ေက်ာင္းသားကိုင္တဲ့လက္နက္

ဗႀသ

ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႕ မရႏိုင္တာကို ရယူဖို႕အတြက္ လက္နက္ကိုကိုင္ႀကတယ္။ အာဏာရထားတဲ့လူက သူ႕အာဏာကို ႏိုင္ငံေရး နည္းနဲ႕ထိန္းမထားႏိုင္တဲ့အခါမွာ လက္နက္သံုးၿပီးဖိႏွိပ္တာေတြရွိတယ္။ (တခါတေလေတာ့ ဥပေဒကိုက်င့္သံုးတယ္လို႕အေႀကာင္း ျပတတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ဥပေဒဆိုတာရဲကေနာက္မွာ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ ပုလိပ္၊ စစ္တပ္စတာေတြရွိတယ္)။

အဲဒီလိုပဲ အာဏာ ရမထားတဲ့ သူေတြဟာလည္း ကိုယ့္အသက္ရွင္တည္ရွိမွဳကို ကာကြယ္ဖို႕အတြက္နဲ႕ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ကိုရယူဖို႕အတြက္ တျခား ဘယ္နည္းလမ္းမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါမွာ လက္နက္ကိုရွာႀကတယ္။ စြဲကိုင္ႀကတယ္။ ဒါဟာ လူသားသမိုင္းအစကတည္းက တည္ရွိခဲ့တဲ့ တရားျဖစ္တယ္။ ဒီတရားကို ဖံုးကြယ္ထားတာ၊ ျငင္းဆိုတာဟာ အာဏာရထားသူ၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႕နဲ႕အယူအဆတူတဲ့လူေတြပဲ။

ဘာပဲေျပာေျပာ လက္နက္ကိုကိုင္တယ္ဆိုတယ္ ေနာက္ဆံုးေရြးခ်ယ္မွဳသာျဖစ္တယ္။ ဆိုလိုတာ အဖိႏိွပ္ခံေတြ၊ လက္နက္မဲ့ ေတြဘက္က။ အဲဒီလိုေနာက္ဆံုးက်မွ လက္နက္ကိုင္သူေတြထဲမွာေတာင္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ လူ႕အလႊာအားလံုးထဲမွာ ေနာက္ဆံုးမွျဖစ္တတ္ပါတယ္။

သဘာ၀က်စြာပဲ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး ဘယ္မိဘမဆို ကိုယ့္သားသမီးကိုယ္ ေရႊေပၚျမတင္ တင့္တယ္ထြန္းကားေစခ်င္တာ ခ်ည့္။၊ သာမန္အားျဖင့္ ဘယ္သူမွကိုယ့္သားကိုယ္သမီးကို ေတာႀကဳိအံုးႀကားမွာ ေသနတ္ကိုင္ၿပီး ငတ္တလွည့္၊ ျပတ္တလွည့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္တာ မေတြ႕လိုဘူး။ ေထာင္တန္းက်တာေတာင္ မေတြ႕လိုဘူး။

ဒါေပမဲ့ -ဒီဘက္ေခတ္ကမၻာ့သမိုင္းမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္အေရးေတာ္ပံုႀကီးေတြထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြပါ၀င္ခဲ့တာ မနည္း ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြဆိုရာမွာ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ ပါရွိတတ္တဲ့ ေက်ာင္းသား တဦးစ၊ ႏွစ္ဦးစကိုဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။ အေရး ေတာ္ပံုတပ္သားထုႀကီးထဲက ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပားကို ဆိုလိုတာ ျဖစ္တယ္။

တရုတ္ျပည္မွာ ဂ်ပန္ခုခံဆန္႕က်င္ေရး ကာလကို ေရာက္လာေတာ့ ၿမိဳ႕အသီးသီးကေက်ာင္းသားေတြ ယင္အန္းအေျခခံ ေဒသကိုေရာက္လာတာ မ်ားလြန္းလို႕ စာသင္ ေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြေတာင္ဖြင့္ေပးထားရတယ္။

ဗီယက္နမ္ေတာ္လွန္ေရးမွာလည္း အလားတူပဲ။

ေနာက္ၿပီး ဗမာျပည္က ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာလည္း အမ်ားႀကီးပါခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီပါ၀င္မွဳေတြကို ႀကည့္လိုက္ရင္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕သာမာန္အဆင့္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ ပါ၀င္လာေလ့ သိပ္မရွိဘူး။ အနည္းအက်ဥ္းပဲျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္လွန္ေရးက တႏိုင္ငံလံုးလကၡဏာ၊တမ်ိဳးသားလံုးလကၡဏာေဆာင္လာၿပီဆိုရင္ အံုနဲ႕က်င္းနဲ႕ပါလာတာပဲ။ အထက္မွာကိုးကားခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသံုးရပ္ကိုႀကည့္ပါ။ အားလံုးဟာ ျပည္ပအႏၱရာယ္ကိုရင္ဆိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးလက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲႀကီးေတြမို႕ေက်ာင္းသားေတြ လက္နက္ကိုင္ပါ၀င္ခဲ့ႀကတာျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ မိဘေတြနဲ႕အတူ ႏွလံုးခုန္တယ္ဆိုတာကို မိဘေတြနဲ႕အတူ တိုက္ပြဲအားလံုးမွာပါ၀င္ေနတာက ေဖာ္ျပေနတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဗမာျပည္အေျခအေနရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကိုလည္း ျဖည့္စြက္ရမယ္။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးဟာ နယ္ခ်ဲ့ဆန္႕က်င္တဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳအေရးေတာ္ပံုမဟုတ္ဘူး။ ျပည္တြင္းက စစ္အာဏာရွင္အစိုးရကို ဆန္႕က်င္တိုက္ဖ်က္တဲ့ အေရး ေတာ္ပံုသာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေရးေတာ္ပံုဟာ တႏိုင္ငံလံုးလကၡာ၊ တမ်ိဳးသားလံုးလကၡဏာေဆာင္လာတဲ့အခါမွာ ေက်ာင္း သားေတြ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးထဲကို ေတာင္ၿပိဳသလို ၿပိဳဆင္းက်လာတာပဲ။

ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရယ္လိုကေတာင္ သီးျခား ေပၚလာေသးတယ္။

ဒါ ကမၻာမွာေတာင္မရွိသေလာက္ရွားတယ္။ မိဘေတြဟာ မ်က္ေစ့ေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏိုင္တဲ့ သားခ်စ္၊ သမီးခ်စ္ေတြကို သူတို႕ကိုယ္တိုင္ ေတာထဲကိုသြားေစခဲ့တယ္။

တကယ္က ႏိုင္ငံတခုမွာ ေက်ာင္းသားေတြ လက္နက္ကိုင္တဲ့အဆင့္ ေရာက္တယ္ဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီအဆံုးစြန္ဆိတ္သုဥ္း ေနတာကိုျပတာပဲ။ ေကာင္းတဲ့လကၡဏမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြကိုေတာင္ လက္နက္ကိုင္ေစတဲ့အစိုးရဆိုတာ အင္မတန္ ဆိုးလြန္း၊ ညံ့လြန္းလို႕သာျဖစ္တယ္။

ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ၊ ဘယ္တိုင္းျပည္၊ ဘယ္ေတာ္လွန္ေရးမွာျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းသားထုတရပ္လံုးရဲ႕ လွဳပ္ရွားမွဳအဓိကဂြင္ဟာ သူတို႕က်က္စားရာ ေက်ာင္းေတြနဲ႕ ၿမိဳ႕ျျပပဲျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေမ့လို႕မျဖစ္ဘူး။ သူတို႕မွာ တျခားလူ႕အလႊာေတြနဲ႕မတူတဲ့ သာလြန္မွဳ တခု ရွိတယ္။ အဲဒါက သူတို႕ရဲ႕မိဘေတြဟာ အလႊာေပါင္းစံုကလာႀကတာျဖစ္လို႕ သူတို႕ရဲ႕လွဳပ္ရွားမွဳဟာ တျခားအလႊာအားလံုးရဲ႕ ေထာက္ခံစာနာမွဳကို အလြယ္တကူရႏိုင္တာပဲ။ ဒါေႀကာင့္ သူတို႕ဟာ ဖိႏွိပ္သူေတြရဲ႕ႏွလံုးသားလို႕ဆိုႏိုင္တဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ လွဳပ္ရွားမွဳ ေဖာ္လို႕သိပ္အဆင္ေျပတယ္။

ဒီလိုနဲ႕အႏိုင္ႏိုင္ငံက အဖိႏွိပ္ခံေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး၊ လြတ္ေျမာက္ေရးသမိုင္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ ရွားမွဳေတြကို ဦးဆံုးေတြ႕ရတာခ်ည့္ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ဒီအဓိကအခန္းကို ေမ့လို႕မျဖစ္ဘူး၊ ဘယ္သူမွသူတို႕ကို အစားမထိုးႏိုင္ဘူးဆိုတာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲသိေနရမယ္။