တကယ့္ကို မလြယ္ပါလား

ခ်မ္းျမစိုး ေရးထားၿပီး သူ႔ ဘေလာ့မွာ တင္ထားတဲ့ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ မႏၱေလးေရာက္ ရွမ္းတေယာက္ သီခ်င္း အလိုက္နဲ႔ ဆိုရတဲ့ စာသားေလးကို ျပန္လည္ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ သီခ်င္းေလးကို Lyric ေျပာင္းၿပီး ေရးထားပါတယ္။ မူရင္း Link ကေတာ့ ဒီမွာပါ။

လဘက္ရည္ဆိုင္ ထုိင္တုိင္းလည္း
သူေတာင္းစား ေလးေတြက
တတြတ္တြတ္ ေတာင္းၾကတယ္

ရုပ္ရွင္ၾကည့္တုိင္းလည္း
ဗုံးေပါက္မလားရယ္ပဲ
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ၾကည့္ရတယ္

ဓာတ္ပံု႐ိုက္တုိင္းလည္း
Police ေလးေတြက
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ၾကတယ္
Bus Car ေတြ စီးတုိင္းလည္း
စပယ္ယာေလးေတြက
လက္တေဆာ့ေဆာ့နဲ႔ လုပ္ၾကတယ္

လက္မွတ္ ၀ယ္တုိင္းလည္း
အေရာင္းသမားေလးေတြက
ေမွာင္ခို႐ွိဳတိတ္ လုပ္ၾကတယ္
ဘုရားေတြ သြားတုိင္းလည္း
ေဂါပက လူႀကီးေတြက
ပတ္လည္ ခ်က္စား လုပ္ၾကတယ္

ေလဆိပ္ေတြ ေရာက္တုိင္းလည္း
လ၀က ေလးေတြက
လက္ေဆာင္ပါလား ေမးၾကတယ္
အမွုေတြျဖစ္တုိင္းလည္း
ရဲရဲ ေလးေတြက
လက္တျဖန္႔ျဖန္႔နဲ႔ ေတာင္းၾကတယ္

ေက်ာင္းေတြ အပ္တုိင္းလည္း
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးေတြက
ပိုက္ဆံ ဘိုင္ပြတ္ ပြတ္ၾကတယ္
ႏုိင္ငံျခားကို ေရာက္တုိင္းလည္း
အေပါင္းအသင္းေလးေတြက
ဗမာဆို ႏွာေခါင္း ရွံဳ႕ၾကတယ္

အင္တာနက္ေတြ သံုးတုိင္းလည္း
ၿပိတၱာေလးေတြက
အကုန္လံုးနီးပါး ဘန္းၾကတယ္
ပြဲေတြလုပ္တုိင္းလည္း
ရပ္ကြက္႐ံုးေတြက
တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ လိုက္ေကာက္တယ္

စေလာင္းေတြၾကည့္တုိင္းလည္း
လူ႔ငႏြားေလးေတြက
အခြန္ အခြန္ဆိုၿပီး ေကာက္ၾကတယ္
ေဆး႐ံုတက္တုိင္းလည္း
ေဒါက္ေဒါက္ (ေဒါက္တာ) ေလးေတြက
ေဆးဖိုး၀ါးခ ေတာင္းၾကတယ္

ကုန္ေစ်းႏွုန္းေတြ တက္တုိင္းလည္း
ဘဘႀကီးေတြက
မဆုိင္သူေခၚၿပီး ႏွိပ္စက္တယ္
ဖုံးေတြ ဆက္တုိင္းလည္း
ဖုံးထဲက အသံမ်ား
"လူႀကီးမင္း" လို႔ အၿမဲေျပာတယ္
ဖုံး၊ မီတာမ်ားလည္း
ေလ်ာက္ရေတာ့တာက
ဒီတစ္ႏုိင္ငံပဲ ရွိေတာ့တယ္

ည အိမ္ျပန္တုိင္းလည္း
မီးစက္ႏွိုးသံမ်ား
တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ၾကားရတယ္
အိပ္ရာ၀င္တုိင္းလည္း
ရပ္ကြက္သီခ်င္းမ်ား
မေနႏုိင္ေအာင္ပဲ ႏွိပ္စက္တယ္

အို ... အိုအို႕ ... အိုး

ေနရာခ်င္းေတာ့ မလဲပါဘူး ... သခင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူပါတယ္ကြာ
ဒါေပမဲ့လည္း ... ျမန္မာျပည္မွာ လူျဖစ္ရတဲ့အျဖစ္ဟာ တကယ့္ကို မလြယ္ပါလား