမွန္း မသိပါဘူးလို႕ဆိုၾကပါတယ္။ Pavo ကုမၸဏီကို ဖုန္းေခရင္၊ အီးေမးပို႕ရင္လည္း ခ်က္ျခင္း အေၾကာင္းျပန္တာမ်ဳိး မရွိဘူးလို႕သိရပါတယ္။ Pavo Trading ကုမၸဏီဟာ ထူး ကုမၸဏီအုပ္စုေတြနဲ႕ ညီ အမ ကုမၸဏီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ စတင္တည္ေထာင္ေၾကာင္း၊ အဲဒီကုမၸဏီရဲ႕ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး တစံုတရာေျပာဆိုႏိုင္သူ စကၤာပူအစိုးရ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ တစံုတေယာက္ နဲ႕မွ ဆက္သြယ္လို႕မရေသးေၾကာင္း AFP သတင္းက ေဖၚျပပါတယ္။
Saturday, October 20, 2007
ေသၿပည္ေတာ္
အမွန္တကယ္ မွားယြင္းရိုက္မိသလား စစ္အာဏာရူးမ်ားကို ပညာေပးခ်င္လို ့လားေတာ့ မသိ၊ ေနၿပည္ေတာ္မွ ေသၿပည္ေတာ္သို ့အမည္ ေျပာင္းေရြ ့သြားပါေၾကာင္း ေၾကညာေမာင္း ခတ္လိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ပံုကေတာ့ ဂူးဂဲမွကက္ရွ္မွာ ရွာထားတာပါ ခင္ဗ်ာ။ ကိုယ္တုိင္ သိခ်င္ရင္ေတာ့ commission for drafting state constitution formed site:myanmar.com လို ့ ဂူးဂဲမွာ ရိုက္ရွာၿပီး ေပၚလာတဲ့ ျမန္မာေဒါ့ကြန္လင့္ေအာက္က ကက္ရွ္ကို ႏွိပ္ၾကည့္ရင္ ဒီပံုအတုိင္း ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ 
"သီတင္းကြၽတ္ တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲမွာ မီးပံုးပ်ံေလးေတြ လႊတ္ၾကရင္း ျပည္သူ႕ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ၾကရေအာင္"
လတ္တေလာ ျဖစ္ပြားခဲေသာ သာသနာ့ အာဇာနည္၊ ေက်ာင္းသား အာဇာနည္မ်ား၏ ဆႏၵျပပြဲမ်ားေၾကာင့္ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ကမၻာက သိရွိကာ အကူအညီမ်ားလည္း ေပးလာၾကၿပီ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈပါ။ စစ္အစိုးရ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ရာ အေရးပါတဲ့ ေျခလွမ္းေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဒီေျခလွမ္းေတြကို ရပ္လိုက္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ လူ ထုလႈပ္ရွားမူမ်ားနဲ႔ ဆက္လက္၍ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအတြက္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မူေတြၾကားထဲက လူထုပါဝင္ လႈပ္ရွားႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းမ်ား ရွာႀကံတဲ့အခါမွာ တခု သတိထားမိတာက သီတင္းကြၽတ္ တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတြမွာ မီးပံုးပ်ံလႊတ္ၾကတာကို သြားသတိရမိပါ တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီႏွစ္ မီးထြန္းပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူ႕ဆႏၵမွန္ေတြပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံေလးေတြ လႊတ္ၾကရင္ မ ေကာင္းဘူးလား။ သာသနာ့ အာဇာနည္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ သာသနာ့အလံပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြ၊ ေက်ာင္းသား အာဇာနည္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းပံုပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြ၊ ျပည္သူ႕ေတြရဲ ဆႏၵမွန္ "Free Burma" ဆိုတဲ့ စာတန္းပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြ၊ က်ဆံုးသြားတဲ့ သာသနာ့ အာဇာနည္ ေက်ာင္းသား အာဇာနည္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြကို ေကာင္းကင္ထက္စီ လႊတ္တင္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ။
မီးပံုးပ်ံေလးေတြ ေကာင္းကင္ယံစီ ပ်ံဝဲသြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ဒီနအဖေတြ၊ ကပ္ဖားရပ္ဖား ေကာင္ေတြ ငုတ္တုတ္ထိုင္ ၾကည့္႐ံုမွတပါး ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႕လည္း လိုက္ရိုက္လို႕မရ၊ အဲ…ေသနတ္ေတြနဲ႔ လိုက္ပစ္ခ်ရင္ ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။လူတစ္စုကို လိမ္ညာလို႕ရခ်င္ရမယ္၊ လူထုကိုေတာ့ လိမ္ညာလို႕မရေၾကာင္း သက္ေသျပလိုက္ၾကပါစို႕။ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵေတြ ထက္ေကာင္းကင္ ဘ၀ဂ္ထိတိုင္ သိႏိုင္ၾကပါေစလို႔…..။
ျမန္မာေက်ာင္းသူ/သားမ်ား
New Opportunity to Show People's DesireComing Lighting Festival, and Thazaungdine Festival we can show People's Desire by releasing Hot Balloon with attachment.
People's Desire
• We favour stability
• We favour peace
• We oppose spdc's violence
We encourage to participate everyone who loves the truth! in this festival.
Win your fear with the truth!
Show your desire over the sky!
Now Lighting Festival and Thazaungdine Festival are very close.I'm thinking of how to show our desire to the Junta. Ok what we can do is releasing Hot Air Balloon (Mie Pone Pyan) to air, with Sar Sa Na flag, NLD logo, "Free Burma" letter or even Red ballon can show our desire. Once the balloon is up to the air it's very hard to
take it down. Means our desires are up in the sky and not easily crack down by gun. Let the key full with people desire in ThaDinKyout Night.
Pls spread the idea to other, hope our country will free soon.
myanmar students
ဒီအတြက္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မူေတြၾကားထဲက လူထုပါဝင္ လႈပ္ရွားႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းမ်ား ရွာႀကံတဲ့အခါမွာ တခု သတိထားမိတာက သီတင္းကြၽတ္ တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတြမွာ မီးပံုးပ်ံလႊတ္ၾကတာကို သြားသတိရမိပါ တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီႏွစ္ မီးထြန္းပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူ႕ဆႏၵမွန္ေတြပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံေလးေတြ လႊတ္ၾကရင္ မ ေကာင္းဘူးလား။ သာသနာ့ အာဇာနည္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ သာသနာ့အလံပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြ၊ ေက်ာင္းသား အာဇာနည္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းပံုပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြ၊ ျပည္သူ႕ေတြရဲ ဆႏၵမွန္ "Free Burma" ဆိုတဲ့ စာတန္းပါတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြ၊ က်ဆံုးသြားတဲ့ သာသနာ့ အာဇာနည္ ေက်ာင္းသား အာဇာနည္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ မီးပံုးပ်ံ အနီေလးေတြကို ေကာင္းကင္ထက္စီ လႊတ္တင္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ။
မီးပံုးပ်ံေလးေတြ ေကာင္းကင္ယံစီ ပ်ံဝဲသြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ဒီနအဖေတြ၊ ကပ္ဖားရပ္ဖား ေကာင္ေတြ ငုတ္တုတ္ထိုင္ ၾကည့္႐ံုမွတပါး ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ႕လည္း လိုက္ရိုက္လို႕မရ၊ အဲ…ေသနတ္ေတြနဲ႔ လိုက္ပစ္ခ်ရင္ ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။လူတစ္စုကို လိမ္ညာလို႕ရခ်င္ရမယ္၊ လူထုကိုေတာ့ လိမ္ညာလို႕မရေၾကာင္း သက္ေသျပလိုက္ၾကပါစို႕။ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္သူ႔ဆႏၵေတြ ထက္ေကာင္းကင္ ဘ၀ဂ္ထိတိုင္ သိႏိုင္ၾကပါေစလို႔…..။
ျမန္မာေက်ာင္းသူ/သားမ်ား
New Opportunity to Show People's DesireComing Lighting Festival, and Thazaungdine Festival we can show People's Desire by releasing Hot Balloon with attachment.
People's Desire
• We favour stability
• We favour peace
• We oppose spdc's violence
We encourage to participate everyone who loves the truth! in this festival.
Win your fear with the truth!
Show your desire over the sky!
Now Lighting Festival and Thazaungdine Festival are very close.I'm thinking of how to show our desire to the Junta. Ok what we can do is releasing Hot Air Balloon (Mie Pone Pyan) to air, with Sar Sa Na flag, NLD logo, "Free Burma" letter or even Red ballon can show our desire. Once the balloon is up to the air it's very hard to
take it down. Means our desires are up in the sky and not easily crack down by gun. Let the key full with people desire in ThaDinKyout Night.
Pls spread the idea to other, hope our country will free soon.
myanmar students
ျပည္တြင္းကေနာက္ဆံုးေပၚ ဘုရားရွစ္ခိုးသစ္အေၾကာင္း
ျမန္မာျပည္မွာ ဘုရားရွစ္ခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ရွိေနတဲ့ၾကားက ယခုေခတ္နဲ႕အခ်ိန္နဲ႕ အကိုက္ ဘုရားရွစ္ခိုးအသစ္ ထြက္လာပါတယ္၊ ၾကားရတာက ဒီလိုပါ၊
တေလာက ဖမ္းထားတဲ့ လူရႊင္ေတာ္ အႏုပညာရွင္ကို ေထာက္လွမ္းေရးက ေမးပါတယ္၊ မင္းမွာ ျပက္လံုးအသစ္ေလး ဘာေလးမ်ား ရွိသလားတဲ့၊ သူက ေလာေလာဆယ္ ငါဘုရားရွစ္ခိုးေနတယ္လို႕ ျပန္ေျဖပါတယ္၊ ေထာက္လွမ္းေရးက- ကဲ ခုခ်ိန္မွာ မင္းမွာ ဘုရားရွစ္ခိုးစရာ ဘာရွိေသးသလဲလို႕ ေမးေတာ့ သူက အခုလို ျပန္ေျဖလိုက္ပါသတဲ့၊
"ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ …
ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ …
အဲ ... သံဃံာ သရဏံ ကေတာ့ 'ဂန္းစာမိ' ျဖစ္သြားၿပီ၊
နင္တို႕စစ္တပ္က သံဃာေတာ္ေတြကို ေသနတ္နဲ႕ပစ္လိုက္လို႕… " ဆိုၿပီး ဘုရားရွစ္ခိုးအသစ္ကို ရြတ္ျပလိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳက္နက္ ဘုရားရွစ္ခိုးအသစ္တန္ခိုးနဲ႕ "၀ုန္း … " ဆို မီးခုိးလုံးေတြတက္လာၿပီးေထာက္လွမ္းေရးေတြ ၊ သူ႕အိမ္ ျပန္္ေရာက္သြားတယ္ဆိုလား၊
ျပည္တြင္းျပည္ပကဗုဒ ဘာသာ၀င္အေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႕လည္း ဒီလို တန္ခိုးၾကီးလွတဲ့ဘုရားရွစ္ခိုး အသစ္ကို မ်ားမ်ားနာနာ ဖိရြတ္ၾကစို႕လို႕တိုက္တြန္းလိုက္ရပါေၾကာင္း၊
(သံခိတ္ျဖည့့္္စာ - ဂန္း = Gun ျဖစ္ေၾကာင္း။ နားေ၀းသူမ်ား နားရွင္းရေအာင္ ရွင္းျပလိုက္ရပါတယ္)
Friday, October 19, 2007
UN စစ္တပ္မ်ား ကိုဖိတ္ေခၚပါတယ္
UN စစ္တပ္မ်ားကို ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ကယ္တင္ရန္ ဆိုင္းထိုးေပးၾကပါဦး
http://www.petitiononline.com/mod_perl/signed.cgi?untroops
Wednesday, October 17, 2007
မစၥတာဂမ္ဘာရီ ထိိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆံု
ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၌ ေရာက္ရွိေနၿပီး ထို္င္းအစိုးရ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ယေန႔ေတြ႕ဆံု၍ ျမန္မာ့အေရး ေဆြးေႏြးသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ယေန႔နံနက္ပိုင္း၌ ထိုင္းႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး နစ္ဖိဘြန္ဆြန္ဂရာႏွင့္ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံု၍ မြန္းလြဲပို္င္း၌ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ စူရာယြတ္ခ်ဴလာႏြန္ကိို သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုသည္။
ျမန္မာျပႆနာကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အေျဖရွာႏိုင္ေရးအတြက္ အိမ္နီးခ်င္းႏို္င္ငံမ်ားႏွင့္ နီးကပ္စြာ အတူပူးေပါင္း လုပ္ ကိုင္ျခင္းျဖင့္ ေရွ႕တို္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ဟု ကုလသမဂၢအေနျဖင့္ ယုံၾကည္ေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆုံၿပီးေနာက္ မစၥတာဂမ္ဘာရီက သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာၾကားသည္။
၎က “က်ေနာ္တို႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာေအာင္လုပ္ႏို္င္ပါတယ္။ ထိုင္း၊ တ႐ုတ္၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတို႔ အပါအ၀င္ က် ေနာ္တို႔အားလံုးပဲေပါ့။ က်ေနာ္တို႔လုပ္ႏို္င္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာအစိုးရက လူ႔ အခြင့္အေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ သာယာ၀ေျပာမႈကို အျပည့္အ၀ ေလးစားလိုက္နာဖို႔ ေတာင္းဆို ပါတယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဖမ္းဆီးမႈရွိေနဆဲျဖစ္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားသည္ အလြန္အမင္း ထိတ္လန္႔စရာ ေကာင္းေၾကာင္း၊ ကမၻာ့အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္တို႔အၾကား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လို စိတ္ႏွင့္ ေစ့စပ္ညႇိႏိႈင္းခ်င္စိတ္တို႔မွာ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းလည္း မစၥတာဂမ္ဘာရီက ေျပာၾကားသည္။
ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ အဖမ္းအဆီးမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနျခင္းကိုိ လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိး ေဖာက္မႈမ်ားကို ရပ္တန္႔ရန္၊ အင္တာနက္ ပိတ္ပင္ထားမႈ ႐ုပ္သိမ္းေပးရန္၊ ညမထြက္ရအမိန္႔ သတ္မွတ္ခ်ိန္ ေလ်ာ့ခ်ေပးရန္ႏွင့္ ႏို္င္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး ျပန္လႊတ္ေပးရန္တို႔ကုိ ျမန္မာစစ္အစိုးရထံ ေတာင္းဆိုေၾကာင္း လည္း ၎က ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။
မစၥတာဂမ္ဘာရီသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံခရီးစဥ္အၿပီး မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ အိႏိၵယ၊ တ႐ုတ္ႏွင့္ ဂ်ပန္ႏို္င္ငံတို႔သို႔ ဆက္ လက္သြားေရာက္၍ ျမန္မာႏို္င္ငံျပႆနာ အေျဖရွာႏိုင္ေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ားမွ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးရန္ရွိသည္။
ျပည္သူ ့တာ၀န္ (၉) ရပ္။
၁။ ငါတို႔သည္ နအဖ ႏွင့္ အဆက္အႏြယ္မ်ားကို အားေပးေသာ အလုပ္မွန္သမွ်ကို ေရွာင္ရွားမည္။
၂။ ငါတို႔သည္ နအဖ အတြက္ အလုပ္ကို ဆိုးဆိုးရြားရြားလုပ္ေပးမည္။ ျဖည္းေလးစြာ လုပ္ေပးမည္။
၃။ ငါတို႔သည္ နအဖ ၏ အေရးပါေသာ စက္ကိရိယာမ်ား၊ စက္ယႏၱရားမ်ား၊ ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ရမည္။
၄။ ငါတို႔သည္ နအဖအတြက္ အက်ိဳးရွိႏိုင္မည့္ အရာမွန္သမွ်ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ရမည္။
၅။ ငါတို႔သည္ နအဖ ထုတ္ေ၀ေသာ ရုပ္ျမင္သံၾကားသတင္း၊ ရုပ္ရွင္၊ ဗီဒီယို၊ စာေစာင္မ်ားကို သပိတ္ေမွာက္ရမည္။
၆။ ငါတို႔သည္ နအဖ ႏွင့္ အဆက္အႏြယ္မ်ားပိုင္ ဆိုင္မ်ားတြင္ေစ်းမ၀ယ္ေတာ့ပါ။ နအဖ ႏွင့္ အဆက္အႏြယ္မ်ား ပိုင္ ကုန္ပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို မစားသံုးေတာ့ပါ။
၇။ ငါတို႔သည္ နအဖ တို႔၏ ဆက္သြယ္ေရး၊ နအဖ၏ အင္ထရာနက္ ကြန္ယက္မ်ား၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးမ်ား အားလံုးကို ေႏွာင့္ေႏွး ပိတ္ဆို႔ ေအာင္ျပဳလုပ္မည္။
၈။ ငါတို႔သည္ နအဖ ႏွင့္ အဆက္အႏြယ္မ်ားအား သူတို႔ႏွင့္ထိုက္တန္သည့္အတိုင္း ဆက္ဆံရမည္။ အေရးတယူ မဆက္ဆံေတာ့ပါ။ ေရွာင္က်ဥ္ေရးမူကို လုပ္ေဆာင္မည္။
၉။ ငါတို႔သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ား ကို နအဖ တို႔ မတရား ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမခံရေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကာကြယ္ၾကမည္။ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ေပးၾကမည္။ က်န္ရစ္ေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား၊ က်န္ရစ္သူမိသားစုမ်ား ၏ စား၀တ္ေနေရး၊ ပညာေရးမ်ားကို လူအားေငြအားစသည့္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ ေထာက္ပံ့ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ၾကမည္။
Tuesday, October 16, 2007
အီရတ္ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပပြဲဆိုၿပီး FREE BURMA ဆိုပါလား၊ ေတာ္ေတာ္ ေနာက္တဲ့ နအဖသတင္းစာ (ၾကည့္ၾကပါခင္ဗ်ာ ... ၾကည့္ၾကပါခင္ဗ်ာ ...)
ေအာက္တုိဘာ (၁၀)ရက္ေန ့ထုတ္ New Light of Myanmar သတင္းစာ၏ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္ (၃) အေပၚထိပ္တြင္ ၾကည့္ၾကပါ။ ကမန္းကတမ္း လိမ္လိုေဇာျဖင့္ ျဖတ္ညွပ္ကပ္လိုက္ရာ၊ နအဖတို ့ ၏ မီဒီယာမ်ားတြင္ လိမ္ေနက်ဇာတ္မွာ ဘူးေပၚသလို ေပၚ သြားေလသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ား ေသြးခ်င္းဆက္၍ လႈပ္ရွားသြားမည္ဟု ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္း သားမ်ား ေျပာၾကား
NEJ/ ၁၅ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၇
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ အေတာ္မ်ားမ်ား အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေသာ္လည္း ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈ သည္ ရပ္တန္႔သြားမည္မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ အမွန္တရားဘက္မွ ဆက္လက္ ရပ္တည္သြားမည္ဟု ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္သူ ကိုစိုးထြန္းက ေျပာၾကားသည္။
၎က “အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က လုံၿခံဳေရးအရ ေခတၱခဏၿငိမ္သက္ၿပီးေတာ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ခ ဏ ၿငိမ္သက္လိုက္တာပါ၊ လူထုထဲမွာ အခ်ိတ္အဆက္ရိွရိွနဲ႔ ရိွေနပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈအရိွန္ အဟုန္ဟာ ရပ္တန္႔သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ က်ေနာ္ တို႔ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ ေသြးသစ္ေတြ အကုန္လုံးဟာ ေသြးခ်င္းဆက္မိၾကပါၿပီ” ဟု ေျပာသည္။
နအဖ အာဏာပိုင္မ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပခဲ့သူမ်ားကို လိုက္လံဖမ္းဆီးေနခဲ့ရာမွ ယခုလ (၁၃) ရက္တြင္ ၈၈ မ်ဳိး ဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုေဌးႂကြယ္ အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသား (၄) ဦးကို ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။(၁၃)ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ၎တို႔တိမ္းေရွာင္ ပုန္းေအာင္းေနသည့္ ေနအိမ္ကို စစ္အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားက ၀င္ ေရာက္စီးနင္းခဲ့ၿပီးေနာက္ ကိုေဌးႂကြယ္ႏွင့္အတူ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္သည့္ ကိုေအာင္သူ၊ မမီးမီးေခၚ မသင္းသင္းေအးႏွင့္ အျခားေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္သည့္ ေဇာ္ထက္ကိုကို တို႔ကို ဖမ္းဆီးသြားျခင္းျဖစ္သည္။
နအဖစစ္အစုိးရက ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္ (၁၅)ရက္တြင္ ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္း တိုးျမႇင့္လိုက္ေသာေၾကာင့္ လူထုလမ္း ေလွ်ာက္ဆႏၵျပပဲြြမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ရာတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီး ခဲ့သည္။ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုမင္းေဇယ် စသည့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ၾသဂုတ္လအတြင္း စတင္ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီးေနာက္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနေသာ ကိုေဌးႂကြယ္ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ပိုက္စိ္ပ္္တိုက္ ရွာေဖြ ေနရာမွ ဖမ္းမိသြားျခင္းျဖစ္သည္။ကိုေဌးႂကြယ္သည္ တိမ္းေရွာင္ပုန္းေအာင္းေနရင္းမွ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကို သံဃာေတာ္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အတူပူးေပါင္း တြန္းလွန္ရာတြင္ ပါ၀င္ရန္္ ျပည္သူလူထုကို တိုက္တြန္းခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္ အတြင္းကလည္း ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုလွမ်ဳိးေနာင္ႏွင့္ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ဗကသ) ဗဟိုစည္း႐ုံးေရး ေကာ္မတီ၀င္ ေက်ာ္ကိုကို အပါ အ၀င္ ေက်ာင္းသား (၃) ဦးတို႔ကို စစ္အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ထိုသို႔ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဖမ္းဆီးေနေသာ္လည္း ေက်ာင္းသားမ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားအေနျဖင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ သ မိုင္းေပး ပခုံးေျပာင္းတာ၀န္ကို ဆက္လက္ ယူေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုစိုးထြန္းက ေျပာသည္။၎က “အခု ေက်ာင္းသား အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အဖမ္းဆီးခံေနရတယ္။ ေထာင္ေတြထဲမွာ ထိန္းသိမ္းေရး စခန္း ေတြထဲမွာ ရိွၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေထာင္ေတြကို ေအာင္ေျမအျဖစ္မွတ္ၿပီး သူတို႔ေတြ ရဲ၀ံ့စြာနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြကို လုပ္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားမ်ဳိးဆက္ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ႏွိပ္ကြပ္လို႔မရဘူး” ဟု ေျပာသည္။
အလားတူ ျပည္သူမ်ားကလည္း ပစ္ခတ္ေနသည့္ၾကားမွ ရဲ၀ံ့စြာထြက္၍ ၎တို႔၏ဆႏၵမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျပသၾက ေၾကာင္း ကိုစိုးထြန္းက ေျပာသည္။“ဒီလိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြမွာလည္း အဓမၼနဲ႔ဓမၼကို ခြဲျခားၿပီးေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသားသိတဲ့ စိတ္ေတြ ဓမၼ ဘက္က ရပ္တည္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြရိွေနၾကၿပီ၊ သူတို႔ေတြ အဖမ္းခံရေပမယ့္လည္း ဆက္လက္လႈပ္ရွား ေနၾကမယ္ လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယုံၾကည္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ား၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားအားလုံး စုစည္းညီၫြတ္စြာျဖင့္ ဆက္လက္ ခ်ီတက္သြားမည္ဆိုပါက မတရားမႈကို ေတာ္လွန္ႏိုင္မည္မွာ ေသခ်ာေၾကာင္း ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္း သားတဦးျဖစ္သူ ကိုစိုးထြန္းက ေျပာသည္။
Sunday, October 14, 2007
ယေန႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန သံုးသပ္ခ်က္ (ဘားမားတူေဒး)
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ (ဥကၠဌေဟာင္း)
ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး၊၊
၁၉၈၈ခုႏွစ္တုန္းက ျပည္သူေတြကို ေက်ာင္းသားေတြက ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္။ ယခု ၂၀၀၇ခုႏွစ္မွာ ရဟန္းသံဃာ ေတာ္ေတြက ဦးေဆာင္ခဲ့ျပန္တယ္၊၊ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူေတြလိုလားတဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ လူ႔အခြင့္ေရးေတြ ရမ လာဘဲ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ ေသြးေျမက်ခဲ့ရတယ္။ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို ဦးေဆာင္မယ့္ ပညာတတ္ ေက်ာင္းသားေတြ ပညာအၫြန္႔က်ဳိးခဲ့ရသလို တိုင္းသူျပည္သားေတြ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ေရးမွာ အဓိက သြန္သင္ လမ္းျပမယ့္ သံဃာေတာ္ေတြ ေခါင္းကြဲ၊ လက္က်ဳိး၊ ဘက္နက္နဲ႔ထိုး ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္သတ္ခံခဲ့ရ တာဟာ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အုပ္စိုးေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ရက္စက္ဆိုးသြမ္းယုတ္မာတဲ့ ျပယုဂ္တခုအျဖစ္ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္တယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဂမ္ဘာရီေတြ႕ရင္ အေျခအေနေကာင္းမ်ား ေပၚလာေလမလား။ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအးတို႔ ဆီက အေလွ်ာ့ေပးခ်က္မ်ား ၾကားရေလမလား။ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့သူေတြကို ရွင္းရွင္းတင္ျပပါ့မယ္။ ဂမ္ဘာရီ မ လာခင္ သံဃာ့ဦးေဆာင္သပိတ္ မေပၚခင္ကတည္းက ဂမ္ဘာရီလာရင္ ဘယ္လို လိွမ့္ရမယ္ဆိုတာကို သန္းေရႊတို႔ က အကြက္ဆင္ၿပီးသား ျဖစ္တယ္၊၊ ဂမ္ဘာရီနဲ႔ သူတို႔ ဇာတ္တုိက္ထားတဲ့သူေတြနဲ႔ ေတြ႕ေပးဖို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ဇြန္၊ ဇူ လိုင္လကတည္းက ဇာတ္တိုက္ေနတဲ့ သတင္းရၿပီးျဖစ္တယ္၊၊ ေက်ာင္းသားလိုင္းက ျခံခုန္လာတဲ့သူေတြ၊ အဲန္ အယ္လ္ဒီအမတ္ကေန အဲန္အယ္လ္ဒီကို ေျခကန္ၿပီး အမ်ဳိးသားညီလာခံတက္တဲ့လူေတြ အားလံုးကို ဘယ္လိုေမး ရင္ ဘယ္လိုေျဖရမလဲဆိုတာ သင္တန္းေပးၿပီးသား၊၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဂမ္ဘာရီလာတာ အက်ဳိးမရွိတဲ့အျပင္ အက်ဳိး ေတာင္ ယုတ္ႏိုင္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။
ဂမ္ဘာရီ ေရာက္လာပံုကို ၾကည့္ၾကရေအာင္၊၊ ဂမ္ဘာရီ ေရာက္လာၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕တာ သိရ တယ္။ ေနာက္ ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားျပီး သန္းေရႊကို ေတြ႕ဖို႔ေစာင့္ရတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ဂမ္ဘာရီကို ဖင္ပူေအာင္မ ထားဘူး၊၊ ေနျပည္ေတာ္ကို ခ်က္ျခင္း ေခၚသြားတယ္။ သန္းေရႊနဲ႔လည္း ခ်က္ျခင္း ေတြ႕ခြင့္မရဘူး၊၊ ေနာက္ၿပီး ဂမ္ ဘာရီကို လား႐ွဴိးၿမိဳ႕ကို ေခၚသြားတယ္။ အဲဒီမွာ အစိုးရေထာက္ခံပြဲႀကီးကို ၾကည့္႐ႈခိုင္းခဲ့တယ္။ ဂမ္ဘာရီဟာ သံ ဃာေတာ္ေတြကိုေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့တာ မရွိခဲ့ဘူး၊၊ အက်ဥ္းက် (၈၈)မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေတြကိုလည္း ေတြ႕ဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး၊၊ ဒါေပမယ့္ ေ၀းေ၀းလံလံ လား႐ွဴိးျမိဳ႕ဆီသြားၿပီး လုပ္ပြဲႀကီးကိုေတာ့ ၾကည့္႐ႈ ခဲ့တာကိုၾကည့္ရင္ ဂမ္ဘာရီဟာ သူ႔ကို ကမၻာ့ကုလသမဂၢက အပ္ႏွင္းထားတဲ့ အရွိန္အ၀ါကိုသံုးျပီး ေတြ႔သင့္ေတြ႕ ထိုက္တဲ့သူေတြကို ေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ မလုပ္ဘဲ နအဖရဲ႕ အစီအစဥ္အတိုင္း ေရသာခိုေမွ်ာၿပီး လိုက္သြား ခဲ့တာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂမ္ဘာရီဟာ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာတဲ့ နအဖစစ္အစိုးရကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ ေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္း မျပည့္၀ဘူးလို႔ ယူဆရမွာျဖစ္တယ္။
ျမစ္ၾကီးနားၿမိဳ႕မွာ ၾကံ႕ဖြတ္ေတြဦးစီးၿပီး နအဖေထာက္ခံပြဲေတြကို လုပ္ခဲ့ရာမွာ ေက်ာင္းသားတစုက ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အ ေရးလို႔ ေအာ္ၿပီး ေႂကြးေၾကာ္ၾကလို႔ အစိုးရေထာက္ခံပြဲ ပ်က္သြားခဲ့တယ္။ အေမရိကေရာက္ မႏၲေလးမစိုးရိမ္ ေက်ာင္းတိုက္ (တိုက္ေဟာင္း) ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးေကာ၀ိဒက “ဒီပြဲမွာ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ မိမိ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ဆံုးရႈံး႐ံုတင္မကဘူး။ သာသနာပါ ပ်က္ကိန္းဆိုက္မွာ ျဖစ္တယ္” ဆိုတာ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ တယ္၊၊
နအဖဟာ လူမ်ဳိးေပ်ာက္လည္း အေရးမစိုက္၊ သာသနာေပ်ာက္လည္း အေရးမစိုက္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ လံုး၀မရွိ တဲ့ အာဏာ႐ူးမိစၧာေကာင္ေတြ ျဖစ္တာဆိုတာကို မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိသူတိုင္း သိထားၾကဖို႔လိုတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ အဆံုးမသတ္ေသးဘူး၊၊ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ဗိုလ္က်ေနတဲ့ လူမိုက္ေတြဟာ တ ကယ္ေတာ့ သတၱိရွိသူေတြ မဟုတ္ဘူး၊၊ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ မိုက္ေနၾကသူေတြသာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရႊ၀ါ ေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို အရွိန္ျမင့္တင္ေပးဖို႔ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိသူတိုင္း ကိုယ္ႏိုင္ရာအလုပ္ကိုလုပ္ၾကဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ ၿပီလို႔ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ လြပ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြးပိုင္ခြင့္၊ ေရးသားပိုင္ခြင့္၊ စုေ၀းပိုင္ခြင့္ စတဲ့ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးေတြ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတိုင္း ရရွိေစဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီအ ခြင့္အေရးတြရွိမွသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ အမ်ားသေဘာက် လုပ္ႏိုင္ၾက မယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ လြပ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲၾကီး ေအာင္ျမင္ေစခ်င္ရင္
၁၊၊ တက္တက္ႂကြႂကြ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြကို ေငြေၾကးပံ့ပိုးကူညီေရးဟာ အလုပ္တခုျဖစ္တယ္။
၂၊၊ ကိုယ္အားကိုယ္သံုးၿပီး ခ်ီတက္ပြဲေတြ၊ ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ ပါ၀င္ျခင္းဟာလည္း အက်ဳိးျပဳတဲ့ အလုပ္ျဖစ္တယ္။
၃၊၊ ကိုယ္ခင္ရာ မိတ္ေဆြသားခ်င္းေတြဆီက တိက်တဲ့သတင္း၊ အခ်က္အလက္ေတြ ဓာတ္ပံုအေထာက္အထား ေတြကို စုေဆာင္းၿပီး ဦးေဆာင္လုပ္ေနသူအားလံုးကို သတင္းျဖန္႔ေ၀ေပးျခင္းဟာလည္း အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္တခု ျဖစ္တယ္။
၄၊၊ ကိုယ္ေတြးမိ ျမင္မိတာေတြကို ေဆြးေႏြးတင္ျပျခင္းဟာလည္း အေရးၾကီးတဲ့ ပံ့ပိုးကူညီမႈတခုလို႔ ျမင္တယ္။ တ ခ်ဳိ႕အေတြးအေခၚေကာင္းမ်ား၊ အၾကံအဉာဏ္ေကာင္းမ်ားကို လူငယ္ေတြထံက ရတတ္တာကို သတိျပဳသင့္တယ္။
၅၊၊ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခား ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး၊ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ပညာေရးဌာနမ်ား၊ သတင္းဌာ နမ်ားသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေရးသားေပးပို႔ျခင္း၊ ရွင္းလင္းတင္ျပ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ အစည္းအေ၀းမ်ားတြင္ တက္ေရာက္ေဟာေျပာျခင္း၊ စာေစာင္ ထုတ္ေ၀ ျဖန္႔ခ်ိျခင္းျဖင့္ ျမန္မာ့အ ေရးကို ကမၻာကသိေအာင္ တတ္စြမ္းသမွ် ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ျခင္းဟာ အေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တခု ျဖစ္တယ္၊၊
၆၊၊ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္က အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအုပ္စု အခ်င္းခ်င္း ညီၫြတ္ေရးရရွိဖို႔အတြက္ ၾကိဳး စား ကူညီေပးျခင္း ျဖစ္တယ္။ အခ်င္းခ်င္း အထင္မွား၊ အျမင္မွားမႈေတြ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္း ဟာ အလြန္ပဲ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။
စစ္အာဏာ႐ူးေတြ ျပဳတ္က်ေအာင္လုပ္ရမယ့္ နည္း (၃)နည္းရွိတယ္။
၁၊၊ျပည္တြင္း အံုႂကြမႈႀကီးႏွင့္ ၿမိဳ႕ေျပာက္က်ားတိုက္ပြဲ တြဲဖက္ေဖၚေဆာင္ၿပီး ျပည္သူ႔ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ကို ဖန္တီး ျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊
၂၊၊ သန္းေရႊ၊ ေမာင္ေအးဂိုဏ္းကို ၄င္းတို႔က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြကို ဖြင့္ခ်ၿပီး ႏိုင္ငံတကာတရား႐ုံးမွာ ရာဇ ၀တ္ေကာင္ေတြအျဖစ္ တရားစြဲၿပီး အေရးယူအျပစ္ေပးျခင္းနည္းနဲ႔ ျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊
၃၊၊ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္၊ ၿဗိတိသွ်၊ ဥေရာပမဟာမိတ္တပ္မ်ား အကူအညီနဲ႔ ကုလသမဂၢ တပ္ဖြဲ႕ေအာက္မွာ အမည္ခံၿပီး ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ျဖစ္တယ္။ တပ္ၿပိဳကြဲဖို႔မွာ ႏိုင္ငံျခား၀င္ေရာက္စြက္ ဖက္မႈ မပါဘဲ တပ္မႈးေတြ၊ ျပည္သူ႔ဘက္ ေျပာင္းမလာႏိ္ုင္ဘူး၊၊ ေခတ္သစ္ ျမန္မာရာဇ၀င္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ သီေပါ မင္း ျပဳတ္က်တာ ၿဗိတိသွ်တပ္၀င္လို႔ ျဖစ္တယ္၊၊ တခါၿဗိတိသွ်ေတြ ျမန္မာျပည္က ထြက္သြားတာ ဂ်ပန္၀င္လာလို႔ ျဖစ္တယ္၊၊ တခါ ဂ်ပန္ေျပးတာကလည္း ၿဗိတိသွ် ျပန္လာလို႔ဆိုတာ ေတြ႕ရမယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစိုးရေတြ ျပဳတ္ က်တာ ႏိုင္ငံျခားက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္လို႔ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္တယ္။
ထိုနည္း (၃) နည္းထဲက နံပါတ္(၃)နည္းဟာ အျမန္ဆံုး အလြယ္ကူဆံုး ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္တဲ့နည္း ျဖစ္တယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ ထိုနည္း (၃)နည္းစလံုးကို ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ ၀ိုင္း၀န္း ႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ လိုၿပီ၊၊
အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ရမည္။
ဒီမိုကေရစီ မုခ်ရ ရမည္၊၊
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ လံုး၀ က်ဆံုးရမည္။
တုံဏွိဘာေ၀ ႏိုင္ငံမွာ
တုံဏွိဘာေ၀ ႏိုင္ငံမွာ
(In the quiet Land)
ဒီ တုံဏွိဘာေ၀ႏိုင္ငံမွာ..
ဒင္းတို႔ ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကားႏိုင္တဲ့
လ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကုိ
တစုံတေယာက္က နားေထာင္ေနတယ္ဆုိတာ
ဘယ္သူမွ ေျပာမျပႏုိင္ဘူး။
သတင္းေတြကုိ
ဒီႏုိင္ငံရဲ့ ေသြးေတြနဲ႔ ေပးေခ်၊
အာဏာရွင္ေတြရဲ့ အားနည္းခ်က္ကုိေတာင္
ဘယ္သူမွ မေျပာရဲၾကဘူး။
ဒီတုံဏိွဘာေ၀ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ
ဘယ္သူမွ မရယ္ေမာ၀့ံၾကသလို
က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လည္း မေတြး၀့ံၾကဘူး။
ဒီ တုံဏွိဘာေ၀ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ
ရယ္ေမာမႈေတြကို
လူအုပ္ႀကီးရဲ့ ဆိတ္ၿငိမ္မႈထဲမွာ
ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ၾကပါရဲ့။
ဒီတုံဏွိဘာေ၀ႏုိင္ငံမွာ
သူတို႔ကို ေခၚေဆာင္သြားမယ့္
စစ္သားေတြလာေနတာေတာင္
ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ်
ေျပာမျပႏိုင္ေပဘူး။
တရုတ္ေတြကလမ္းေတြကုိလိုခ်င္တယ္....
ျပင္သစ္ေတြကေတာ့ေလာင္စာဆီကို လိုခ်င္တယ္...
ထိုင္္္းေတြက သစ္ေတြကို ယူတယ္...
နအဖ ကေတာ့
အျမတ္အစြန္းေတြကို ယူတယ္ေလ...။
ဒီ တုံဏွိဘာေ၀ႏုိင္ငံမွာေလ..
ေဟာ့ဒီ တုံဏွိဘာေ၀ႏုိင္ငံမွာေလ..
လူသတ္သမားေတြေၾကာင့္
ေတမိဇာတ္ ခင္းေနရတာ...
စိုးရိမ္မႈေတြ ဖုံးလႊမ္းေနတာကို
မၾကားသိႏုိင္ေပဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဘယ္လုိပဲ အင္အားသုံးသုံး
လြတ္လပ္မႈအသံကုိေတာ့
လူညာေတြ လိမ္လို႔မရသလုိ
ဘယ္လိုအသံမ်ဳိးနဲ႔မွလည္း
မဖုံးလႊမ္းႏို္င္ေပဘူး...။
ေဒၚေအာင္္္ဆန္းစုၾကည္
(အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားခဲ့)
(ျမန္မာျပန္..ေဖသက္နီ)
ဆႏၵျပမႈမွာ ပါ၀င္ခဲ့သူေတြကို ဆက္လက္ဖမ္းဆီးေနမႈအား ကုလလူ႔အခြင့္အေရး ကိုယ္စားလွယ္ ပီညဲ႐ိုး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုန္႔ျပန္ (၁၄-၁၀-၀၇)
Saturday, October 13, 2007
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ထပ္အဖမ္းခံရ (၁၃၊ ၁၀၊ ၀၇)
၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ကိုေဌးႂကြယ္၊ ကိုေအာင္သူ၊ မမီးမီးတို႔ႏွင့္ ၎တို႔အား အကူအညီေပးေနသူ ကိုကိုတို႔ ၄ ဦး ၎တို႔ေရွာင္တိမ္းေနသည့္ အိမ္တြင္ ယေန႔နံနက္ပိုင္းက အဖမ္းခံရေၾကာင္း သိရသည္။
ကိုေဌးႂကြယ္သည္ ၾသဂုတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔ည ကဖမ္းဆီးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုမင္းေဇယ်၊ ကိုကိုႀကီးတို႔အပါအ၀င္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အဖမ္းခံရစဥ္ကတည္းက ေရွာင္တိမ္းေနရင္း လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဆက္လက္ဦးေဆာင္ေနသူ ျဖစ္သည္။
ကိုေအာင္သူႏွင့္ မမီးမီးတို႔မွာ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္စတင္သည့္ ဆႏၵျပလမ္းေရွာက္ပြဲမ်ားကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
စစ္အစိုးရ၏ လတ္တေလာ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကို စိုးထြန္းက ႏိုင္ငံတကာၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕မွ အကူအညီေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။“အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတကာ ၾကက္အေျခနီအဖြဲ႕က ထိန္းသိမ္းထားသူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ေတြရရင္ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာမယ္။ ေနာက္ၿပီး အျမန္ဆံုး ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ကိုလည္း ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒီကိစၥကို ေျပာေနတာလည္း ထပ္တလဲလဲ ရွိေနပါၿပီ။ အဲဒါမွ မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔အားလံုး လည္ဆင္းခံေနရတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းကလည္း ဒီကိစၥကို ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ေစခ်င္တယ္” ဟု ကိုစိုးထြန္းက ေျပာသည္။
ျပည္သူတရပ္လံုးက ကမာၻ႕ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီတြင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနအား ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ႏိုင္မည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ျဖစ္မလာေၾကာင္း ကိုစိုးထြန္းက ေျပာသည္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က လံုျခံဳေရးေကာင္စီဥကၠဌက ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္၍ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ရာ နအဖ စစ္အစိုးရ၏ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားကို ျပင္းထန္စြာ႐ႈတ္ခ်ေၾကာင္းကိုသာ ေဖာ္ျပထားၿပီး အေရးယူေဆာက္႐ြက္မႈမ်ား ၎ေၾကညာခ်က္တြင္ မပါ၀င္ေပ။
ကိုေဌးႂကြယ္သည္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအထိ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ သာယာ၀တီေထာင္ တို႔တြင္ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရၿပီး ကိုေအာင္သူမွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွစ၍ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရ သည္။
“၈၈ ေက်ာင္းသားေတြအျပင္ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ဆက္ႏြယ္မႈ အနည္းအက်င္း ရွိသူေတြကိုလည္း အၿငိဳးတႀကီးနဲ႔ လိုက္ဖမ္းေနတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ပြဲကို လာသူမွန္သမွ်ကို ဖမ္းဆီးေမးျမန္းတာေတြ ရွိေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အင္အားစုေတြ အားလံုးကေတာ့ ဒီလိုဖမ္းဆီးမႈေတြကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဆက္လက္ ေဖာ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု ကိုေဌးႂကြယ္ အဖမ္းမခံရမီ ရက္ပိုင္းအတြင္းက ဧရာ၀တီကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။
မမီးမီးသည္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ သာယာ၀တီေထာင္တို႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရသူျဖစ္ သည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးေကာ္မတီမွ ကိုေအာင္ႀကီးကိုလည္း ယမန္ေန႔ညက ၎ေရွာင္တိမ္းေနသည့္အိမ္တြင္ အာဏာပိုင္တို႔က ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရးေကာ္မတီကို ဦးေဆာင္သူ ကိုထင္ေက်ာ္မွာ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သိမ္ႀကီးေစ်းအနီးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔မွ ဦးေဇာ္ညြန္႔ႏွင့္အတူ ဆႏၵျပရင္း အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။
ကိုေဌးႂကြယ္သည္ ၾသဂုတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔ည ကဖမ္းဆီးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုမင္းေဇယ်၊ ကိုကိုႀကီးတို႔အပါအ၀င္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အဖမ္းခံရစဥ္ကတည္းက ေရွာင္တိမ္းေနရင္း လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဆက္လက္ဦးေဆာင္ေနသူ ျဖစ္သည္။
ကိုေအာင္သူႏွင့္ မမီးမီးတို႔မွာ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္စတင္သည့္ ဆႏၵျပလမ္းေရွာက္ပြဲမ်ားကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
စစ္အစိုးရ၏ လတ္တေလာ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကို စိုးထြန္းက ႏိုင္ငံတကာၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕မွ အကူအညီေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။“အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံတကာ ၾကက္အေျခနီအဖြဲ႕က ထိန္းသိမ္းထားသူေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ေတြရရင္ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာမယ္။ ေနာက္ၿပီး အျမန္ဆံုး ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ကိုလည္း ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒီကိစၥကို ေျပာေနတာလည္း ထပ္တလဲလဲ ရွိေနပါၿပီ။ အဲဒါမွ မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔အားလံုး လည္ဆင္းခံေနရတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းကလည္း ဒီကိစၥကို ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ေစခ်င္တယ္” ဟု ကိုစိုးထြန္းက ေျပာသည္။
ျပည္သူတရပ္လံုးက ကမာၻ႕ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီတြင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနအား ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ႏိုင္မည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ျဖစ္မလာေၾကာင္း ကိုစိုးထြန္းက ေျပာသည္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က လံုျခံဳေရးေကာင္စီဥကၠဌက ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္၍ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ရာ နအဖ စစ္အစိုးရ၏ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားကို ျပင္းထန္စြာ႐ႈတ္ခ်ေၾကာင္းကိုသာ ေဖာ္ျပထားၿပီး အေရးယူေဆာက္႐ြက္မႈမ်ား ၎ေၾကညာခ်က္တြင္ မပါ၀င္ေပ။
ကိုေဌးႂကြယ္သည္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအထိ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ သာယာ၀တီေထာင္ တို႔တြင္ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရၿပီး ကိုေအာင္သူမွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွစ၍ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရ သည္။
“၈၈ ေက်ာင္းသားေတြအျပင္ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ဆက္ႏြယ္မႈ အနည္းအက်င္း ရွိသူေတြကိုလည္း အၿငိဳးတႀကီးနဲ႔ လိုက္ဖမ္းေနတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ပြဲကို လာသူမွန္သမွ်ကို ဖမ္းဆီးေမးျမန္းတာေတြ ရွိေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အင္အားစုေတြ အားလံုးကေတာ့ ဒီလိုဖမ္းဆီးမႈေတြကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဆက္လက္ ေဖာ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္တယ္” ဟု ကိုေဌးႂကြယ္ အဖမ္းမခံရမီ ရက္ပိုင္းအတြင္းက ဧရာ၀တီကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။
မမီးမီးသည္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ သာယာ၀တီေထာင္တို႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရသူျဖစ္ သည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရးေကာ္မတီမွ ကိုေအာင္ႀကီးကိုလည္း ယမန္ေန႔ညက ၎ေရွာင္တိမ္းေနသည့္အိမ္တြင္ အာဏာပိုင္တို႔က ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရးေကာ္မတီကို ဦးေဆာင္သူ ကိုထင္ေက်ာ္မွာ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သိမ္ႀကီးေစ်းအနီးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔မွ ဦးေဇာ္ညြန္႔ႏွင့္အတူ ဆႏၵျပရင္း အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။
လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ ထုတ္ျပန္ခ်က္ အားမပါ
ကမၻာ့ကုလသမဂၢ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ ဥကၠဌ ၏ ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို အေရးယူ ေဆာင္႐ြက္ မည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မပါရွိေသာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အေျခအေနသည္ ေျပာင္းလဲလာရန္ အလားလာ မရွိႏိုင္ဟု အတိုက္အခံ မ်ားက ေျပာဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူမ်ားကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေနျခင္းအေပၚ ျပင္းထန္စြာ ကန္႔ကြက္ ႐ႈံ႕ခ်ေၾကာင္း လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ ဥကၠဌ၏ ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ ေၾကညာခ်က္သည္ အေရးယူမႈ ပါေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်၍ မရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(အန္အယ္လ္ဒီ)၏ ေျပာခြင့္ ရ ပုဂၢိဳလ္တဦးျဖစ္သည့္ ဦးဟံသာျမင့္က ေျပာသည္။
ဒီလိုေက်ညာခ်က္ပဲ ထြက္တယ္ဆိုတာက အေရးယူမႈပါတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔မရဘူး ဆုိတာ ထင္ရွားေနတာပဲ၊ တ႐ုတ္နဲ႔ ႐ုရွနဲ႔က ဗီတိုသုံးပယ္ခ်မွာ ဆုိေတာ့၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေၾကညာခ်က္မ်ိဳးကုိေတာ့ တခါမွ မရဘူး”ဟု ဦးဟံသာျမင့္ကေျပာသည္။သို႔ေသာ္ အဆိုပါေၾကညာခ်က္ကိုလက္ခံႀကိဳဆိုေၾကာင္းႏွင့္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည္ဟု ထင္ျမင္ေၾကာင္း လည္း ၎က ေျပာသည္။
ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္ေသာ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီဥကၠဌ၏ ယခုထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေအာက္တုိဘာလ ၂ ရက္ေန႔က ခ်မွတ္ခဲ့ သည့္ ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုလည္း လုံၿခဳံေရးေကာင္စီ အေနႏွင့္ ႀကိဳဆိုသည္ဟု ပါရွိသည္။အဆိုပါ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ျမန္မာ့အေရးကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားပါ၀င္ေသာ စစ္မွန္သည့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုပ္၍ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ရန္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တိုက္တြန္း ထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီမွ ဦးေအာင္ထူးက ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္ေနျခင္းကို ကမၻာ့ကုလ သမဂၢ အဖြဲ႕က အေရးယူေဆာင္႐ြက္မႈမရွိဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားသည္ဟု ေျပာသည္။“အခု ျဖစ္တာကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာက ဒီဘက္က မၾကည့္ဘူး၊ ဒါ က ရာဇ၀တ္မႈ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒနဲ႔ အေရးယူ လို႔ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနၿပီ ၊ အဲဒါကို တာ၀န္ရွိသူကို ထုတ္ေဖာ္အေရးယူပါဆိုတာကို ဂန္ဘာရီ ကိုယ္တိုင္လည္း မေျပာဘူး၊ ကုလသမဂၢကလည္း မေျပာဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားၿပီး ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းဖို႔ကိုပဲ အတင္း တြန္းေနတယ္၊ ဒါက လုံး၀ ထင္ရွားေနတယ္”ဟု လည္း ဦးေအာင္ထူးကေျပာသည္။စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံတကာဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္က်ဴးလြန္ေနေသာ္လည္း လုံၿခံဳေရးေကာင္စီက ေထာက္ျပအေရးယူ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းမ်ိဳးမရွိသည့္အတြက္လြတ္ေျမာက္ေနေၾကာင္း၊ အၾကမ္းမဖက္ေရးေတာင္းဆုိေန႐ုံမွ်ႏွင့္ျမန္မာျပည္ အေျခအေန ေျပာင္းလဲလာမည္မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း ၎က ေျပာဆိုသည္။“ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဂန္ဘာရီဘက္က အားနည္းတယ္၊ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီကလည္း ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြး ေရးကိုပဲ ဖိအားေပးေနတယ္”ဟု ဦးေအာင္ထူးက ဆက္လက္၍ ေ၀ဖန္သည္။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီ သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔က ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ၎၏ ၄ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္ အတြင္း စစ္အစိုးရထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ အပါအ၀င္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေ႐ႊမန္း၊ ယာယီ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္တို႔ႏွင့္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္လည္း ၂ ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိေနစဥ္မွာပင္ စစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို ဆက္လက္၍ ျပဳလုပ္ေနခဲ့သည္။
၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕မွကိုစိုးထြန္းက ႏိုင္ငံတကာ၏ျမန္မာ့အေရးကိုအေရးယူေစာင့္ၾကည့္ေျပာဆိုမႈမ်ားအား ႀကိဳဆိုေသာ္လည္း လုံၿခံဳေရးေကာင္စီအဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္အေရးကို ထိေရာက္ လက္ေတြ႕က်သည့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳးျဖစ္ေစခ်င္သည္ဟု ေျပာသည္။
“ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ျမန္မာ့အေရးကို ေစာင့္ၾကည့္ ေျပာဆိုမႈေတြကိုေတာ့ ႀကိဳဆိုပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူ ေတြအေနနဲ႔ ဥပေဒရဲ႕ အကာအကြယ္ကို မရဘဲနဲ႔ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စြာနဲ႔ ေနထိုင္ေနၾကရတယ္၊ ေန႔တိုင္း အဖမ္းဆီးေတြ ရွိတယ္၊ ေန႔တိုင္း ညဘက္မွာ ေကာင္းမြန္စြာ မအိပ္ရဘဲနဲ႔ အခ်ိန္မေတာ္ လာေရာက္ ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးတာေတြ လုပ္ေနတယ္၊ သံဃာေတာ္တြအပါအ၀င္ မဆိုင္တဲ့လူေတြပါ ခံေနၾကရတယ္”ဟု ကိုစိုးထြန္း က ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနသည္ ယခုထုတ္ျပန္ခ်က္မွ်ႏွင့္ မလုံေလာက္ေၾကာင္း၊ ယခုထက္လက္ေတြ႕က်သည့္ အေရးယူ ေဆာင္႐ြက္မႈမ်ိဳးလိုအပ္ေၾကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ေအေအပီပီ) တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ဦးဘိုၾကည္က ေျပာသည္။“ဒီထက္ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြမွာ သတ္ျဖတ္ေနတာေတြ၊ မတရားသျဖင့္ ဖမ္းေနတာ ေတြ ခ်က္ခ်င္းရပ္တန္႔ သြားေအာင္ေတာ့ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီက အပူတျပင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ လုိတယ္၊ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕အသက္ေတြဟာ မျမင္ကြယ္ရာမွာ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ၊ စစ္ေၾကာ ေရး စခန္းေတြမွာ ဆုံး႐ႈံးသြား ႏိုင္စရာ ရွိတယ္”ဟုလည္း ဦးဘုိၾကည္ကေျပာသည္။
လုံၿခံဳေရးေကာင္စီဥကၠဌ၏ ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ဖမ္းဆီးထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို အျမန္ဆုံး ျပန္လႊတ္ေပးရန္ကိစၥသည္အေရးႀကီးေသာေၾကာင့္ ဦးစားေပးေဆာင္႐ြက္ရမည့္ကိစၥျဖစ္သည္ဟု သေဘာထားေၾကာင္း ပါရွိသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူမ်ားကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေနျခင္းအေပၚ ျပင္းထန္စြာ ကန္႔ကြက္ ႐ႈံ႕ခ်ေၾကာင္း လုံၿခံဳေရးေကာင္စီ ဥကၠဌ၏ ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ ေၾကညာခ်က္သည္ အေရးယူမႈ ပါေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်၍ မရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(အန္အယ္လ္ဒီ)၏ ေျပာခြင့္ ရ ပုဂၢိဳလ္တဦးျဖစ္သည့္ ဦးဟံသာျမင့္က ေျပာသည္။
ဒီလိုေက်ညာခ်က္ပဲ ထြက္တယ္ဆိုတာက အေရးယူမႈပါတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔မရဘူး ဆုိတာ ထင္ရွားေနတာပဲ၊ တ႐ုတ္နဲ႔ ႐ုရွနဲ႔က ဗီတိုသုံးပယ္ခ်မွာ ဆုိေတာ့၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေၾကညာခ်က္မ်ိဳးကုိေတာ့ တခါမွ မရဘူး”ဟု ဦးဟံသာျမင့္ကေျပာသည္။သို႔ေသာ္ အဆိုပါေၾကညာခ်က္ကိုလက္ခံႀကိဳဆိုေၾကာင္းႏွင့္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည္ဟု ထင္ျမင္ေၾကာင္း လည္း ၎က ေျပာသည္။
ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္ေသာ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီဥကၠဌ၏ ယခုထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေအာက္တုိဘာလ ၂ ရက္ေန႔က ခ်မွတ္ခဲ့ သည့္ ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုလည္း လုံၿခဳံေရးေကာင္စီ အေနႏွင့္ ႀကိဳဆိုသည္ဟု ပါရွိသည္။အဆိုပါ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ျမန္မာ့အေရးကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားပါ၀င္ေသာ စစ္မွန္သည့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုပ္၍ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ရန္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တိုက္တြန္း ထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီမွ ဦးေအာင္ထူးက ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္ေနျခင္းကို ကမၻာ့ကုလ သမဂၢ အဖြဲ႕က အေရးယူေဆာင္႐ြက္မႈမရွိဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားသည္ဟု ေျပာသည္။“အခု ျဖစ္တာကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာက ဒီဘက္က မၾကည့္ဘူး၊ ဒါ က ရာဇ၀တ္မႈ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒနဲ႔ အေရးယူ လို႔ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနၿပီ ၊ အဲဒါကို တာ၀န္ရွိသူကို ထုတ္ေဖာ္အေရးယူပါဆိုတာကို ဂန္ဘာရီ ကိုယ္တိုင္လည္း မေျပာဘူး၊ ကုလသမဂၢကလည္း မေျပာဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားၿပီး ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းဖို႔ကိုပဲ အတင္း တြန္းေနတယ္၊ ဒါက လုံး၀ ထင္ရွားေနတယ္”ဟု လည္း ဦးေအာင္ထူးကေျပာသည္။စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံတကာဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္က်ဴးလြန္ေနေသာ္လည္း လုံၿခံဳေရးေကာင္စီက ေထာက္ျပအေရးယူ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းမ်ိဳးမရွိသည့္အတြက္လြတ္ေျမာက္ေနေၾကာင္း၊ အၾကမ္းမဖက္ေရးေတာင္းဆုိေန႐ုံမွ်ႏွင့္ျမန္မာျပည္ အေျခအေန ေျပာင္းလဲလာမည္မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း ၎က ေျပာဆိုသည္။“ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဂန္ဘာရီဘက္က အားနည္းတယ္၊ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီကလည္း ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြး ေရးကိုပဲ ဖိအားေပးေနတယ္”ဟု ဦးေအာင္ထူးက ဆက္လက္၍ ေ၀ဖန္သည္။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢအေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီ သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔က ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ၎၏ ၄ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္ အတြင္း စစ္အစိုးရထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ အပါအ၀င္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေ႐ႊမန္း၊ ယာယီ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္တို႔ႏွင့္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္လည္း ၂ ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။မစၥတာ ဂန္ဘာရီ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိေနစဥ္မွာပင္ စစ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္မႈမ်ားကို ဆက္လက္၍ ျပဳလုပ္ေနခဲ့သည္။
၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕မွကိုစိုးထြန္းက ႏိုင္ငံတကာ၏ျမန္မာ့အေရးကိုအေရးယူေစာင့္ၾကည့္ေျပာဆိုမႈမ်ားအား ႀကိဳဆိုေသာ္လည္း လုံၿခံဳေရးေကာင္စီအဖြဲ႕၀င္ႏိုင္ငံမ်ားအေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္အေရးကို ထိေရာက္ လက္ေတြ႕က်သည့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳးျဖစ္ေစခ်င္သည္ဟု ေျပာသည္။
“ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ျမန္မာ့အေရးကို ေစာင့္ၾကည့္ ေျပာဆိုမႈေတြကိုေတာ့ ႀကိဳဆိုပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူ ေတြအေနနဲ႔ ဥပေဒရဲ႕ အကာအကြယ္ကို မရဘဲနဲ႔ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စြာနဲ႔ ေနထိုင္ေနၾကရတယ္၊ ေန႔တိုင္း အဖမ္းဆီးေတြ ရွိတယ္၊ ေန႔တိုင္း ညဘက္မွာ ေကာင္းမြန္စြာ မအိပ္ရဘဲနဲ႔ အခ်ိန္မေတာ္ လာေရာက္ ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးတာေတြ လုပ္ေနတယ္၊ သံဃာေတာ္တြအပါအ၀င္ မဆိုင္တဲ့လူေတြပါ ခံေနၾကရတယ္”ဟု ကိုစိုးထြန္း က ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနသည္ ယခုထုတ္ျပန္ခ်က္မွ်ႏွင့္ မလုံေလာက္ေၾကာင္း၊ ယခုထက္လက္ေတြ႕က်သည့္ အေရးယူ ေဆာင္႐ြက္မႈမ်ိဳးလိုအပ္ေၾကာင္း ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ေအေအပီပီ) တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ဦးဘိုၾကည္က ေျပာသည္။“ဒီထက္ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြမွာ သတ္ျဖတ္ေနတာေတြ၊ မတရားသျဖင့္ ဖမ္းေနတာ ေတြ ခ်က္ခ်င္းရပ္တန္႔ သြားေအာင္ေတာ့ လုံၿခံဳေရးေကာင္စီက အပူတျပင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ လုိတယ္၊ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕အသက္ေတြဟာ မျမင္ကြယ္ရာမွာ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ၊ စစ္ေၾကာ ေရး စခန္းေတြမွာ ဆုံး႐ႈံးသြား ႏိုင္စရာ ရွိတယ္”ဟုလည္း ဦးဘုိၾကည္ကေျပာသည္။
လုံၿခံဳေရးေကာင္စီဥကၠဌ၏ ယမန္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ဖမ္းဆီးထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို အျမန္ဆုံး ျပန္လႊတ္ေပးရန္ကိစၥသည္အေရးႀကီးေသာေၾကာင့္ ဦးစားေပးေဆာင္႐ြက္ရမည့္ကိစၥျဖစ္သည္ဟု သေဘာထားေၾကာင္း ပါရွိသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
